Tijd is helemaal niet kostbaar, omdat het een illusie is.

Een van de belangrijke fouten van de mens, die onthouden moet worden, is zijn illusie met betrekking tot zijn Ik. De mens zoals wij hem kennen, de 'mens-machine', de man die niet kan 'doen', en met wie en door wie alles 'gebeurt', kan geen permanent en enkel Ik hebben. Zijn Ik verandert net zo snel als zijn gedachten, gevoelens en stemmingen, en hij maakt een diepe fout door zichzelf altijd als dezelfde persoon te beschouwen; in werkelijkheid is hij altijd een andere persoon, niet degene die hij een moment geleden was.

Als je geest beneden blijft, in de lagere centra van misleiding, illusie en vergissing, zul je slavernij ervaren, en als je naar boven komt, naar de hogere centra, zul je bevrijding verkrijgen. Je moet hiervoor werken en strijden.

Als je probeert je Zelf te vinden door je geest te gebruiken, zul je tevergeefs streven, want de geest kan je de Waarheid niet geven. Jij bent dat Zelf. Alles andere is een illusie van de geestelijke creatie.

We moeten begrijpen dat dit verlangen om de controleur, de genieter en de eigenaar te zijn, het vergif is van de slang van illusie. Het doodt onze neiging tot liefdevolle dienst aan de Opperste Heer.

Weiger je om in termen van dit of dat te denken. Alle pijn vereist onderzoek. De geest is niets anders dan het zelf. Veronderstellingen verduisteren de werkelijkheid zonder het te vernietigen. Alle scheiding, elk soort vervreemding en alienatie is vals. Jouw bestaan als persoon is te wijten aan de illusie van ruimte en tijd. De geest creëert tijd en ruimte en neemt zijn eigen creaties als realiteit.

Illusies zijn gedoemd te worden vernietigd.

Zoals de goochelaar, die met zijn trucs bedriegt, wordt men misleid door egoïsme, valsheid en illusie.

Maar in ieder geval, het punt is dat God is wat niemand toegeeft te zijn, en wat iedereen echt is. Als je ontwijkt uit deze illusie en begrijpt dat zwart wit impliceert, zelf impliceert ander, leven impliceert dood – of moet ik zeggen, dood impliceert leven – kun je jezelf begrijpen.

Wat is illusie? M.: Aan wie behoort de illusie? Ontdek het. Dan zal de illusie verdwijnen. Over het algemeen willen mensen weten wat illusie is, maar onderzoeken ze niet aan wie het behoort. Het is dwaas. Illusie is buiten en onbekend. Maar de zoeker wordt als bekend beschouwd en is van binnen. Ontdek wat direct, intiem is, in plaats van te proberen te ontdekken wat ver en onbekend is.

Je hebt gezien dat het universum in wezen een magische illusie en een fantastisch spel is, en dat er geen apart "jij" is om iets eruit te halen, alsof het leven een bank is die beroofd moet worden. Het enige echte "jij" is degene die komt en gaat, zich manifesteert en zich eeuwig terugtrekt in en als elk bewust wezen. Want "jij" is het universum dat zichzelf bekijkt vanuit miljarden perspectieven, punten die komen en gaan zodat de visie altijd nieuw is.

Niets wat echt was, is ooit gestorven, alleen namen, vormen en illusies.

Iemand die de hele tijd denkt, heeft niets anders om over na te denken dan gedachten. Zo verliest hij het contact met de realiteit en leeft in een wereld van illusie.

Ik heb me gerealiseerd dat het verleden en de toekomst echte illusies zijn, die bestaan in het heden, dat is wat er is en alles wat er is.

We leven in een cultuur die volledig gehypnotiseerd is door de illusie van tijd.

Laat je identificatie met de illusie van afzondering los.

Vanwege je onwetendheid ben je voortdurend verstrikt in illusie, misleiding en fout, en voel je niet dat de Schepper in de gehele schepping verblijft.

Rede is de illusie van de werkelijkheid.

Spelen met verschillende benaderingen kan te wijten zijn aan weerstand om naar binnen te gaan, aan de angst om de illusie van iets of iemand te moeten opgeven. Van alle affecties komt zelfliefde op de eerste plaats. Licht en liefde zijn onpersoonlijk. Wanneer je jezelf niet als dit of dat denkt, stopt elk conflict. Elke poging om iets aan je problemen te doen, is gedoemd te mislukken, want wat door verlangen wordt veroorzaakt, kan alleen worden ongedaan gemaakt in de vrijheid van verlangen. Je kunt niet van problemen afkomen zonder illusies op te geven.

Wanneer men inziet dat alles als een illusie bestaat, kan men leven in een hogere sfeer dan de gewone mens.

Waarheid is eenvoudig, maar Illusie maakt het eindeloos ingewikkeld. De persoon die een onverzadigbare verlangens naar Waarheid heeft, is zeldzaam; de rest laat Illusie hen steeds meer binden.

Je ziel heeft een speciale missie. Je ziel is zich daar ten volle van bewust. Maya, de illusie of het vergeten, laat je voelen dat je eindig, zwak en hulpeloos bent. Dit is niet waar. Je bent niet het lichaam. Je bent niet de zintuigen. Je bent niet de geest. Deze zijn allemaal beperkt. Jij bent de ziel, die onbeperkt is. Je ziel is oneindig krachtig. Je ziel trotseert alle tijd en ruimte.

Wat we zien als de dood, lege ruimte of niets is alleen de kom tussen de toppen van deze eindeloos golvende oceaan. Het is allemaal onderdeel van de illusie dat er iets te winnen valt in de toekomst, en dat er een dringende noodzaak is om door te gaan totdat we het krijgen. Toch, net zoals er geen tijd is behalve het heden, en niemand behalve alles-en-alles, is er nooit iets te winnen - hoewel de charme van het spel is om te doen alsof dat er is.