Woorden kunnen je alleen tot hun eigen grens brengen; om verder te gaan, moet je ze achterlaten. Blijf alleen als de stille getuige.

Liefde... is het zien van eenheid onder de imaginaire diversiteit.

Zodra je beseft dat de wereld jouw eigen projectie is, ben je er vrij van. Je hoeft jezelf niet vrij te maken van een wereld die niet bestaat, behalve in je eigen verbeelding! Hoe het beeld er ook uitziet, mooi of lelijk, jij schildert het en je bent er niet door gebonden. Realiseer je dat er niemand is die het aan je opdringt, dat het te maken heeft met de gewoonte om het imaginaire als echt te beschouwen. Zie het imaginaire als imaginaire en wees vrij van angst.

Laat valse ideeën los, dat is alles. Er is geen behoefte aan ware ideeën. Er zijn er geen.

De geest is wat hij denkt. Om het waar te maken, denk waar.

Mijn werkelijke ervaring is niet anders. Het is mijn beoordeling en houding die verschillen. Ik zie dezelfde wereld als jij, maar niet op dezelfde manier. Er is niets mysterieus aan. Iedereen ziet de wereld door het idee dat hij van zichzelf heeft. Zoals jij jezelf denkt te zijn, zo denk je de wereld te zijn. Als je jezelf als gescheiden van de wereld voorstelt, zal de wereld als gescheiden van jou verschijnen en zul je verlangen en angst ervaren. Ik zie de wereld niet als gescheiden van mij, dus er is niets dat ik verlang of vrees.

In jouw wereld moet alles een begin en een einde hebben. Als dat niet het geval is, noem je het eeuwig. Naar mijn mening bestaat er niets als begin en einde – dit alles is gerelateerd aan tijd. Tijdloos zijn is volledig in het nu. Zijn en niet-zijn wisselen elkaar af en hun realiteit is tijdelijk. De onveranderlijke realiteit ligt voorbij ruimte en tijd.

Welke soort Yoga wil je beoefenen, de Yoga van krijgen of de Yoga van geven?... De ene maakt slaaf, de andere bevrijdt.

Lijden is primair een oproep om aandacht, wat op zich een beweging van liefde is. Meer dan geluk wil liefde groei, de verbreding en verdieping van bewustzijn en bestaan. Wat dat verhindert, wordt een oorzaak van pijn, en liefde schuwt de pijn niet.

Zelfs geloof in God is slechts een fase op de weg. Uiteindelijk laat je alles achter je, perché je komt bij iets zo eenvoudigs dat er geen woorden zijn om het uit te drukken.

Een rustige geest is alles wat je nodig hebt. Alles zal goed komen zodra je geest rustig is.

Als mensen zouden weten dat er niets kan gebeuren tenzij het hele universum het laat gebeuren, zouden ze veel meer bereiken met minder energieverbruik.

Het opgeven van het mindere is het verkrijgen van het grotere. Geef alles op en je krijgt alles.

Niets waarneembaar is realiteit. Je gehechtheid is je slavernij. Je kunt de toekomst niet controleren. Er bestaat geen vrije wil. Wil is slavernij. Je identificeert jezelf met je verlangens en wordt hun slaaf.

Besef je de onvoorstelbare grootsheid, de heiligheid van wat je zo casual 'bewustzijn' noemt? Het is het niet-gemanifesteerde Absolute dat zich bewust is van zijn eigen bewustzijn door de manifestatie, waarvan je geest-lichaam momenteel een deel is.

Besef dat je wereld slechts een reflectie van jezelf is en stop met het vinden van fouten in de reflectie. Zorg voor jezelf, zet jezelf mentaal en emotioneel in orde. Het fysieke zelf zal automatisch volgen.

Iedereen maakt dezelfde fout: ze weigeren de middelen, maar willen de doelen. Je wilt vrede en harmonie in de wereld, maar weigert ze in jezelf te hebben.

Wanneer inspanning nodig is, zal inspanning verschijnen. Wanneer moeiteloosheid essentieel wordt, zal het zichzelf doen gelden. Je hoeft het leven niet te duwen. Laat het gewoon stromen en geef je volledig over aan de taak van het huidige moment.

Lijden is een oproep tot onderzoek, alle pijn heeft onderzoek nodig.

Wanneer je rustig zit en jezelf observeert, kunnen veel dingen naar de oppervlakte komen. Doe er niets mee, reageer niet. Zoals ze kwamen, zo zullen ze vanzelf weer gaan. Alles wat telt is mindfulness, totale bewustheid van jezelf, of liever gezegd, van je geest.

Alles wat je nodig hebt is al in je, je moet alleen je zelf benaderen met eerbied en liefde. Zelfveroordeling en zelfwantrouwen zijn ernstige fouten. Je constante vlucht voor pijn en zoektocht naar plezier is een teken van liefde die je voor jezelf hebt, alles wat ik je vraag is dit: maak de liefde voor jezelf perfect. Ontzeg jezelf niets – plak je zelf oneindigheid en eeuwigheid en ontdek dat je ze niet nodig hebt; je bent er voorbij.

Door met jezelf, het 'Ik ben', te zijn, jezelf in je dagelijks leven te observeren met alerte interesse, met de bedoeling te begrijpen in plaats van te oordelen, in volledige acceptatie van wat er ook mag opkomen, omdat het daar is, moedig je het diepe aan om naar de oppervlakte te komen en verrijk je je leven en bewustzijn met zijn gevangen energieën.

In rust en stilte lost de huid van het 'ik' op en worden het innerlijke en het uiterlijke één.