We missen het echte door gebrek aan aandacht en creëren het onwerkelijke door teveel verbeelding.

Let op je gedachten zoals je op het straatverkeer let. Mensen komen en gaan; je registreert het zonder reactie. Het kan in het begin moeilijk zijn, maar met wat oefening zul je merken dat je geest op veel niveaus tegelijk kan functioneren en dat je je van al deze niveaus bewust kunt zijn.

De wereld wijkt niet voor verandering. Van nature is hij pijnlijk en vergankelijk. Zie het zoals het is en bevrijd jezelf van alle verlangens en angsten. Wanneer de wereld je niet vasthoudt en bindt, wordt het een woning van vreugde en schoonheid. Je kunt gelukkig zijn in de wereld alleen wanneer je er vrij van bent.

De wereld is een illusie. Waarom is het onwerkelijk? Omdat geen enkele kennis permanent blijft, als echte kennis. Ik had een aantal identiteiten; ik was een kind, ik was een jongen, ik was een tiener, ik was een man van middelbare leeftijd, ik was een oude man. Net als andere identiteiten die ik dacht dat constant zouden blijven, bleven ze nooit zo. Uiteindelijk werd ik erg oud... Dus welke identiteit bleef eerlijk tegenover mij?

Wat er ook gebeurt, het gebeurt met jou door jou, via jou; jij bent de maker, genieter en vernietiger van alles wat je waarneemt.

Er is geen vraag om ergens heen te gaan, ergens aan te komen of iets te doen; je bent daar al.

Je bent niet het lichaam. Je bent de immensiteit en de oneindigheid van bewustzijn.

Er is geen uitweg nodig! Zie je niet dat een uitweg ook deel uitmaakt van de droom? Alles wat je moet doen is de droom als droom zien... Waar het je ook heen leidt, het zal een droom zijn. Het idee om verder te gaan dan de droom is illusoir. Waarom ergens heen gaan? Realiseer je gewoon dat je een droom droomt die je de wereld noemt en stop met het zoeken naar uitwegen. De droom is niet jouw probleem. Jouw probleem is dat je het ene deel van je droom leuk vindt en het andere niet. Houd van alles, of van niets, en stop met klagen. Wanneer je de droom als droom hebt gezien, heb je alles gedaan wat gedaan moest worden.

Laat de grootsheid aan anderen over. Word zo klein dat niemand je kan zien. Deze overtuiging komt voort uit groeiende toewijding aan de hoogste realiteit.

Wat komt en gaat, is geen realiteit. Zie het evenement alleen als evenement. Dan ben je kwetsbaar voor de realiteit, niet langer gewapend tegen haar, zoals je was toen je realiteit gaf aan gebeurtenissen en ervaringen.

Ik volgde gewoon de instructie van (mijn leraar), die was om de geest te concentreren op puur zijn "Ik ben", en daarin te blijven. Ik zat urenlang, met niets anders dan "Ik ben" in mijn geest, en al snel werden vrede, vreugde en een diepe allesomvattende liefde mijn normale staat. In het verdween alles – ikzelf, mijn Guru, het leven dat ik leefde, de wereld om me heen. Alleen vrede bleef over en ondoorgrondelijke stilte.

Wat je ook tegenkomt - ga verder.

Je maakt je te veel zorgen over het verleden en de toekomst. Dit komt allemaal door je verlangen om door te gaan, jezelf te beschermen tegen uitsterven. En omdat je wilt doorgaan, wil je dat anderen je gezelschap houden, vandaar je bezorgdheid om hun overleving. Maar wat je overleving noemt, is slechts de overleving van een droom.

Het maakt niet veel uit wat er gebeurt.

Het is niet het juiste advies dat bevrijdt, maar de actie op basis daarvan.

Ontdoe jezelf van alles wat je geest rusteloos maakt. Renounceer alles wat zijn vrede verstoort. Als je vrede wilt, verdien het. Door slaaf te zijn van je verlangens en angsten, verstoor je de vrede.

Er zijn altijd momenten dat men zich leeg en vervreemd voelt. Dergelijke momenten zijn het meest wenselijk, want het betekent dat de ziel zijn ankers heeft losgelaten en naar verre plaatsen vaart. Dit is loslaten – wanneer het oude voorbij is en het nieuwe nog niet is gekomen. Als je bang bent, kan de toestand verontrustend zijn, maar er is eigenlijk niets om bang voor te zijn. Onthoud de instructie: Wat je ook tegenkomt – ga verder.

Al je verlangens, wat ze ook zijn, zijn uitdrukkingen van je verlangen naar geluk. In wezen wens je jezelf het beste.

Straf is slechts legaal gemaakt misdaad. In een samenleving die is gebouwd op preventie in plaats van vergelding, zou er heel weinig misdaad zijn. De paar uitzonderingen zouden medisch worden behandeld, als gevallen van geestelijke en lichamelijke ongezondheid.

Verschuif je aandacht van woorden naar stilte en je zult horen.

Grijp het belangrijkste: dat de wereld en het zelf één en perfect zijn. Alleen je houding is fout en heeft bijstelling nodig.

Je eerste taak is het verdriet in jezelf en om je heen te zien; je volgende taak is intens te verlangen naar bevrijding. De intensiteit van verlangen zal je leiden; je hebt geen andere gids nodig.

Tenzij je enorme inspanningen doet, zul je niet overtuigd zijn dat inspanning je nergens zal brengen. Het zelf is zo zelfverzekerd dat het niet zal opgeven, tenzij het volledig ontmoedigd wordt. Alleen verbale overtuiging is niet genoeg. Alleen harde feiten kunnen de absolute nietigheid van het zelfbeeld tonen.