Zolang een man verlangens heeft, is er geen einde aan zijn transmigratie. Het zijn alleen de verlangens die hem één lichaam na het andere laten aannemen. Er zal wedergeboorte zijn voor een man als hij zelfs de wens heeft om een stuk snoep te eten.

In één woord, men zou van God verlangen naar verlangenloosheid. Want verlangen alleen is de wortel van alle lijden. Het is de oorzaak van herhaalde geboorten en sterfgevallen. Het is het obstakel op de weg naar bevrijding.

De wereld gaat door omdat niet iedereen vrij is van verlangens. Mensen met verlangens worden keer op keer geboren.

Je zou verlangens moeten hebben, maar verlangens zouden jou niet moeten hebben.

Wedergeboorte is onvermijdelijk zolang iemand verlangens heeft. Het is als het nemen van de ziel uit een kussensloop en deze in een andere te stoppen. Slechts één of twee van de vele mensen kunnen vrij zijn van alle verlangens.

Wanneer de geest vol is van wereldse verlangens, is het hun aard om de geest te verwarren. Trek de geest terug van uiterlijke dingen en richt hem naar binnen.

Zodra je zegt "Ik wil de Waarheid vinden", zal je hele leven diep door beïnvloed worden. Al je mentale en fysieke gewoonten, gevoelens en emoties, verlangens en angsten, plannen en beslissingen zullen een radicale transformatie ondergaan.

Het pad van elke man is voor zichzelf; laat hem zijn eigen verlangens vervullen zodat hij zich boven hen kan verheffen naar het eeuwige doel.

Neem de moeite om stil te staan en na te denken over de gevoelens, standpunten, wensen en behoeften van de ander. Denk meer aan wat de ander wil en hoe hij zich moet voelen.

Ontketen je verlangen; beperk het niet tot het beperkte. In de grenzeloosheid van verlangen ligt je ultieme natuur.

Het verlangen om zeker te zijn, om veilig te zijn, is het begin van slavernij. Het is pas wanneer de geest niet gevangen zit in het net van zekerheid en geen zekerheid zoekt, dat hij zich in een staat van ontdekking bevindt.

Het is niet door van plaats te veranderen dat we dichter bij Hem kunnen komen, die overal is, maar door het cultiveren van zuivere verlangens en deugdzame gewoonten.

De kennis van God, de vorming van ideeën, het beheersen van verlangen en passie, het onderscheid tussen wat gekozen moet worden en wat afgewezen moet worden, dit alles is te danken aan de vorm van de mens.

Ontspan nooit, want je zult de ware spirituele genoegens niet bereiken als je niet eerst leert elk van je verlangens te ontkennen.

Liefde is niet selectief, verlangen is selectief. In liefde zijn er geen vreemden. Wanneer het centrum van egoïsme niet langer bestaat, verdwijnen alle verlangens naar plezier en angst voor pijn; men is niet langer geïnteresseerd in gelukkig zijn; voorbij geluk is pure intensiteit, onuitputtelijke energie, de extase van geven uit een eeuwige bron.

Als het doel is om het Allerhoogste Wezen te realiseren, moet je egoloos worden. Dit vereist eigen inspanning. De sadhak moet hard werken. Hij moet oprecht bidden voor de verwijdering van de negatieve neigingen. Dit gebed is niet om iets te bereiken of om wensen te vervullen. Het is om alle prestaties te overstijgen. Het is om alle verlangens te transcenderen.

Laat de wereld je lui noemen omdat je niet rent als een angstige geest. Wees gewoon rustig in jezelf. Maak je geen zorgen over hoe dingen zouden moeten zijn en begin gewoon te observeren zonder vooroordelen, projecties of verlangens. Let op hoe het leven vanzelf stroomt. Hier is niets een chaos, maar een harmonie. Je bent al in deze stroom.

Dankbaarheid is de creatieve kracht, de moeder en de vader van liefde. Het is in dankbaarheid dat echte liefde bestaat. Liefde breidt zich alleen uit wanneer dankbaarheid aanwezig is. Beperkte liefde biedt geen dankbaarheid. Beperkte liefde is onmiddellijk gebonden aan iets — aan constante verlangens of constante eisen. Maar wanneer het onbeperkte liefde is, constante liefde, komt dankbaarheid naar voren. Deze liefde wordt alle dankbaarheid.

Mededogen verwijst naar het opkomen in het hart van de wens om het lijden van alle wezens te verlichten.

Je kunt geen verlangen hebben om je over te geven, want dat is geen overgave. Overgave ontstaat soms spontaan bij mensen die er niet eens een woord voor hebben. En ik weet dat die openheid er bij velen is.

Degenen die handelen met weinig verlangens zijn kalm, zonder zorgen of angst.

Het hele leven van het persoonlijke ego bevindt zich voortdurend in de greep van verlangen, d.w.z. een poging om vervulling van verlangens te zoeken door dingen die veranderen en verdwijnen. Maar er kan geen echte vervulling zijn door de vergankelijke dingen.

Zorgen zijn het product van koortsachtige verbeelding die werkt onder de prikkel van verlangens... Het is een noodzakelijk resultaat van gehechtheid aan het verleden of de verwachte toekomst, en het blijft altijd in een of andere vorm bestaan totdat de geest zich volledig van alles losmaakt.