Kijk naar de optimisme van de natuur. Niets kan het stoppen. Alleen het ego maakt mensen pessimistisch, en dit veroorzaakt lijden.

Problemen oplossen door middel van onderhandelingen is een heel kinderlijke benadering.

Yoga gaat niet om het lichaam; het gaat om het verwijderen van het ego.

Het punt is dat het ego zichzelf niet kan genezen van zijn eigen ziekte van egoïsme; het is al geïnfecteerd door de ziekte zelf. En daarom is het nodig om naar een guru te gaan die God kent en door zijn bewustzijn in jezelf op te nemen, ontdek je dat je niet dit ego bent. Je oversteekt die afgrond en ontdekt dat je oneindig bent.

Niemand wil het ego loslaten – het is zo waardevol voor iedereen. Maar zodra je een staat van egoloosheid hebt bereikt, zal de wereld niet verdwijnen, zoals je misschien denkt. De wereld zal doorgaan, maar er zal een verandering in jou plaatsvinden. Iets wordt onthuld. Je begint alles te zien met de verwondering en onschuld van een kind.

De remedie om de drie Ss - stress, spanning en snelheid - te bestrijden, kan gevonden worden in de drie Ws - het werk van toegewijde beoefening, de wijsheid die voortkomt uit het begrijpen van het zelf en de wereld, en aanbidding, omdat uiteindelijk het overgeven aan wat we niet kunnen controleren het ego toestaat om zich te ontspannen en de angst voor zijn eigen infinitesimaal kleine zelf in de oneindigheid van het goddelijke te verliezen.

Op het moment dat je je bewust wordt van het ego in jezelf, is het strikt genomen niet langer het ego, maar slechts een oud, geconditioneerd denkpatroon. Ego impliceert onbewustheid. Bewustzijn en ego kunnen niet naast elkaar bestaan.

Wanneer je in woede, passie, geweld of agressie bent, voel je een gekristalliseerd ego in jezelf. Wanneer je in liefde of compassie bent, is het daar niet.

Hoge filosofie praten verwart vaak mensen, maar een blik van een egoloze persoon kan de wolken van pijn en wanhoop verdrijven.

Totdat we de wereld die door het ego is gecreëerd opgeven, kunnen we nooit het koninkrijk der hemelen binnengaan. Niemand heeft het ooit gedaan, niemand zal het ooit doen.

Als er iets is naast het Zelf, is er dan reden om te vrezen? Wie ziet het tweede? Eerst verschijnt het ego en ziet objecten als extern. Als het ego niet opkomt, bestaat alleen het Zelf en is er geen tweede.

Wanneer men zonder ego is, wordt men onmiddellijk vrij van alle persoonlijke oordelen en ziet men het leven en de wereld met goddelijke ogen en geest. Niets is aanstootgevend voor hen en ze blijven altijd in perfecte sereniteit en vrede.

Degene die vrij is van ego is vrij van alle beperkingen.

Bhagavan is altijd aanwezig, in jou en voor je. Als je de visie op Bhagavan niet bedekt met je ego, is dat voldoende. Het ego is het idee 'Ik ben het lichaam'. Verwijder dit idee en je zult stralen als het Zelf.

God woont in jou, als jij, en je hoeft niets te 'doen' om God-realiseerd of Zelf-realiseerd te zijn, het is al jouw ware en natuurlijke staat. Laat gewoon alle zoektochten los, richt je aandacht naar binnen en offer je ego-geest aan Het Enige Zelf dat straalt in het Hart van jouw wezen. Om dit jouw eigen huidige ervaring te laten zijn, is Zelf-onderzoek meditatie een directe en onmiddellijke manier.

Zou het niet geweldig zijn als je ze van al het lijden zou kunnen besparen? Nee, dat zou het niet zijn. Ze zouden zich niet als mensen ontwikkelen en oppervlakkig blijven, geïdentificeerd met de externe vorm van dingen. Lijden drijft je dieper. Het paradox is dat lijden wordt veroorzaakt door identificatie met vorm en de identificatie met vorm erodeert. Veel van dit wordt veroorzaakt door het ego, hoewel uiteindelijk lijden het ego vernietigt, maar pas wanneer je bewust lijdt.

De man die gevuld is met goede kwaliteiten zoals Waarheid, Liefde, afwezigheid van jaloezie, ego en haat, kan God zien zonder naar Hem te zoeken. Hij wordt een Jnani (een man van spirituele wijsheid).

Zolang het "ik" aanwezig is, kan liefde niet zijn. Alles wat we liefde noemen, is slechts verlangen, verlangen, passie en gehechtheid; zolang het ego er is, binden al deze dingen je.

De schaduw is een moreel probleem dat de hele ego-persoonlijkheid uitdaagt, want niemand kan zich bewust worden van de schaduw zonder aanzienlijke morele inspanning

Hechting is de schaduw van het ego. Hechtingen worden onmiddellijk gecreëerd waar je 'ik ben' ziet.

Geluk zit in iedereen, maar we kunnen het niet ervaren door de voorkeuren en afkeuren van ons ego.

Turkije en Japan doen geweldig werk omdat ze hun kleine persoonlijke egoïsme, egoïsme, jaloezie, enz. onder controle kunnen houden wanneer ze aan het werk gaan.

De grootste ego-trip is het afkomen van je ego, en natuurlijk is de grap van dit alles dat je ego niet bestaat.