De mens lijdt alleen omdat hij serieus neemt wat de goden voor plezier hebben gemaakt.

Bij het kijken naar de wereld vergeten we dat de wereld zichzelf aan het bekijken is.

Als het universum betekenisloos is, is ook de uitspraak dat het zo is betekenisloos. Als deze wereld een vicieuze valstrik is, is ook de beschuldiger daarvan dat, en de pot noemt de ketel zwart.

Zoals liefde, het licht of de leiding van de waarheid die ons beïnvloedt, bestaat alleen in levende vorm, niet in principes, regels, verwachtingen of adviezen, hoe breed ze ook verspreid zijn.

Vrij zijn van conventies betekent niet ze te verwerpen, maar niet bedrogen te worden door ze.

De wereld verkeert in een uiterst gevaarlijke situatie, en ernstige ziektes vereisen vaak het risico van een gevaarlijke genezing, zoals het Pasteur-serum tegen hondsdolheid.

Hoe is het mogelijk dat een wezen met zulke gevoelige juwelen als de ogen, zulke betoverde muziekinstrumenten als de oren, en zo'n fabuleus arabeske van zenuwen als de hersenen zichzelf kan ervaren als iets minder dan een god?

Voor mij is geletterd en welsprekend zijn een vorm van judo, het overwinnen van het [systeem] met zijn eigen methode.

Laat je niet misleiden door de snelheid waarmee deze gedachten kunnen veranderen en denken dat je ze allemaal tegelijk denkt.

We hebben het denken van de hersenen toegestaan zich te ontwikkelen en ons leven te domineren. Als gevolg daarvan zijn we in oorlog met onszelf. De hersenen verlangen naar dingen die het lichaam niet wil, en het lichaam verlangt naar dingen die de hersenen niet toestaan; de hersenen geven richtlijnen die het lichaam niet zal volgen, en het lichaam geeft impulsen die de hersenen niet kunnen uitvoeren.

De betekenis van het leven is gewoon om levend te zijn. Het is zo eenvoudig, zo voor de hand liggend en zo simpel. En toch rent iedereen in grote paniek rond alsof het noodzakelijk is om iets te bereiken buiten zichzelf.

Geloof is een staat van openheid of vertrouwen.

Als we vasthouden aan het geloof in God, kunnen we niet ook geloof hebben, omdat geloof niet vasthouden is, maar loslaten.

We lijden aan een hallucinatie, een valse en vertekende sensatie van ons eigen bestaan als levende organismen. De meesten van ons hebben het gevoel dat "ik zelf" een apart centrum is van gevoel en actie, dat binnenin leeft en begrensd is door het fysieke lichaam - een centrum dat geconfronteerd wordt met een "externe" wereld van mensen en dingen, contact makend via de zintuigen met een universum zowel vreemd als vreemd.

Iedereen is de stof en structuur van het bestaan.

Onzekerheid is het resultaat van proberen veilig te zijn.

Wat doen planten? Waar gaat het om bij planten? Ze dienen de mensheid door decoratief te zijn, maar wat betekent het vanuit hun eigen perspectief? Ze gebruiken lucht; ze gebruiken energie. Ze doen eigenlijk niets anders dan ornamentaal zijn. En toch is hier de hele plantwereld, cactussen, bomen, rozen, tulpen en eetbare groenten, zoals kool, selderij, sla - ze doen allemaal deze dans.

Werkelijk grote bedrijven worden gebouwd op idealen, niet alleen op deals.

De hallucinatie van het zijn van een apart ego zal niet standhouden bij biologische tests.

De reden waarom we steeds verder willen gaan, is omdat we in een verarmd heden leven.

Om geestelijk levend te zijn, moet de mens een vereniging met God hebben en zich daarvan bewust zijn. Buiten deze vereniging zal zijn religieuze leven een lege arbeid zijn, een blote imitatie van ware spiritualiteit.

Zonder geboorte en dood, en zonder de eeuwige transformatie van alle levensvormen, zou de wereld statisch, ritme-loos, niet-dansend, gemummificeerd zijn.

Maar in ieder geval is het punt dat God is wat niemand toegeeft te zijn, en wat iedereen echt is.