Het enige dat echt belangrijk is, is dat er een daad van goedheid, liefde en intelligentie in het leven is. Is goedheid individueel of collectief, is liefde persoonlijk of onpersoonlijk, is intelligentie de jouwe, de mijne of van iemand anders? Als het de jouwe of de mijne is, dan is het geen intelligentie, geen liefde, geen goedheid. Als goedheid een zaak is van het individu of het collectief, volgens iemands persoonlijke voorkeur of beslissing, dan is het geen goedheid meer.

Tenzij en totdat we diep in onszelf vrede hebben, kunnen we nooit hopen vrede in de buitenwereld te hebben. Jij en ik creëren de wereld door de vibraties die we haar bieden. Als we vrede kunnen oproepen en het vervolgens aan iemand anders aanbieden, zullen we zien hoe vrede zich van één persoon naar twee uitbreidt en geleidelijk naar de wereld als geheel. Vrede zal in de wereld komen door de perfectie van individuen. Als jij vrede hebt, ik vrede heb, hij vrede heeft en zij vrede heeft, zal de universele vrede automatisch aanbreken.

Wie ben ik? Het antwoord is: 'Ik ben God'. Het lichaam komt en gaat, maar de Atma is permanent. Het lichaam heeft geboorte en dood, maar de geest heeft geen van deze. Je bereikt het punt waarop je zegt: 'Ik ben God', maar zelfs daar is er dualiteit, 'God en ik'. Dat is niet de volledige Waarheid. Wanneer we ademen, maakt de adem het geluid van 'So-Hum', 'Hij ben ik'. Er is nog steeds het lichaamsbewustzijn, het 'ik'. Maar in diepe slaap valt de verklaring van 'Hij' en 'Ik' weg en blijven alleen '0' en 'M' over, 'Om'; er is alleen de Ene.

Wanneer je eindeloos dankbaar bent voor je lichaam, voor Kennis, voor de dingen die je hebt ontvangen, en voor je eigen leven, dan geniet je van de overvloed van de Schepper.

Elke verslaving ontstaat uit een onbewuste weigering om je eigen pijn onder ogen te zien en er doorheen te gaan. Elke verslaving begint met pijn en eindigt met pijn. Ongeacht de substantie waaraan je verslaafd bent - alcohol, voedsel, legale of illegale drugs, of een persoon - je gebruikt iets of iemand om je pijn te verbergen.

In de zazen-houding hebben je geest en lichaam grote kracht om dingen te accepteren zoals ze zijn, of ze nu aangenaam of onaangenaam zijn.

Er zijn altaren, maar hier is het grootste van altaren, het levende, bewuste menselijke lichaam, en aanbidden op dit altaar is veel hoger dan het aanbidden van dode symbolen.

Het teken van kracht, het teken van leven, het teken van hoop, het teken van gezondheid, het teken van alles wat goed is, is kracht. Zolang het lichaam leeft, moet er kracht zijn in het lichaam, kracht in de geest, [en kracht] in de hand.

Wanneer het menselijke lichaam zelf van vlees is gemaakt, waar is dan de behoefte om het vlees van vogels en dieren te consumeren? Je zou alleen heilig voedsel moeten eten. Pas dan zul je heilige gevoelens hebben.

Als je leeft op het niveau van het Lichaam en het Individu, raak je verstrikt in eten, plezier en jolijt, gemak, jaloezie en trots. Vergeet het, negeer het, overwin het – je zult vrede, vreugde en rust hebben. Op het Goddelijke Pad is er geen kans op falen; het is het Pad van Liefde.

Beschouw niemand als een vreemde. Leer te voelen dat iedereen verwant is aan jou.

Het is dwaas om bang te zijn voor de dood. Denk er even over na. Geen gerepareerde banden meer op het voertuig van het lichaam, geen meer patchworkleven.

Als religie voornamelijk Godsbewustzijn betekent, of de realisatie van God zowel van binnen als van buiten, en secundair een lichaam van overtuigingen, principes en dogma's, dan is er strikt genomen maar één religie in de wereld, want er is maar één God.

Het Zelf van iedereen, het Atma van iedereen, het transcendentale veld van de realiteit van iedereen, is hetzelfde in iedereen. Of het lichaam zichzelf nu een Amerikaan, Duitser, Indiaan of Chinees noemt, het maakt niet uit.

Jouw plicht is om iedereen met liefde te behandelen als een manifestatie van de Heer.

Eten, baden, naar het toilet gaan, praten, denken en vele andere activiteiten die met het lichaam te maken hebben, zijn allemaal werk. Hoe komt het dat de uitvoering van één bepaalde handeling alleen als werk wordt beschouwd? Stil zijn is altijd bezig zijn met werk. Stil zijn betekent altijd praten.

Veel van ons zijn gevangen in afzondering en zoeken liefde daar buiten, daar buiten. Maar als we naar binnen gaan, zal daar de liefde zijn. Het universum is een voorbeeld van liefde. Zoals een boom. Zoals de oceaan. Zoals mijn lichaam. Zoals mijn rolstoel. Ik zie de liefde.

Weten dat ik anders ben dan het lichaam, hoef ik het lichaam niet te verwaarlozen. Het is een voertuig dat ik gebruik om met de wereld te handelen. Het is de tempel die het Pure Zelf herbergt.

Als je leert voorbij het gekwetter van je geest te gaan en naar de diepere aspecten van je bewustzijn kunt gaan, zullen lichaam, adem en geest je niet in de weg staan.

Elke handeling die wordt uitgevoerd met schoonheid en puurheid, en in complete harmonie van lichaam, geest en ziel, is Kunst.

Terwijl we de ziel verkennen, is het belangrijk om te onthouden dat deze verkenning plaatsvindt binnen de natuur (het lichaam), want daar zijn wij en wat wij zijn.

Een levend lichaam is niet slechts een integratie van ledematen en vlees, maar het is de woning van de ziel, die potentieel perfecte waarneming (Anant-Darshana), perfecte kennis (Anant-Jnana), perfecte kracht (Anant-Virya) en perfecte gelukzaligheid (Anant-Sukha) bezit.

Het lichaam is de steun voor de ziel. Waarom zou je het lichaam dan niet ondersteunen met een muur of een blok?