Het verheffen van de vrouwen, het ontwaken van de massa's moet eerst komen, en pas dan kan er werkelijk goed komen voor het land, voor India.

Cultuur en beschaving zijn twee onlosmakelijke aspecten van de levensstijl van een gemeenschap, land of natie. Een man kan als gecultiveerd worden beschouwd als hij zich netjes kleedt en zich dan voor anderen presenteert – maar dit maakt hem niet noodzakelijk een beschaafd persoon. Beschaving verwijst naar de manier waarop een natie denkt en voelt; naar de ontwikkeling van idealen zoals niet doden, mededogen, oprechtheid en trouw. Cultuur is een externe manier van leven. Cultuur is een bloem, terwijl beschaving als de geur van de bloem is. Een man kan arm zijn en toch een beschaafd persoon zijn. Een gecultiveerde man, zonder beschaving, die misschien succesvol is in de externe wereld, is niet nuttig voor de samenleving, omdat hij de innerlijke kwaliteiten en deugden mist die de groei van het individu en de natie verrijken. Cultuur is extern, beschaving is intern. In de moderne wereld is de integratie van deze twee noodzakelijk. De Indiase beschaving is zeer rijk, maar haar cultuur is een pseudo-Engelse cultuur die nog steeds problemen in India veroorzaakt.

Dienst is de hoogste spirituele discipline. Gebed en meditatie, of kennis van de heilige geschriften en Vedanta (de heilige geschriften van India), kunnen je niet zo snel helpen het doel te bereiken als dienst. Dienst heeft een dubbel effect, het dooft het ego en geeft gelukzaligheid.

Ik zou liever India zonder onderwijs hebben, als dat de prijs is die betaald moet worden om het droog te maken.

Het Khaddar van mijn concept is dat handgesponnen stof de plaats van fabrieksstof in India volledig inneemt.

De meest kenmerkende en grootste bijdrage van het hindoeïsme aan de cultuur van India is de doctrine van ahimsa.

Voor de filosofen van India is relativiteit echter geen nieuwe ontdekking, net zoals het concept van lichtjaren geen verbazing wekt bij mensen die gewend zijn om over tijd in miljoenen kalpa's te denken (een kalpa is ongeveer 4.320.000 jaar). Het feit dat de wijzen van India zich niet hebben beziggehouden met technologische toepassingen van deze kennis komt doordat technologie slechts één van de ontelbare manieren is om het toe te passen.

Door de definitieve wetenschap van meditatie, die al duizenden jaren bekend is bij de yogi's en wijzen uit India, en bij Jezus, kan elke zoeker van God het kaliber van zijn bewustzijn vergroten tot alwetendheid om de Universele Intelligentie van God in zichzelf te ontvangen.

Het Zelf van iedereen, het Atma van iedereen, het transcendentale veld van de realiteit van iedereen, is hetzelfde in iedereen. Of het lichaam zichzelf nu een Amerikaan, Duitser, Indiaan of Chinees noemt, het maakt niet uit.

De zieners van het oude India hadden, in hun experimenten en inspanningen voor spirituele training en de verovering van het lichaam, een ontdekking volmaakt die in zijn belang voor de toekomst van menselijke kennis de voorspellingen van Newton en Galileo overtreft, zelfs de ontdekking van de inductieve en experimentele methode in de wetenschap was niet belangrijker.

In India, wanneer we elkaar ontmoeten en afscheid nemen, zeggen we vaak "Namaste", wat betekent: Ik eer de plaats in jou waar het hele universum woont; Ik eer de plaats in jou waar het hele universum woont; Ik eer de plaats in jou van liefde, licht, waarheid, vrede. Ik eer de plaats in jou waar, als jij in die plaats in jou bent en ik in die plaats in mij, er slechts één van ons is... "Namaste."

Hoewel muziek taal, cultuur en tijd overstijgt, en hoewel de noten hetzelfde zijn, is Indiase muziek uniek omdat het is geëvolueerd, verfijnd en de melodieën gedefinieerd zijn.

Ik denk dat de Grieken eerst astrologie naar India brachten en van de Hindoes de wetenschap van de astronomie namen en deze weer mee terug naar Europa brachten. Omdat je in India oude altaren zult vinden die volgens een bepaald geometrisch plan zijn gemaakt, en bepaalde dingen moesten worden gedaan wanneer de sterren in bepaalde posities stonden, denk ik dat de Grieken de Hindoes astrologie gaven, en de Hindoes gaven hen astronomie.

India heeft een ononderbroken traditie van geweldloosheid sinds immemoriale tijden.

De Indiase religie heeft altijd gevoeld dat, aangezien de geesten, temperamenten en intellectuele affiniteiten van mensen onbegrensd zijn in hun verscheidenheid, de individu perfecte vrijheid van denken en aanbidding moet worden toegestaan in zijn benadering van het Oneindige.

Mijn interesse in de vrijheid van India zal ophouden als zij gewelddadige middelen aanneemt, want hun vrucht zal geen vrijheid zijn, maar vermomde slavernij.

De progressieve groei van het eindige bewustzijn van de mens naar dit Zelf, naar het universele, het eeuwige, het oneindige, met één woord zijn groei naar spiritueel bewustzijn door de ontwikkeling van zijn gewone onwetende natuurlijke wezen naar een verlichte goddelijke natuur, dit is voor het Indiase denken de betekenis van het leven en het doel van het menselijk bestaan.

India van de eeuwen is niet dood, noch heeft zij haar laatste creatieve woord gesproken; zij leeft en heeft nog iets te doen voor zichzelf en de menselijke volken.

Degenen die vertrouwd zijn met de literatuur van India zullen zich een mooi oud verhaal herinneren over deze extreme liefdadigheid, hoe een heel gezin, zoals verteld in de Mahabharata, zichzelf dood hongerde en hun laatste maaltijd aan een bedelaar gaf. Dit is geen overdrijving, want dergelijke dingen gebeuren nog steeds.

Velen van ons, volledig overweldigd door Tamas, de donkere en zware demon van inertie, zeggen tegenwoordig dat het onmogelijk is, dat India in verval is, bloedeloos en levenloos, te zwak om ooit te herstellen; dat ons ras gedoemd is om te uitsterven. Het is een domme en nutteloze uitspraak. Geen enkele mens of natie hoeft zwak te zijn, tenzij hij dat kiest, geen enkele mens of natie hoeft te vergaan, tenzij hij opzettelijk uitsterven kiest.