Geef alle ideeën over jezelf op en wees gewoon.

Tot we in staat zijn om naar angst te kijken en het te accepteren als de schaduw van persoonlijk bestaan, zijn we als mensen gedoemd om bang te zijn.

Wanneer je het algemene goed wenst, wenst de hele wereld het met jou. Maak de wens van de mensheid de jouwe en werk ervoor. Daar kun je niet falen.

Wijsheid is weten dat ik niets ben, Liefde is weten dat ik alles ben, en tussen de twee beweegt mijn leven.

Niets kan je gelukkiger maken dan je al bent. Alle zoektocht naar geluk is ellende en leidt tot meer ellende. Het enige geluk dat de naam waard is, is het natuurlijke geluk van bewuste aanwezigheid.

Laat je geest met rust, dat is alles. Ga er niet mee mee. Uiteindelijk bestaat er geen 'geest' apart van gedachten die komen en gaan en hun eigen wetten volgen, niet die van jou. Ze domineren je alleen omdat je in hen geïnteresseerd bent.

Werk samen met je lot, ga er niet tegenin, voorkom het niet. Laat het zich vervullen.

Om lijden te begrijpen, moet je verder gaan dan pijn en plezier. Je eigen verlangens en angsten voorkomen dat je begrijpt en daarmee anderen helpt. In werkelijkheid zijn er geen anderen, en door jezelf te helpen help je iedereen. Als je serieus bent over het lijden van de mensheid, moet je het enige middel tot hulp dat je hebt, jezelf, perfectioneren.

Weiger je alle gedachten behalve één: de gedachte 'Ik ben'. De geest zal in het begin in opstand komen, maar met geduld en volharding zal hij toegeven en stil zijn. Zodra je stil bent, zullen dingen spontaan en heel natuurlijk beginnen te gebeuren, zonder enige inmenging van jouw kant.

De geest bestaat in twee toestanden: als water en als honing. Het water trilt bij de minste verstoring, terwijl de honing, hoe verstoord ook, snel terugkeert naar de onbeweeglijkheid.

De geest creëert de afgrond, en het hart steekt hem over.

Met zelfbewustzijn word je intelligenter. In bewustzijn leer je, in zelfbewustzijn leer je over jezelf. Natuurlijk kun je alleen leren wat je niet bent. Om te weten wat je bent, moet je voorbij de geest gaan. Bewustzijn is het punt waarop de geest zich buiten zichzelf uitstrekt naar de realiteit. In bewustzijn zoek je niet wat je behaagt, maar wat waar is.

Verwaarloos dit lichaam niet. Dit is het huis van God; zorg ervoor, alleen in dit lichaam kan God gerealiseerd worden.

Probeer niet te begrijpen! Het is genoeg als je niet verkeerd begrijpt.

Alle scheiding, elke vorm van vervreemding en isolatie is vals. Alles is één.

Nooit het huis verlaten, zoek je de weg naar huis.

In plaats van te zoeken naar wat je niet hebt, ontdek wat het is dat je nooit verloren hebt.

In de spiegel van je geest verschijnen en verdwijnen allerlei beelden. Wetende dat ze volledig jouw eigen creaties zijn, kijk er in stilte naar terwijl ze komen en gaan. Wees alert, maar niet verontrust. Deze houding van stille observatie is de basis van yoga. Je ziet het beeld, maar je bent niet het beeld.

Je droomt slechts dat je rondzwerft. Over een paar jaar zal je verblijf in India voor jou als een droom lijken. Je zult op dat moment een andere droom dromen. Realiseer je dat niet jij van droom naar droom beweegt, maar dat de dromen voor je stromen en jij de onveranderlijke getuige bent. Geen gebeurtenis beïnvloedt je ware wezen - dat is de absolute waarheid.

Onze gebruikelijke houding is 'Ik ben dit'. Scheid consequent en volhardend het 'Ik ben' van 'dit' of 'dat', en probeer te voelen wat het betekent om te zijn, gewoon te zijn, zonder 'dit' of 'dat' te zijn.

De wortel van angst is het gevoel niet te zijn wie je bent.

Je hoeft het niet te bereiken, want je bent het al. Het zal je vinden als je het een kans geeft. Laat je gehechtheid aan het irreële los en het echte zal snel en soepel zijn eigen weg vinden. Stop met jezelf voor te stellen dat je dit of dat doet of bent, en het besef dat jij de bron en het hart van alles bent, zal tot je komen. Met dit besef zal een grote liefde komen die geen keuze of voorkeur is, noch gehechtheid, maar een kracht die alles liefdevol en beminnelijk maakt.

Leven als een levend wezen is niet de uiteindelijke staat; er is iets [de Werkelijkheid] daarbuiten, veel wonderlijker, dat noch zijn noch niet-zijn is, noch leven noch niet-leven. Het is een staat van Pure Bewustzijn, voorbij de beperkingen van ruimte en tijd.