We zijn allemaal bedoeld om moeders van God te zijn, want God heeft altijd behoefte om geboren te worden.

Dat jouw vijanden zijn geschapen, is Gods werk; dat zij je haten en je willen vernietigen, is hun eigen werk. Wat zou je over hen in je gedachten moeten zeggen? "Heer, wees barmhartig voor hen, vergeef hen hun zonden, zet de vreze van God in hen, verander hen!" Je houdt niet van wat ze zijn, maar van wat je zou willen dat ze worden.

We moeten langeafstandslopers zijn op het spirituele pad. We willen zo snel mogelijk rennen, maar tegelijkertijd realiseren dat als God niet aan het einde van die 100 meter is, we niet uitgeput omvallen. We moeten het ritme hebben dat nodig is om door incarnaties heen door te gaan, totdat we die staat van perfectie vinden die we hebben gezocht.

Alle religies bevatten enige waarheid, maar geen enkele heeft de hele waarheid; ze zijn allemaal in de tijd ontstaan en zullen uiteindelijk vervallen en vergaan. Mohammed zelf heeft nooit beweerd dat de Koran het laatste bericht van God was en dat er geen ander zou komen. God en Waarheid overleven deze religies en manifesteren zich opnieuw in welke vorm of manier dan ook die de Goddelijke Wijsheid kiest.

Er is licht aan het einde van de tunnel. Het probleem is dat die tunnel aan de achterkant van je geest ligt. En als je niet naar de achterkant van je geest gaat, zul je nooit het licht aan het einde van de tunnel zien. En zodra je het ziet, wordt de taak om het in jezelf en anderen te versterken. Verspreid het als een realiteit. God is niet met pensioen gegaan naar de zevende hemel, God is een soort verloren continent IN de menselijke geest.

Alleen door bewust te zijn, beginnen gedachten te verdwijnen. Er is geen behoefte om te vechten. Je bewustzijn is genoeg om ze te vernietigen. En wanneer de geest leeg is, is de tempel klaar. En binnen de tempel is de enige god die het waard is om geplaatst te worden stilte. Dus deze drie woorden moet je onthouden: ontspanning, gedachteloosheid, stilte. En als deze drie woorden geen woorden meer voor je zijn, maar ervaringen, zal je leven veranderd worden.

God is telkens weer gekomen in verschillende vormen, heeft telkens weer in verschillende woorden en verschillende talen dezelfde ene Waarheid gesproken - maar hoeveel zijn er die naar haar leven? In plaats van de Waarheid de vitale adem van zijn leven te maken, maakt de mens compromis door er keer op keer een mechanische religie van te maken - een handige staf om zich op te steunen in tijden van tegenspoed, een verzachtend balsem voor zijn geweten of een traditie om te volgen.

Het is een vergissing te denken dat God met iets in conflict is. Hij is alles. Dus hoe dichter je bij God bent, hoe kun je dan in conflict zijn met iemand? Conflict komt uit het ego, en uit het denken: "Ik heb gelijk en jij hebt ongelijk." Als ik het punt kan bereiken waar ik begrijp dat wat voor mij juist is, misschien anders is dan wat voor jou juist is, zou dat een goede stap zijn. Maar de meeste mensen bereiken dat punt niet, en daarom vechten ze erover.

Bepaalde situaties zijn extreem pijnlijk en onze intelligentie faalt om te begrijpen hoe dit een zegen van de Heer zou kunnen zijn. Op zulke momenten kunnen we proberen nederig een gebed te doen: O God, geef me alsjeblieft de kracht om deze situatie te zien als Uw genade, hoewel mijn intelligentie het niet zo kan zien. Op deze manier kunnen we de tot nu toe verborgen genade van de Heer aanroepen en dankbaarheid ontwikkelen voor alle onbegrijpelijke situaties die God voor ons in ons leven regelt.

De kosmische humor is dat als je verlangt bergen te verplaatsen en jezelf blijft zuiveren, je uiteindelijk op de plek zult komen waar je bergen kunt verplaatsen. Maar om op deze machtspostitie te komen, zul je moeten opgeven de persoon te zijn die bergen wilde verplaatsen, zodat je de persoon kunt worden die de berg daar in de eerste plaats heeft gezet. De humor is dat wanneer je uiteindelijk de kracht hebt om de berg te verplaatsen, jij de persoon bent die hem daar heeft gezet - dus blijft de berg daar.

Streef in plaats daarvan naar één doel, en dat is jezelf begrijpen; leer hoe je jezelf moet kennen. Als je jezelf niet kent en je probeert God te leren kennen, is het niet mogelijk. Verlang niet naar God; leer eerst jezelf kennen. Je bent volledig uitgerust om jezelf te kennen; je hebt alle middelen en tools om dit te doen. Je zoekt niet naar iets buiten jezelf dat moeilijk te vinden is. Je zoekt naar iemand die al in jou is, dus het is eigenlijk gemakkelijk te vinden. De dag dat je de bron van aangezicht tot aangezicht ziet, heb je je werk als mens volbracht—dat is jouw menselijke inspanning.

Het is niet gepast om in onze dagelijkse gebeden de zegeningen van God, de Genadige, aan te roepen als wij op onze beurt geen elementaire compassie voor onze medeschepselen praktiseren.

Zolang we in ons diepste hart geloven dat onze capaciteiten beperkt zijn en we ongerust en ongelukkig worden, ontbreekt het ons aan geloof. Wie echt vertrouwt op God heeft geen recht om zich ergens zorgen over te maken.

Voor zelfverwerkelijking heb je de hulp van een gerealiseerde ziel nodig en met zijn hulp kun je beseffen dat je de levende kracht van God bent.

Beoefen dagelijks, en door de genade van God zul je vrij zijn.

De gemakkelijkste en kortste weg naar God-realizatie is via het contact met een Sadguru, wat betekent dat je het gezelschap of sahavas van zo'n Meester onderhoudt, hem gehoorzaamt en hem dient. Dit middel is als een speciale sneltrein die je rechtstreeks naar je bestemming brengt.

We zijn allemaal potloden in de hand van God

Gedachte is de primaire energie en vibratie die van God uitging en is daarom de schepper van leven, elektronen, atomen en alle vormen van energie.

Als je op God vertrouwt zoals het hoort, zal Hij je voorzien zoals Hij de vogels voorziet; 's ochtends gaan ze hongerig weg en 's avonds komen ze voldaan terug.

Slavernij is van de geest; vrijheid is ook van de geest. Als je zegt 'Ik ben een vrije ziel. Ik ben een zoon van God, wie kan mij binden?', dan zul je vrij zijn.

Het doel van het leven is de realisatie van God.

Ongeacht in welke god of doctrine je gelooft, als je eraan gehecht raakt, zal je geloof min of meer gebaseerd zijn op een egocentrisch idee.

Religies zijn instellingen die je de berg opduwen en dan hebben ze hun fantasieën over de geest. Ik bedoel, ze proberen God te maken zoals de menselijke psyche, en dat is verkeerd. Het is een projectie van de geest, en je kunt het gebruiken om een begin te maken, maar daarna moet je het achter je laten.