Mot: Ik gaf je mijn leven. Vlam: Ik liet je me kussen.

Het leven is een plaats waar het nodig is om voorzichtig te bewegen. Of het nu in gedachten, woorden of daden is, het ritme moet worden gecontroleerd; de wet van harmonie moet in alles wat men doet worden nageleefd. Als er iets is dat voldoening brengt, is het diep duiken in Liefde, en dan zullen we beseffen dat er niets is dat niet rechtvaardig is; we zullen nooit meer zeggen dat iets onrechtvaardig is. Dit is het punt dat de wijzen bereiken, en zij noemen het het hoogtepunt van wijsheid.

Ik heb alle zielen gezien als mijn ziel, en heb mijn ziel gerealiseerd als de ziel van allen.

Er is een licht in elke ziel; het hoeft alleen maar de wolken die het overschaduwen te worden verdreven zodat het kan stralen.

Het lichaam met zijn perfecte mechanisme verliest kracht, magnetisme, schoonheid en helderheid wanneer de ziel het lichaam verlaat. Dit toont aan dat de kracht, het magnetisme, de schoonheid en de helderheid aan de ziel toebehoren.

Wij, de mensen op deze wereld, als er een vonk van goedheid of vriendelijkheid in ons hart is, vermijden het om mensen te oordelen. Wij geven de voorkeur aan vergeven boven oordelen.

Onze geest is het echte deel van ons, het lichaam maar zijn kleding. Een man zou geen vrede vinden bij de kleermaker, omdat zijn jas daar vandaan komt; evenzo kan de geest geen echt geluk vinden van de aarde alleen omdat zijn lichaam aan de aarde toebehoort.

Wanneer we naar het leven kijken vanaf de top van de berg, is er geen beperking.

Een meester ziet het slechte in het goede, en het goede in het slechte.

Het is een veronderstelling van de mens wanneer hij met woorden een verklaring van God eist.

Het grootste is een neiging tot vriendschap hebben; dit wordt uitgedrukt in de vorm van tolerantie en vergeving, in de vorm van dienstbaarheid en vertrouwen. In welke vorm hij het ook uitdrukt, dit is het centrale thema: het constante verlangen om de liefde voor de mensheid te bewijzen, de vriend van allen te zijn.

Mensen stellen me vaak vragen die ik niet goed met woorden kan beantwoorden, en het maakt me verdrietig te denken dat ze niet de stem van mijn stilte kunnen horen.

Zelfmedelijden is de ergste armoede. Wanneer iemand zegt: "Ik ben..." met medelijden, voordat hij iets meer zegt, heeft hij zichzelf al verminderd tot de helft van wat hij is; en wat hij verder zegt, vermindert hem volledig; daarna blijft er niets meer van hem over.

Mislukken in het leven maakt niet uit; het grootste ongeluk is stil staan.

Voor elk verlies is er een verborgen winst. En voor elke winst is er een verborgen verlies.

Stilte is de versiering van de wijzen, en voor de dwazen de enige mogelijke waardigheid.

Het is de vredige die opmerkzaam is. Het is vrede die hem de kracht geeft om scherp waar te nemen. Het is dus de vredige die kan begrijpen, want vrede helpt hem te begrijpen. Het is de vredige die kan contempleren; wie geen vrede heeft, kan niet goed contempleren. Daarom hangen alle dingen die betrekking hebben op spirituele vooruitgang in het leven af van vrede.

De mensheid is onderling afhankelijk, en het geluk van elk individu hangt af van het geluk van allen, en het is deze les die de mensheid vandaag moet leren als de eerste en laatste les.

Liefde manifesteert zich naar degenen die we leuk vinden als liefde; naar degenen die we niet leuk vinden als vergeving.

De stem is niet alleen indicatief voor het karakter van de mens, maar het is de uitdrukking van zijn geest. Andere geluiden kunnen luider zijn dan de stem, maar geen enkel geluid kan levendiger zijn.

Er is niets in de wereld dat niet tegen ons spreekt. Alles en iedereen onthult voortdurend zijn eigen natuur, karakter en geheimen. Hoe meer onze innerlijke zintuigen geopend zijn, hoe meer we de stem van alles begrijpen.

Als mensen maar hun eigen religie kenden, zouden ze veel toleranter zijn en veel vrijer van enige wrok tegen de religie van anderen.

Ik speelde op de vina totdat mijn hart in hetzelfde instrument veranderde. Toen bood ik dit instrument aan de Goddelijke Muzikant, de enige muzikant die bestaat. Sindsdien ben ik Zijn fluit geworden, en wanneer Hij kiest, speelt Hij Zijn muziek. Mensen geven mij de eer voor deze muziek, die in werkelijkheid niet van mij komt, maar van de Muzikant die Zijn eigen instrument bespeelt.