Zen is een weg naar bevrijding, die zich niet richt op het ontdekken van wat goed, slecht of voordelig is, maar wat is.

Het verschil tussen een baby en een volwassene is dat een baby in alles gelooft, terwijl de volwassene in alles twijfelt. Baby's zeggen ook alleen de waarheid totdat ze leren wat een leugen is.

Want er is nooit iets anders dan het heden, en als men daar niet kan leven, kan men nergens leven.

Maak een valse verdeling van één proces in twee, vergeet dat je het hebt gedaan, en verbaas je dan eeuwenlang over hoe de twee samenkomen.

Het geluid van de regen heeft geen vertaling nodig.

...het hele universum is door en door het spelen van liefde in elke nuance van het gebruik van het woord, van dierlijke lust tot goddelijke naastenliefde.

Niets faalt zoals succes - omdat de zelfopgelegde taak van onze samenleving en al haar leden een contradictie is: dingen te forceren die alleen acceptabel zijn wanneer ze gebeuren zonder kracht.

We moeten allemaal minstens één keer per dag uit ons hoofd gaan. Wanneer we uit ons hoofd gaan, komen we snel tot onze zintuigen.

Jij bent de oerknal, de oorspronkelijke kracht van het universum, die zich manifesteert als wie jij ook bent.

Je zoekt God niet daar buiten, iets in de lucht, je kijkt in jezelf.

Nu zie je, als je begrijpt wat ik zeg, met je intelligentie, en dan de volgende stap zet en zegt: "Maar ik begreep het nu, maar ik voelde het niet." Dan stel ik de vraag: Waarom wil je het voelen? Je zegt: "Ik wil iets meer", omdat dat weer die spirituele hebzucht is. En je zou dat alleen kunnen zeggen omdat je het niet begreep.

Denk aan een muziekstuk - een groot symfonieorkest - we verwachten niet dat het beter wordt naarmate het zich ontwikkelt, of dat het uiteindelijke doel is om het laatste crescendo te bereiken. De vreugde zit in het luisteren naar de muziek in elk moment.

Ons normale gevoel van de persoon als een eenzaam eiland van bewustzijn is een dramatische illusie gebaseerd op theologische beelden.

Het idee dat het universum geregeerd wordt door die wonderlijke oude heer is niet langer plausibel. Het is niet zo dat iemand het heeft weerlegd, maar het past gewoon niet bij de enorme eindeloosheid van het universum.

Alles wordt voortdurend nieuw.

Het onvermogen om de mystieke ervaring te accepteren is meer dan een intellectuele handicap. Het gebrek aan bewustzijn van de fundamentele eenheid van organisme en omgeving is een ernstige en gevaarlijke hallucinatie. Want in een beschaving uitgerust met immense technologische macht, leidt het gevoel van vervreemding tussen mens en natuur tot het gebruik van technologie in een vijandige geest – naar de “verovering”.

We kijken meestal niet. We overzien.

Het dier eet meestal met zijn maag, de mens met zijn hersenen. Wanneer het maag van het dier vol is, stopt het met eten, maar de mens is nooit zeker wanneer hij moet stoppen. Wanneer hij zoveel heeft gegeten als zijn maag kan verwerken, voelt hij zich nog steeds leeg, voelt hij nog steeds de drang naar verdere bevrediging.

Natuurlijk kun je je geest niet dwingen stil te zijn. Dat zou zijn als proberen de rimpelingen in het water glad te strijken met een strijkijzer. Water wordt pas helder en kalm wanneer het met rust wordt gelaten.

De anitya-doctrine is weer niet zomaar de eenvoudige bewering dat de wereld vergankelijk is, maar eerder dat hoe meer iemand naar de wereld grijpt, hoe meer deze verandert.

Er was een jonge man die zei, hoewel het lijkt dat ik weet dat ik weet, maar wat ik zou willen zien is het "ik" dat mij kent wanneer ik weet dat ik weet dat ik weet.

Technologie is alleen destructief in de handen van mensen die niet beseffen dat zij hetzelfde proces zijn als het universum.

Het hoogste waartoe mensen kunnen bereiken is verwondering; en als het primaire fenomeen hen verwondert, laat ze dan tevreden zijn; niets hogers kan het hen geven, en niets verder zouden ze erachter moeten zoeken; daar ligt de grens.