De mens heeft geen individueel 'ik'. Maar in plaats daarvan zijn er honderden en duizenden aparte kleine 'ik's, die vaak volledig onbekend zijn met elkaar, nooit in contact komen of, integendeel, vijandig tegenover elkaar staan, wederzijds exclusief en onverenigbaar. Elke minuut, elk moment, zegt of denkt de mens 'ik'. En telkens is zijn 'ik' anders. Net nu was het een gedachte, nu is het een verlangen, nu een gevoel, nu weer een andere gedachte, enzovoorts, eindeloos. De mens is een pluraliteit. De naam van de mens is legioen.

Als je de realiteit zoekt, moet je jezelf bevrijden van alle achtergronden, alle culturen, alle denk- en gevoelspatronen. Zelfs het idee om man of vrouw te zijn, of zelfs mens, moet worden verworpen. De oceaan van het leven bevat alles, niet alleen mensen. Dus, allereerst, verwerp alle zelfidentificatie, stop met jezelf te denken als dit of dat, dit of dat. Verwerp alle zelfzorg, maak je geen zorgen over je welzijn, materieel of spiritueel, verwerp elk verlangen, grof of subtiel, stop met denken aan prestaties van welke aard dan ook. Je bent compleet hier en nu, je hebt absoluut niets nodig.

Dit is de wil van onze Heer, dat zowel ons gebed als ons vertrouwen even groot zijn. Want als we niet zoveel vertrouwen als we bidden, geven we onze Heer geen volledige aanbidding in ons gebed, en bovendien wachten we en doen we onszelf pijn. De oorzaak is, zoals ik geloof, dat we niet werkelijk weten dat onze Heer de Grond is waarop ons gebed ontspruit; en ook dat we niet weten dat het ons gegeven is door de genade van Zijn liefde. Want als we dit wisten, zou het ons doen vertrouwen om, door de gave van onze Heer, alles te ontvangen wat we verlangen. Want ik ben er zeker van dat niemand om genade en barmhartigheid vraagt met ware betekenis, tenzij genade en barmhartigheid eerst aan hem gegeven worden.

De onwaardige opvolger van Petrus die wenst te profiteren van de onmetelijke rijkdom van Christus voelt de grote behoefte aan uw hulp, uw gebeden, uw offers, en vraagt dit nederig van u.

Wanneer niets je van streek maakt, ben je aan het begin van het pad. Wanneer je niets verlangt, ben je halverwege het pad; wanneer niets alles wordt, ben je perfect.

Men kan zich niet volledig ontdoen van de zes passies: lust, woede, hebzucht en dergelijke. Daarom moeten ze naar God gericht worden. Als je verlangen en hebzucht hebt, moet je de liefde van God verlangen en hebzuchtig zijn om Hem te bereiken.

Als ons geest puur is, manifesteren onze verlangens zich snel.

De kracht van onvervulde verlangens is de wortel van alle slavernij van de mens.

Deel in jezelf het mechanische van het bewuste, zie hoeveel er van het bewuste is, hoe zelden het werkt en hoe sterk het mechanische is – mechanische houdingen, mechanische intenties, mechanische gedachten, mechanische verlangens.

Ons lichaam heeft dit defect dat, hoe meer zorg en comfort het krijgt, hoe meer behoeften en verlangens het ontdekt.

Zelfs nu weet ik het: ja, al mijn hoop zal vervuld worden... ja... de Heer zal wonderen voor mij verrichten die mijn onmetelijke verlangens oneindig zullen overtreffen.

Volg je droom na zolang je leeft, verklein niet de tijd die je besteedt aan het volgen van verlangen, want tijdverspilling is een gruwel voor de geest.

Armoede komt niet door de afname van rijkdom, maar door de toename van verlangens.

Wanneer er geen verlangen is om jezelf tevreden te stellen, is er geen agressie of snelheid... Omdat er geen haast is om iets te bereiken, kun je jezelf de tijd geven om te ontspannen. Omdat je kunt ontspannen, kun je jezelf toestaan om in gezelschap van jezelf te zijn, je kunt jezelf toestaan om van jezelf te houden, vrienden te zijn met jezelf.

Niets zal ons kunnen hinderen, als we alleen God verlangen en zoeken, en nergens anders plezier in nemen.

Wanneer je je comfortabel voelt met onzekerheid, openen zich eindeloze mogelijkheden in je leven. Dit betekent dat angst niet langer een dominante factor is in wat je doet en je niet meer verhindert actie te ondernemen om verandering te initiëren. De Romeinse filosoof Tacitus merkte terecht op dat 'de wens naar veiligheid zich verzet tegen elke grote en nobele onderneming'. Als onzekerheid onaanvaardbaar voor je is, verandert het in angst. Als het perfect acceptabel is, verandert het in levendigheid, alertheid en creativiteit.

Wat verliezen we door het geluk van anderen? Laten we met hen vieren of proberen hen na te volgen. Dat zou ons verlangen en onze vastberadenheid moeten zijn.

Het leven was een droevige hartslag van deze Materie die haar lijden leerde, haar hoop en verlangen te vroeg in de modder vertrapt, het leven de zwakke vreugde die haar kortheid betreurt, het leven het lange verdriet.

Alle gedachten, verlangens, conventies, gehechtheden die van buiten komen, moeten genadeloos worden weggeduwd.

Het verlangen naar waarheid is het hoogste van alle verlangens, toch is het nog steeds een verlangen. Alle verlangens moeten worden opgegeven zodat het echte kan zijn... Wanneer alle zoektocht stopt, is het de Opperste Staat.

OM is stralend licht. Wanneer dit licht zich door het hele lichaam verspreidt, wordt alles gezien; dan is er geen verlangen om te spreken of te kijken.

Wat je op de weg zet, is je verlangen om te genieten. Wat je thuisbrengt, is verliefd zijn.

Zolang je bepaalde verlangens hebt over hoe het zou moeten zijn, kun je niet zien hoe het is.