Dit is het padloze pad. Waar de reis je naartoe leidt, is naar de diepste waarheid in jou. Het is eigenlijk gewoon terugkeren naar waar je oorspronkelijk was, voordat je verdwaald raakte.

De langste reis begint met één stap.

Op de spirituele reis kun je geen wijndegustator zijn, je moet een dronkaard worden.

Dit is de sleutel tot het leven: het vermogen om te reflecteren, het vermogen om jezelf te kennen, het vermogen om even te pauzeren voordat je automatisch reageert. Als je jezelf echt kunt leren kennen, begin je de reis van transformatie.

Meditatie is een reis zonder beweging. In de externe wereld moet je bewegen om vooruit te komen, in meditatie beweeg je niet, maar je bereikt toch.

De reis is essentieel voor de droom.

Het prana dat in dat lichaam verbleef, heeft het verlaten. Je hebt de werkelijke identiteit van die persoon nooit gekend. Je wist het niet terwijl ze hier waren, en je weet het nu nog steeds niet nu ze weg zijn. Vertel me, wie is er werkelijk gestorven? Datgene wat leek te zijn vertrokken, is in werkelijkheid eeuwig aanwezig. Rouw niet. In plaats daarvan zou je om jezelf moeten rouwen, omdat je het echte niet herkent en huilt om het irreële. Wees vrij van zorgen en emoties over de verdere reis van die ziel.

Toen ik jong was, geloofde ik dat het leven zich op een ordelijke manier zou ontvouwen, volgens mijn hoop en verwachtingen. Maar nu begrijp ik dat de Weg slingert als een rivier, altijd veranderend, altijd vooruit... Mijn reizen onthulden dat de Weg zelf de krijger creëert; dat elk pad naar vrede leidt, elke keuze naar wijsheid. En dat het leven altijd is geweest, en altijd zal zijn, opkomend in Mysterie.

Dus de enige echt vitale stap op je reis naar verlichting is deze: leer je niet te identificeren met je geest.

Liefde is het doel, het leven is de reis.

Verlichte emancipatie, vrijheid, ongecompliceerd en ongerept geluk wachten op je, maar je moet ervoor kiezen om de Innerlijke Reis te beginnen om het te ontdekken.

De spirituele reis is individueel, zeer persoonlijk. Het kan niet worden georganiseerd of gereguleerd. Het is niet waar dat iedereen één pad moet volgen. Luister naar je eigen waarheid.

Hoe eerder iemand mededogen ontwikkelt op deze reis, hoe beter. Mededogen stelt ons in staat te waarderen dat ieder individu doet wat hij of zij moet doen, en dat er geen reden is om een ander of zichzelf te oordelen. Je doet gewoon wat je kunt om je eigen ontwaken verder te brengen.

Maar keer op keer moeten we reflecteren op de duisternis van de cocon. Om onszelf vooruit te inspireren, moeten we terugkijken om het contrast te zien met de plaats waar we vandaan komen. Zie je, we kunnen de wereld van de cocon niet afwijzen - zonder de cocon zouden we een nieuwe cocon kunnen creëren. Wanneer we het lijden zien dat in de oude cocon plaatsvond, inspireert het ons om verder te gaan in onze reis als krijger. Het is een reis die zich in ons ontvouwt.

De ziel die naar God reist, maar haar zorgen niet afschudt en haar verlangens niet kalmeert, is als iemand die een kar met aarde een heuvel op sleurt.

Stop met wachten op een beter en geschikter moment om gelukkig te worden en richt je op het moment waarin je leeft. Geluk is geen bestemming, het is de reis zelf. Veel mensen zoeken geluk boven de hoogte van de mens, sommigen eronder. Toch is geluk precies op de hoogte van de mens.

Onmogelijkheid is slechts een som van grotere ongerealiseerde mogelijkheden. Het bedekt een gevorderde fase en een reis die nog niet is voltooid.

Een oprechte zoeker weet wat zijn doel is: de hoogste Waarheid. Hij zal zijn reis niet uitstellen. In het spirituele leven streven we naar de hoogste Waarheid, naar God, niets anders.

Vaak is men meer gehecht aan de reis dan aan de ontdekking... omdat de reis in de geest gebeurt... de ontdekking gebeurt in het hart.

Een guru is niet het doel. Iedereen die zichzelf vestigt als een guru om aanbeden te worden, is geen guru. Een guru is als een boot om de rivier over te steken. Het is belangrijk om een goede boot te hebben en zeer gevaarlijk om een boot te hebben die lekt. De boot brengt je over de rivier. Wanneer de rivier is overgestoken, is de boot niet langer nodig. Je houdt je niet vast aan de boot na het voltooien van de reis, en je aanbidt de boot zeker niet.

Er is maar één koninklijke weg voor de spirituele reis... Liefde.

Ik gedraag me zoals jij, ik beweeg, zing, lach, reis, maar pas op voor de klap die ik plotseling geef om te bestraffen en te waarschuwen.

De extra bagage van ongediscrimineerde dromen, verlangens en gehechtheden zal de reis van je leven ellendig maken.