Een man heeft alleen zoveel kennis als hij in de praktijk brengt.

In de aanwezigheid van je Satguru bloeit kennis op; verdriet vermindert; zonder reden komt vreugde op; gebrek vermindert, overvloed breekt aan en alle talenten manifesteren zich.

Kennis van het ultieme Zelf is jezelf leren kennen door jezelf.

Aangezien mannelijke en vrouwelijke incarnaties even noodzakelijk zijn voor zelfkennis, is het niet juist om de ene als belangrijker dan de andere te beschouwen.

De weg van de liefde is net zo waar als de weg van kennis. Alle paden leiden uiteindelijk naar dezelfde Waarheid. Maar zolang God het gevoel van ego in ons behoudt, is het gemakkelijker om de weg van liefde te volgen.

Lijden is een product van beperkte kennis.

Degenen die kennis hebben, voorspellen niet. Degenen die voorspellen, hebben geen kennis.

Kennis op zich geeft geen begrip. Begrip wordt ook niet vergroot door alleen een toename van kennis. Begrip hangt af van de relatie van kennis tot het zijn... Het verschijnt pas wanneer een man voelt en zintuigt wat ermee verbonden is.

Het beste van kennis komt door openbaring, niet door de geest. Het is een vloed van kennis die het hele wezen overweldigt.

Hoe minder je voelt en hoe meer je gelooft, des te prijzenswaardiger is je geloof en des te meer zal het worden gewaardeerd en gerespecteerd; want echte geloof is veel meer dan een loutere mening van de mens. In het hebben we echte kennis: in waarheid missen we niets behalve echte geloof.

De kennis van zonde is het begin van de redding.

Tijd is slechts een idee. Er is alleen de Realiteit. Wat je ook denkt dat het is, het ziet eruit zoals dat. Als je het tijd noemt, is het tijd. Als je het bestaan noemt, is het bestaan, enzovoort. Nadat je het tijd hebt genoemd, deel je het op in dagen en nachten, maanden, jaren, uren, minuten, enz. Tijd is immaterieel voor het Pad van Kennis.

Het psychische wezen en het mentale wezen, Manomaya Purusha, zijn niet hetzelfde. Het psychische wezen bevindt zich achter de geest, het is wat de westerlingen de ziel noemen. Het is alleen geïnteresseerd in de bewegingen van de geest en het vitale wanneer er harmonie is tussen deze bewegingen en de hogere waarheid. De kennis van het psychische wezen is dieper.

Scherpzinnige intelligentie is tweeledig. Het kan constructief of destructief worden gebruikt, zoals een mes, om het abces van onwetendheid te snijden of zichzelf te onthoofden. Intelligentie wordt pas juist geleid nadat de geest de onvermijdelijkheid van spirituele wetten heeft erkend.

De menselijke evolutie heeft twee stappen: van iemand zijn naar niemand zijn; en van niemand zijn naar iedereen zijn. Deze kennis kan delen en zorgen over de hele wereld brengen.

De man die is begiftigd met perfecte Zelfkennis wordt niet verstrikt door zijn daden; maar de man die dit Kennis mist, komt in samsara.

Het is door dit fysieke lichaam dat het hoogste en grootste doel van het leven wordt bereikt. Een persoon noemt het alleen het fysieke lichaam uit onwetendheid. Zodra de kennis is gekomen... begint hij het te beschouwen als de heilige tempel van God.

Geen kennis komt van buitenaf; alles zit van binnen.

Van de drie paden – jñana (kennis), karma (actie), of bhakti (devotie) – moet de sadhaka degene kiezen die bij zijn natuur past. Geen van deze paden is superieur of inferieur aan de andere. Het is pure onwetendheid om je eigen pad als superieur te beschouwen en dat van anderen als inferieur.

De menigte wil noch zoekt kennis, en de leiders van de menigte proberen in hun eigen belang haar angst en afkeer van alles nieuwe en onbekende te versterken. De slavernij waarin de mensheid leeft, is gebaseerd op deze angst.

Begrijpen betekent je kennis weggooien.

Neem het begrip van het Oosten en de kennis van het Westen – en zoek dan.

Maak je geen zorgen. Je weet niet genoeg om je zorgen te maken... Wie denk jij wel niet dat je bent om je zorgen te maken, verdorie? Het is een totale tijdverspilling. Het veronderstelt zo'n kennis van de situatie dat het in feite een vorm van arrogantie is.