Jezus Christus wist dat hij God was. Dus word wakker en ontdek uiteindelijk wie je echt bent. In onze cultuur zullen ze natuurlijk zeggen dat je gek bent en godslasterlijk, en ze zullen je ofwel in de gevangenis zetten of in een gekkenhuis (wat praktisch hetzelfde is). Als je echter wakker wordt in India en tegen je vrienden en familie zegt: 'Mijn God, ik heb net ontdekt dat ik God ben', zullen ze lachen en zeggen: 'Oh, gefeliciteerd, eindelijk heb je het ontdekt.'

Het agressieve en volkomen onlogische idee van één religie voor de hele mensheid, een religie die universeel is door de kracht van haar engheid, één set dogma's, één cultus, één systeem van ceremonies, één kerkelijke verordening, één reeks verboden en bevelen die alle geesten moeten accepteren op het gevaar van vervolging door mensen en spirituele afwijzing of eeuwige straf door God, die groteske creatie van menselijke irrationaliteit die de ouder is van zoveel intolerantie, wreedheid, obscurantisme en agressief fanatisme, heeft nooit stevig voet aan de grond gekregen in de Indiase mentaliteit.

Het Westen heeft nog niets zo hygiënisch ontdekt als de Indiase tandenstokers.

Waar er in een samenleving te veel wetten zijn, is het een zeker teken dat die samenleving snel zal sterven. Als je de kenmerken van India bestudeert, zul je ontdekken dat geen enkele natie zoveel wetten heeft als de Hindoes, en de nationale dood is het resultaat.

Je droomt slechts dat je rondzwerft. Over een paar jaar zal je verblijf in India voor jou als een droom lijken. Je zult op dat moment een andere droom dromen. Realiseer je dat niet jij van droom naar droom beweegt, maar dat de dromen voor je stromen en jij de onveranderlijke getuige bent. Geen gebeurtenis beïnvloedt je ware wezen - dat is de absolute waarheid.

Elk van ons bidt, dag en nacht, voor de onderdrukte miljoenen in India, die gevangen worden gehouden door armoede, priesterschap en tirannie - bid dag en nacht voor hen. Ik ben geen metafysicus, geen filosoof, nog een heilige. Maar ik ben arm, ik hou van de armen... Laat deze mensen je God zijn - denk aan hen, werk voor hen, bid onophoudelijk voor hen - de Heer zal je de weg wijzen.

In ieder mens en elk dier, hoe zwak of boos, groot of klein, woont dezelfde alomtegenwoordige, alwetende ziel. Het verschil zit niet in de ziel, maar in de manifestatie. Tussen mij en het kleinste dier is het verschil alleen in de manifestatie, maar als principe is hij hetzelfde als ik, hij is mijn broer, hij heeft dezelfde ziel als ik. Dit is het grootste principe dat India heeft gepredikt.

Ga met mij in het lijden, niet alleen van het volk van India, maar van de hele wereld. Geweldloosheid is een actievere en werkelijker strijd tegen boosheid dan vergelding, waarvan de eigen aard is om boosheid te vergroten. Het is geen wapen van de zwakken. Het is een wapen van de sterksten en moedigen.

In India is er een verhaal over een stervende jongen die, de huilen van verdriet om zich heen horend, riep: "Beledig me niet met jullie huilen van sympathie. Wanneer ik naar het land van eeuwig licht en liefde opstijg, ben ik degene die voor jullie zou moeten voelen. Voor mij is er geen ziekte, geen gebroken botten, geen verdriet, geen martelende pijn in het hart meer. Ik droom van vreugde, ik glijd in vreugde, ik adem vreugde voor altijd."

Spiritualiteit is inderdaad de meester-sleutel van de Indiase geest; het gevoel van het oneindige is eigen aan het.

Spiritualiteit is de meester sleutel van de Indiase geest. Het is deze dominante neiging van India die karakter geeft aan alle uitingen van haar cultuur. In feite zijn ze voortgekomen uit haar aangeboren spirituele neiging, waarvan haar religie een natuurlijke bloei is. De Indiase geest heeft altijd begrepen dat het Hoogste het Oneindige is en heeft waargenomen dat het Oneindige zich voor de ziel in de Natuur altijd moet presenteren in een oneindige verscheidenheid aan aspecten.

Het zou een verdrietige dag voor India zijn als het de Engelse maatstaven en de Engelse smaken moest erven, die zo volkomen ongeschikt zijn voor de Indiase omgeving.

De ziel van India leeft in haar dorpen.

In India stroomt yoga door het bloed van mensen.

Alle Abrahamitische religies zijn God-gecentreerde, theïstische religies. En omdat dit het enige type religie is waaraan het Westen gewend is, vinden ze iets als het boeddhisme heel verwarrend. Hoe kun je een religie hebben zonder God? Terwijl in India dit helemaal geen probleem is. Boeddhisme bestaat daar al 2500 jaar, Jainisme zelfs nog langer... In het boeddhisme wordt er niet over God gesproken. Het is openlijk agnostisch. In het Jainisme wordt er ook niet over God gesproken.

Om een groot toekomstig India te creëren, ligt het hele geheim in organisatie, machtverzameling en coördinatie van wilskracht.

Lyriek helpt de kernpersoon op te roepen. En zonder lyriek is het moeilijk om de kern te raken. Lyrische muziek is de muziek van India.

Als India te overleven, moet het weer jong worden gemaakt. Er moeten stromen van energie in haar worden gegoten die razen en golven; haar ziel moet, zoals in de oude tijden, worden als de opkomende golven, enorm, krachtig, rustig of turbulent naar wens, een oceaan van actie of kracht.

Religie is de eigenaardigheid van de groei van de Indiase geest.

Het grootste avontuur is om je authentieke, ware zelf te claimen, wat je niet door de cultuur wordt gegeven. De cultuur zal je niet uitleggen hoe je een echt mens kunt zijn. Het zal je vertellen hoe je bankier, politicus, indiaanse leider, masseur, actrice, wat dan ook kunt zijn, maar het zal je je ware zelf niet geven.

De oude yogi’s ontdekten dat het geheim van kosmisch bewustzijn nauw verbonden is met beheersing van de ademhaling. Dit is India’s unieke en onsterfelijke bijdrage aan de wereldschatkamer van kennis. De levenskracht, die normaal wordt gebruikt om het hart te laten pompen, moet worden vrijgemaakt voor hogere activiteiten door een methode die de onophoudelijke ademhalingsbehoeften kalmeert en tot rust brengt.

Boven alles is India het land van religie.

Ik kwam in contact met elke bekende Indiase anarchist in Londen. Hun moed maakte indruk op me, maar ik voelde dat hun ijver verkeerd gericht was. Ik voelde dat geweld geen remedie was voor de problemen van India en dat haar beschaving het gebruik van een ander en hoger wapen voor zelfbescherming vereiste. - Hind Swaraj