Als mijn bewustzijn van het verleden en de toekomst me minder bewust maakt van het heden, moet ik beginnen me af te vragen of ik eigenlijk in de echte wereld leef.

De ziel is iets dat het lichaam bevat. Het lichaam bevat de ziel niet. De ziel, als we het in moderne taal uitdrukken, is het gehele complexe van relaties in wiens context dit organisme bestaat.

We komen niet "in" deze wereld; we komen eruit, zoals bladeren van een boom. Zoals de oceaan "golft", bevolkt het universum "mensen". Elke individu is een uitdrukking van het hele koninkrijk van de natuur, een unieke actie van het totale universum.

Het is tijdverspilling. Als je Zen echt begrijpt... kun je elk boek gebruiken. Je kunt de Bijbel gebruiken. Je kunt Alice in Wonderland gebruiken. Je kunt het woordenboek gebruiken, want... het geluid van de regen heeft geen vertaling nodig.

Als we gerechtigheid willen voor minderheden en afgekoelde oorlogen met onze natuurlijke vijanden, of ze nu menselijk of niet-menselijk zijn, moeten we eerst de minderheid en de vijand in onszelf en in onze eigen harten onder ogen zien, want de schurk is daar net zo veel als overal in de "externe" wereld – vooral wanneer je realiseert dat de wereld buiten je huid net zo veel jezelf is als de wereld binnenin.

Maar de houding van geloof is loslaten en openstaan voor de waarheid, wat die ook is.

Het is een speciaal soort verlichting om het gevoel te hebben dat het gebruikelijke, de manier waarop dingen normaal zijn, vreemd, ongewoon en hoogst onwaarschijnlijk is. G.K. Chesterton zei eens dat het één is om verbaasd te zijn over een gorgon of een griffioen, wezens die niet bestaan; maar het is een heel ander en veel hoger ding om verbaasd te zijn over een neushoorn of een giraffe, wezens die bestaan en eruitzien alsof ze niet bestaan. Dit gevoel van universele vreemdheid omvat een fundamenteel en intens verwonderen over de zin van de dingen.

We zijn ziek van fascinatie voor de nuttige tools van namen en nummers, symbolen, tekens, concepten en ideeën. Meditatie is daarom de kunst van het tijdelijk onderbreken van verbaal en symbolisch denken, net zoals een beleefd publiek stopt met praten wanneer een concert op het punt staat te beginnen.

Een priester citeerde me ooit het Romeinse gezegde dat een religie dood is wanneer de priesters elkaar lachen over het altaar. Ik lach altijd om het altaar, of het nu christelijk, hindoeïstisch of boeddhistisch is, omdat echte religie de transformatie van angst in lachen is.

Zoals de vis het water niet kent, zo zijn mensen onwetend over ruimte. Het bewustzijn houdt zich alleen bezig met veranderende en variërende details; het negeert constanten, vooral constante achtergronden. Alleen heel uitzonderlijke mensen zijn zich bewust van wat de basis van alles is.

Het is tijd om een baan of carrièremove in twijfel te trekken wanneer het lijkt alsof de meeste energie wordt besteed aan het laten lijken dat dingen anders zijn dan ze werkelijk zijn.

De psychedelische ervaring is slechts een glimp van echte mystieke inzichten, maar een glimp die kan worden ontwikkeld en verdiept door de verschillende manieren van meditatie waarbij drugs niet langer noodzakelijk of nuttig zijn. Als je de boodschap hebt begrepen, leg de telefoon neer. Psychedelische drugs zijn gewoon instrumenten, zoals microscopen, telescopen en telefoons. De bioloog zit niet met zijn oog permanent aan het microscoopplank, hij gaat weg en werkt aan wat hij heeft gezien.

Wat we zien als de dood, lege ruimte of niets is alleen de kom tussen de toppen van deze eindeloos golvende oceaan. Het is allemaal onderdeel van de illusie dat er iets te winnen valt in de toekomst, en dat er een dringende noodzaak is om door te gaan totdat we het krijgen. Toch, net zoals er geen tijd is behalve het heden, en niemand behalve alles-en-alles, is er nooit iets te winnen - hoewel de charme van het spel is om te doen alsof dat er is.

Het geheim van het genieten van plezier is weten wanneer je moet stoppen. De mens leert dit geheim niet gemakkelijk, maar het volledig vermijden van plezier is een lafhartige ontwijking van een moeilijke taak. Want we moeten de kunst leren om dingen te genieten OMDAT ze vergankelijk zijn.

Hoe groter de wetenschapper, hoe meer hij onder de indruk is van zijn onwetendheid over de realiteit, en hoe meer hij zich ervan bewust wordt dat zijn wetten en labels, beschrijvingen en definities, producten zijn van zijn eigen denken. Ze helpen hem de wereld te gebruiken voor zijn eigen doeleinden in plaats van deze te begrijpen en uit te leggen.

We hebben een vreemde angst in ons; als we niet ingrijpen, gebeurt het niet. Nu is dat de wortel van een enorme hoeveelheid problemen.

De wereld is gevuld met liefdesspelletjes, van dierlijke lust tot sublieme compassie.

Elke intelligente persoon wil weten wat hem drijft, en is tegelijkertijd zowel gefascineerd als gefrustreerd door het feit dat zichzelf kennen het moeilijkste van alles is.

Op de een of andere manier hebben we onszelf misleid met het idee dat dit moment gewoon is. Dit moment nu, waarin ik spreek en jij luistert, is de eeuwigheid.

Bewuste aandacht is een ontworpen functie van de hersenen die de omgeving scant op storende veranderingen. Als je jezelf identificeert met je probleemoplosser, definieer je jezelf natuurlijk als iemand die zich in een permanente staat van angst bevindt.

Soms falen mensen om te leven omdat ze altijd bezig zijn zich voor te bereiden om te leven.

Maar we proberen te doen alsof, zie je, de externe wereld volledig onafhankelijk van ons bestaat.

Gedachten zijn een middel om de Waarheid te verbergen.