Wanneer je jezelf betrapt op minachting voor een ander, kijk dan in je eigen hart en lach om je dwaasheid.

Wat is God eigenlijk? Een eeuwig kind dat een eeuwig spel speelt in een eeuwige tuin.

De evolutie van bewustzijn is het centrale motief van het aardse bestaan.

Wat de ziel ziet en heeft ervaren, dat weet ze; de rest is verschijning, vooroordeel en mening.

Je draagt in jezelf alle obstakels die nodig zijn om je realisatie perfect te maken. Als je een zeer zwart gat ontdekt, een dikke schaduw, wees er dan zeker van dat er ergens in jou een groot licht is. Het is aan jou om te weten hoe je het ene kunt gebruiken om het andere te realiseren.

De mens is een overgangswezen, hij is niet definitief; in hem en ver boven hem stijgen de stralende graden die leiden naar een goddelijke overmenselijkheid. De stap van mens naar overmens is de volgende prestatie in de evolutie van de aarde. Daar ligt ons lot en de bevrijdende sleutel tot ons streven, maar trouwe en beperkte menselijke bestaan – onvermijdelijk, omdat het zowel de bedoeling van de innerlijke Geest als de logica van het proces van de Natuur is.

Twijfelen aan de ervaring is het ontmoedigen ervan. Laat het zich ontwikkelen, kijk wat erin zit.

Als het waar is dat de geest betrokken is bij Materie en de schijnbare Natuur de geheime God is, dan is de manifestatie van het goddelijke in zichzelf en de realisatie van God binnen en buiten het hoogste en meest legitieme doel dat de mens op aarde kan bereiken.

Nieuwe gevoelige wezens vulden de onzichtbare diepten, de glorie en snelheid van het leven stroomden in de schoonheid van beesten.

Maak je geen zorgen over tijd en succes. Speel je rol, of je nu faalt of bloeit.

Wat moet ik vergeven en aan wie?

Met welk deel kijk je? Zeker met de geest? Dat is niet genoeg. Het is de stille Purusha binnenin je die alles moet observeren.

Er zijn vier grote gebeurtenissen in de geschiedenis: de belegering van Troje, het leven en de kruisiging van Christus, de ballingschap van Krishna in Brindaban en de dialoog op het veld van Kurukshetra. De belegering van Troje creëerde Hellas, de ballingschap in Brindaban creëerde de religie van devotie (want daarvoor was er alleen meditatie en aanbidding), Christus humaniseerde Europa vanaf zijn kruis, de dialoog op Kurukshetra zal de mensheid nog bevrijden.

Want de krachten van onze geest, leven en lichaam zijn gebonden aan hun eigen beperkingen, en hoe hoog ze ook stijgen of hoe ver ze zich ook uitbreiden, ze kunnen niet verder gaan dan deze. Maar toch kan de mentale mens zich openen voor wat buiten hem ligt en een Supramentele Licht, Waarheid en Kracht oproepen om in hem te werken en te doen wat de geest niet kan doen. Als de geest zich niet door inspanning kan transformeren in wat buiten de geest ligt, kan de Supergeest afdalen en de geest in zijn eigen substantie transformeren.

Hindoeïsme... gaf zichzelf geen naam, omdat het zichzelf geen sektarische grenzen stelde; het eiste geen universele aanhang, beweerde geen enkel onfeilbaar dogma, stelde geen enkel smal pad of poort van verlossing in; het was minder een geloof of cultus dan een voortdurend uitbreidende traditie van de godgerichte inspanning van de menselijke geest. Een immens veelzijdige, meervoudige voorziening voor spirituele zelfopbouw en zelfontdekking, het had recht om zichzelf aan te duiden met de enige naam die het kende, de eeuwige religie, Sanatana Dharma.

En om de Waarheid te bezitten, moeten de spelletjes van de lagere natuur worden gestopt.

De hindoeïstische religie verschijnt ... als een kathedraal, half in ruïnes, nobel in de massa, vaak fantastisch in de details, maar altijd fantastisch met een betekenis die op sommige plekken in elkaar valt of zwaar versleten is, maar een kathedraal waar nog steeds dienst wordt gedaan aan het Ongeziene en waar de echte aanwezigheid ervan kan worden gevoeld door degenen die met de juiste geest binnenkomen.

Het spirituele pad is er een van vallen op je gezicht, opstaan, jezelf afstoffen, omdraaien en verlegen naar God kijken en dan de volgende stap zetten.

In het normale spel van onze geest zijn allerlei verdraaiingen; daarom is het nodig om al deze dingen te stoppen en juist denken, juist willen in te prenten – met andere woorden, de Waarheid moet worden vastgesteld.

Wat je het psychische wezen noemt, is de geest van het vitale. Het hart is de zetel van deze geest. En deze geest is de essentie van de zintuigen. Het ontvangt dingen van buitenaf, handelt over dingen die van buitenaf komen – weet, geeft toestemming, is geïnteresseerd in hen. Maar deze geest kan niet de Ishwara zijn, maar het is de kenner, de gever van de toestemming.

De belangrijkste kwestie van deze tijd is of de toekomstige vooruitgang van de mensheid zal worden bepaald door de moderne economische en materialistische geest van het Westen of door een nobelere pragmatisme geleid, verheven en verlicht door spirituele cultuur en kennis.

Het eerste principe van echt onderwijzen is dat niets kan worden onderwezen.

De geest heeft deze vier niveaus: fysiek, vitaal, buddhi, hogere geest. De Supermind is ver boven deze.