Als we het verlangen naar onze rollen als helpers kunnen loslaten, kunnen onze cliënten misschien het verlangen naar hun rollen als patiënten loslaten en kunnen we elkaar ontmoeten als zielsgenoten op deze ongelooflijke reis. We kunnen de plichten van onze rollen vervullen zonder vast te zitten in een overmatige identificatie ermee.

Onze reis gaat over dieper betrokken zijn bij het leven, en toch minder eraan gehecht zijn.

Treur niet; hoewel de reis van het leven bitter is en het einde onzichtbaar, is er geen weg die niet naar een einde leidt.

De belangrijkste relatie die we allemaal kunnen hebben, is de relatie die we met onszelf hebben; de belangrijkste reis die we kunnen maken, is die van zelfontdekking. Om jezelf te leren kennen, moet je tijd met jezelf doorbrengen, je moet niet bang zijn om alleen te zijn. Jezelf kennen is het begin van alle wijsheid.

Ik denk dat de vraag is, hoe leven we met verandering? Verandering in onze vrienden, verandering in onze geliefden? Verandering in mij en verandering in mijn lichaam, door de beroerte. Dingen hebben dit bewustzijnsniveau veranderd. We hebben geprobeerd de dingen hetzelfde te houden. Het veroorzaakt lijden. Dit lijden is een andere stap in je spirituele leven, in je spirituele reis.

We dachten aan het leven in analogie met een reis, een pelgrimstocht, die een serieus doel had aan het einde, en het doel was om dat doel te bereiken, succes of wat het ook was, misschien de hemel na je dood. Maar we begrepen het punt de hele tijd niet. Het was een muzikale zaak en je moest zingen of dansen terwijl de muziek werd gespeeld.

Nadat iemand de top heeft bereikt, na de totale transformatie van het zijn... is er nog één stap naar de voltooiing van die reis: de terugkeer naar het dal beneden, naar de alledaagse wereld. Wie terugkeert, is niet degene die de klim in de eerste plaats begon. Het wezen dat terugkeert, is de stilte zelf, is mededogen en wijsheid, is de waarheid van de eeuwen. Welke bescheiden of verheven positie dat wezen ook binnen de gemeenschap heeft, hij of zij wordt een licht voor anderen op de weg, een verklaring van de vrijheid die komt van het aanraken van de top van de berg.

Er zijn geen ketenen als haat... het blijven stilstaan bij de fouten van je broer vermenigvuldigt de jouwe. Je bent ver van het einde van je reis.

De taak van de kunstenaar is de ziel van de mensheid te redden; en alles wat minder is, is aarzelen terwijl Rome brandt. Dankzij de kunstenaars, die zichzelf kiezen vanwege hun vermogen om naar het Andere te reizen, als de kunstenaars de weg niet kunnen vinden, kan de weg niet worden gevonden.

Wanneer je een pad vindt dat voordeel en geluk voor allen brengt, volg dit pad zoals de maan door de sterren reist.

Vedanta spreekt over jou. Jouw eigen werkelijkheid. De Atman betekent het Zelf zelf. Wie ben ik? Wat ben ik? Hier en nu. Het is geen reis in de ruimte. Het is geen reis in de tijd. Het is geen reis van de ene realiteit naar de andere... Vedanta is zelfs geen reis van het ene object naar het andere.

Wegen zijn gemaakt voor reizen, niet voor bestemmingen.

De menselijke ziel is op zijn reis van de wet naar de liefde, van discipline naar bevrijding, van het morele vlak naar het spirituele.

Meditatie is de innerlijke reis, de spirituele reis, de reis naar het Absolute of de reis van de goddelijke liefde.

Er is geen verschil in de bestemming, het enige verschil zit in de reis.

De spirituele reis van Vedanta is geen reis in de ruimte. Het is geen reis van de ene plaats naar de andere... Vedanta is geen reis in de tijd. Je wacht niet op iets dat moet gebeuren... Vedanta is niet daar. Het is niet dan. Het is hier en nu.

Het gevoel blijft dat God ook op de reis is.

Een reis van duizend mijl begint met een enkele stap.

Zet het boek, de beschrijving, de traditie, het gezag opzij en begin de reis van zelfontdekking.

Het is al moeilijk genoeg om onszelf te veranderen. We kunnen niet verwachten dat andere mensen veranderen zodat wij ons beter voelen. We moeten zelf de reis maken.

Dit is het padloze pad - terugkeren naar waar je oorspronkelijk was voordat je verdwaald was. De diepste waarheid in jou is waar de reis naartoe leidt - het afwerpen, zoals het afpellen van lagen van een ui, totdat je bij je essentie komt. De sleutel tot de spirituele reis is niet het verwerven van iets buiten jezelf. Het è om de sluiers af te werpen en terug te keren naar de diepste waarheid van je wezen.

Elke reis begint met een enkele stap.

Oordeel anderen niet, want je kent hun reis niet.