Pijn, verdriet, onwetendheid zijn allemaal illusoir; ze kunnen niet leven. Blijdschap, vreugde, kennis zijn waar; ze kunnen niet sterven.

Op dit moment onderwijzen we mensen alleen tot het punt waarop ze hun levensonderhoud kunnen verdienen en trouwen; daarna stopt het onderwijs volledig, alsof een complete intellectuele uitrusting is verworven. ... Een enorm aantal mannen en vrouwen brengt hun hele leven door in totale onwetendheid van de belangrijkste dingen.

Avidya, onwetendheid, is de uiterlijke staat van de geest; Bidya, Kennis, is de na-effect toestand van Kriya.

Wijsheid maakt de duisternis van onwetendheid licht.

Alle kwaad die mensen elkaar aandoen door bepaalde verlangens, meningen of religieuze principes, zijn geworteld in onwetendheid. [Alle haat zou eindigen] wanneer de aarde overstroomd zou worden met de kennis van God.

Wat ons blind maakt, of wat historische vooruitgang erg moeilijk maakt, is ons gebrek aan bewustzijn van onze onwetendheid.

Geboorten en sterfgevallen zijn voor de mens alleen onvermijdelijk in de staat van onwetendheid waarin hij denkt dat hij het lichaam is en niet zonder het kan bestaan. Alleen de mens die niet zal streven naar het ontwaken van wijsheid, moet de nachtmerries en illusoire dromen van geboorten en sterfgevallen en de fantasierijke ellende en beperkingen die ermee gepaard gaan, lijden.

Menselijke inspanningen zijn van vier soorten, aangezien er vier doelen of doeleinden van het leven zijn: Artha (rijkdom), kama (verlangen), dharma (religie) en moksha (bevrijding). De eerste twee trekken iemand naar wereldse zaken, terwijl de laatste twee iemand naar God leiden. De eerste twee leiden tot ondergang en onwetendheid, terwijl de laatste twee leiden tot verheffing en kennis.

Het zien van de Weg is als het binnengaan van een donkere kamer met een fakkel; de duisternis verdwijnt onmiddellijk, terwijl alleen het licht blijft. Wanneer de Weg is bereikt en de waarheid wordt gezien, verdwijnt onwetendheid en blijft verlichting voor altijd.

Onwetendheid wordt automatisch verwijderd wanneer de Kriya-oefening perfect is.

Het is door dit fysieke lichaam dat het hoogste en grootste doel van het leven wordt bereikt. Een persoon noemt het alleen het fysieke lichaam uit onwetendheid. Zodra de kennis is gekomen... begint hij het te beschouwen als de heilige tempel van God.

Het bewustzijn van onwetendheid is het begin van wijsheid.

Van de drie paden – jñana (kennis), karma (actie), of bhakti (devotie) – moet de sadhaka degene kiezen die bij zijn natuur past. Geen van deze paden is superieur of inferieur aan de andere. Het is pure onwetendheid om je eigen pad als superieur te beschouwen en dat van anderen als inferieur.

Beter ongeboren te zijn dan niet onderwezen, want onwetendheid is de wortel van alle tegenspoed.

Scherpzinnige intelligentie is tweeledig. Het kan constructief of destructief worden gebruikt, zoals een mes, om het abces van onwetendheid te snijden of zichzelf te onthoofden. Intelligentie wordt pas juist geleid nadat de geest de onvermijdelijkheid van spirituele wetten heeft erkend.

Wanneer de bubbel van onwetendheid barst, realiseert het zelf zich zijn eenheid met het ondeelbare Zelf. Woorden die uit de Bron van Waarheid voortkomen, hebben echte betekenis. Maar wanneer mensen deze woorden als de hunne uitspreken, worden de woorden betekenisloos.

Alles wat leeft streeft naar geluk; toch gaan duizend en een pijn en angsten gepaard met elk plezier dat de mens zoekt door de onwetendheid van exclusiviteit.

Waar onwetendheid onze meester is, is er geen mogelijkheid tot echte vrede.

Wie kan behalve de Atman de banden van onwetendheid, passie en eigenbelang wegnemen?

Het is onwetendheid die verstikt, en het is onzorgvuldigheid die het onzichtbaar maakt. De honger naar verlangen vervuilt de wereld, en de pijn van lijden veroorzaakt de grootste angst.

De agnosticus, de scepticus, is neurotisch, maar dit impliceert geen valse filosofie; het impliceert de ontdekking van feiten waar hij niet weet hoe zich aan te passen. De intellectueel die probeert te ontsnappen aan neurosis door de feiten te ontvluchten, handelt gewoon volgens het principe: "waar onwetendheid geluk is, is het dwaas om wijs te zijn."

Denken dat ik dit wakkere lichaam en geest ben, deze persoon, is een vergissing die voortkomt uit onwetendheid van Turiya, mijn echte Zelf... Je denkt aan jezelf als deze persoon—dit lijkt de onbetwijfelbare waarheid voor ons te zijn. Wat Vedanta beweert, is dat als je deze methode van wakker zijn, dromen en diepe slaap onderzoekt, je het echte jij zult tegenkomen—niet deze persoon, maar de getuige van deze persoon, het Turiya waarin deze persoon opkomt, straalt en weer valt.

Ik ben je minnaar, kom aan mijn zijde, ik zal de poort naar je liefde openen. Kom bij me settelen, laten we buren van de sterren zijn. Je hebt zo lang verborgen, eindeloos drijvend in de zee van mijn liefde. Toch ben je altijd verbonden geweest met mij. Verborgen, onthuld, in het onbekende, in het niet-geopenbaarde. Ik ben het leven zelf. Jij bent een gevangene van een klein vijver, ik ben de oceaan en zijn woelige vloed. Kom versmelt met mij, verlaat deze wereld van onwetendheid. Wees bij mij, ik zal de poort naar je liefde openen.