Begeerte is armoede. Begeerte is de grootste onzuiverheid van de geest. Begeerte is de motorkracht voor actie. Begeerte in de geest is de echte onzuiverheid. Zelfs een vonk van begeerte is een zeer groot kwaad.

Als een van de broers, in staat om zichzelf te onderhouden door zijn eigen bezigheid, geen deel van het familiebezit wenst, kan hij door de anderen gescheiden worden, waarbij hij een klein deel van zijn aandeel krijgt om van te leven.

Hemel en hel zijn beide creaties van verlangen.

De ware zoeker zoekt niets anders dan het doel van zijn zoektocht, en de minnaar verlangt niets anders dan vereniging met zijn Geliefde.

Want ware toewijding moet uit het hart voortkomen en alleen bestaan uit de waarheid en de substantie van wat door geestelijke dingen wordt vertegenwoordigd; alles wat daarbuiten valt, is affectie en gehechtheid die voortkomen uit imperfectie; en om naar enig soort perfectie over te gaan, is het noodzakelijk om zulke verlangens te doden.

Om lijden te begrijpen, moet je verder gaan dan pijn en plezier. Je eigen verlangens en angsten voorkomen dat je begrijpt en daarmee anderen helpt. In werkelijkheid zijn er geen anderen, en door jezelf te helpen help je iedereen. Als je serieus bent over het lijden van de mensheid, moet je het enige middel tot hulp dat je hebt, jezelf, perfectioneren.

Het leven van de meeste mensen wordt geleid door verlangen en angst. Verlangen is de behoefte om iets aan jezelf toe te voegen om jezelf vollediger te zijn. Alle angst is de angst om iets te verliezen en daardoor kleiner te worden en minder te zijn. Deze twee bewegingen verduisteren het feit dat Zijn niet gegeven of weggenomen kan worden. Zijn in zijn volledigheid is al in jou, Nu.

Heilig gehoorzaamheid verwardt alle lichamelijke en vleeslijke verlangens en houdt het lichaam gemarteld in gehoorzaamheid aan de geest en aan de gehoorzaamheid aan de broer, en maakt de mens onderworpen aan alle mensen van deze wereld, niet alleen aan mensen, maar ook aan alle beesten en wilde dieren, zodat ze met hem kunnen doen wat ze willen, voor zover het hen van boven door de Heer wordt toegestaan.

Afwijzing - niet-verzet - niet-destructiviteit zijn de idealen die bereikt moeten worden door steeds minder wereldsheid, steeds minder verzet, steeds minder destructiviteit. Houd het ideaal in het oog en werk er naartoe. Niemand kan in de wereld leven zonder verzet, zonder vernietiging, zonder verlangen. De wereld heeft nog niet de staat bereikt waarin het ideaal in de samenleving gerealiseerd kan worden.

Waar verlangen bestaat, bestaat ego, en waar ego bestaat, bestaat illusie, omdat ego de grootste illusie is die er is. Zelfs in een bedelaar die verder niets heeft, vind je hetzelfde ego als je zou vinden in Alexander de Grote, omdat verlangen hetzelfde is. Alexander de Grote heeft misschien veel geld en veel macht, maar dat maakt niet uit; hij verlangt nog steeds. De bedelaar heeft misschien niets, maar hij verlangt ook.

De wereld kan niet aan je vastgrijpen, want de wereld is niet gevoelsmatig. De wereld heeft geen verstand noch verlangens; het is alleen de objectivatie van je verstand. Het is het spel van je eigen verstand dat zich voorstelt dat een object—noem het verstand of wat dan ook—aan je kan vastklampen. Het is het idee dat je hebt van wie je bent dat zich vasthoudt aan zijn eigen angstige projecties als het verstand. Laat dit alles los en blijf als het pure, blije Zelf.

Laat de golf van herinnering, de storm van verlangen, het vuur van emoties doorgaan zonder je evenwichtigheid te beïnvloeden.

Je hebt deze zeldzame menselijke geboorte bereikt. Je hebt de wens voor evolutie. Je hebt het pad van Yoga aanvaard. Beoefen puurheid. Laat al je waarnemingen puur zijn. Laat al je gedachten puur zijn. Laat al je activiteiten puur zijn. Dan ben je dichtbij het doel – zelfrealisatie is binnen handbereik.

Het geschenk van de Waarheid overtreft alle andere geschenken. De smaak van de Waarheid overtreft alle andere smaken. De vreugde van de Waarheid overtreft alle andere vreugden, en de beëindiging van verlangen overwint alle lijden.

Er is een Tibetaans gezegde: "Bij de deur van de ellendige rijke man slaapt de tevreden bedelaar". Het punt van dit gezegde is niet dat armoede een deugd is, maar dat geluk niet komt met rijkdom, maar met het stellen van grenzen aan de eigen verlangens en het leven binnen die grenzen met tevredenheid.

Liefde is niet selectief, verlangen is selectief. In liefde zijn er geen vreemden.

Wanneer iemand Basu, verlangens, transcendeert, wordt hij Dev, de Heer; dat wil zeggen, hij wordt Basudev, of Heer Krishna.

Toon eenvoud, omarm eenvoud, verminder egoïsme, heb weinig verlangens.

Het grootste is een neiging tot vriendschap hebben; dit wordt uitgedrukt in de vorm van tolerantie en vergeving, in de vorm van dienstbaarheid en vertrouwen. In welke vorm hij het ook uitdrukt, dit is het centrale thema: het constante verlangen om de liefde voor de mensheid te bewijzen, de vriend van allen te zijn.

God heeft mij doen verlangen naar altijd datgene wat Hij mij het meest wil geven.

Alle menselijke acties hebben een of meer van deze zeven oorzaken: toeval, natuur, dwang, gewoonte, reden, passie, verlangen.

Er zijn maar weinig dingen in de geest die zoveel energie verbruiken als zorgen. Het is een van de moeilijkste dingen om je nergens zorgen over te maken. Zorgen ontstaan wanneer dingen misgaan, maar in relatie tot gebeurtenissen uit het verleden is het nutteloos om gewoon te wensen dat ze anders waren. Het bevroren verleden is wat het is, en geen hoeveelheid zorgen zal het anders maken dan het is geweest. Maar de beperkte ego-geest identificeert zich met zijn verleden, raakt ermee verstrikt en houdt de pijn van gefrustreerde verlangens levend.

De meditatieve staat is de hoogste staat van bestaan. Zolang er verlangen is, kan er geen echt geluk zijn. Alleen de contemplatieve, getuige-achtige studie van objecten brengt ons echt plezier en geluk. Het dier heeft zijn geluk in de zintuigen, de mens in zijn intellect, en de god in spirituele contemplatie. Alleen voor de ziel die deze contemplatieve staat heeft bereikt, wordt de wereld echt mooi. Voor degene die niets verlangt en zich er niet mee bemoeit, zijn de vele veranderingen van de natuur één panoramisch geheel van schoonheid en verhevenheid.