Ik weet dat dit je zal teleurstellen, maar het is de waarheid: niemand buiten jou kan je verlossing geven. Vertrouw of reken niet op iemand anders daarvoor. De waarheid is dat we onszelf moeten verlichten. Je moet je eigen lamp aansteken; niemand anders zal je verlossing geven. De eenvoudige methode voor verlichting is jezelf eerst te leren kennen. Leer met jezelf te werken; geef daar niet op. Geef alles anders op, maar niet dat doel.

Alleen omdat je goddelijk licht ziet, golven van geluk ervaart, of spreekt met Goden en Godinnen, is geen reden om je postcode niet te kennen.

Het gelukkigst is degene die geen geluk van anderen verwacht. Liefde verheugt zich en wordt verheerlijkt in geven, niet in ontvangen. Leer dus lief te hebben en te geven, en niet van anderen iets te verwachten.

Het Zelf is de enige Werkelijkheid die altijd bestaat, en het is door het licht van het Zelf dat alle andere dingen worden gezien.

Het doel van de Transcendente Meditatie-techniek is de staat van verlichting. Dit betekent dat we die innerlijke kalmte ervaren, die stille staat van minimale opwinding, zelfs wanneer we dynamisch bezig zijn.

Meditatie is de koninklijke weg naar het bereiken van vrijheid, een mysterieuze ladder die van de aarde naar de hemel reikt, van duisternis naar licht, van sterfelijkheid naar onsterfelijkheid.

Net als een steen, een boom, een strohalm, een graan, een mat, een doek, een pot, enzovoort, wanneer ze worden verbrand, worden ze gereduceerd tot aarde (waaruit ze kwamen), zo wordt het lichaam en zijn zintuigen, wanneer ze worden verbrand in het vuur van Kennis, Kennis en worden opgenomen in Brahman, zoals duisternis in het zonlicht.

De schaduw is de grootste leraar over hoe naar het licht te komen.

Er is een onbeschrijfelijk mysterie dat ten grondslag ligt aan onszelf en de wereld. Het is de duisternis waaruit het licht schijnt. Wanneer je de integriteit van het universum erkent en dat de dood net zo zeker is als de geboorte, kun je ontspannen en accepteren dat dit is zoals het is. Er is verder niets te doen.

Totdat Bhishma (grootvader van Kaurava en Pandava), dat wil zeggen angst (in de context van Kriya betekent Bhishma angst voor het beoefenen van Kriya), drie pijlen ontvangt, dat wil zeggen ida, pingala en susumna in zijn hoofd (die zich verenigen in de Kutastha), zal nooit Sthira, rustig worden; Men moet Kriya moedig beoefenen.

Wanneer je gelijk hebt, is alles om je heen juist, want de mooie stroom die in je hart zit, heeft de capaciteit om zijn geur van eenheid-licht om je heen te verspreiden.

Als je een vuur voor anderen aansteekt, verlicht je je eigen weg.

Moedeloosheid is ook een essentiële vereiste voor het bereiken van verlichting. Groot zijn degenen die altijd moedeloos zijn. Volledig vrij zijn van alle angsten is een stap op het pad van verlichting.

Volgens de metafysica wordt angst veroorzaakt door het gebrek aan licht.

Vreesloosheid is erg belangrijk. Men moet voortdurend in spirituele vreugde blijven, zodat geen angst zich voordoet. Vreesloosheid komt voort uit het weten dat God met ons is en dat wij met God zijn.

De echte tragedie van het leven is wanneer mensen bang zijn voor het licht.

Dan realiseren we ons dat de gedegradeerde cocon waarin we ons verborgen hebben, walgelijk is, en we willen de lichten zo fel mogelijk aandoen. In feite draaien we de lichten niet omhoog, maar we openen gewoon onze ogen verder. We krijgen een bepaald soort koorts.

Ontspan nooit, want je zult de ware spirituele genoegens niet bereiken als je niet eerst leert elk van je verlangens te ontkennen.

Rede is een licht dat God in de ziel heeft aangestoken.

Het is mogelijk dat de aarde in de 21e eeuw niet bewoond zal zijn door mensen. Een van de grote mystici van India, een zeer eenvoudig man in de bergen, werd ooit gevraagd naar de toekomst. Hij zei dat er een tijd zal komen wanneer je vijf mijl loopt en je een licht ziet, en je zo gelukkig zult zijn te weten dat er een ander wezen bestaat.

Mensen zullen alles doen, hoe absurd het ook is, om hun eigen ziel niet onder ogen te hoeven komen. Ze zullen Indiase yoga en al haar oefeningen beoefenen, een strikt dieetregime volgen, de literatuur van de hele wereld bestuderen - alles omdat ze niet met zichzelf in het reine kunnen komen en geen greintje geloof hebben dat iets nuttigs ooit uit hun eigen ziel kan komen.

Tenzij je je natuur ziet, moet je niet rondgaan en de goedheid van anderen bekritiseren. Er is geen voordeel in jezelf bedriegen. Goed en slecht zijn duidelijk te onderscheiden. Oorzaak en effect zijn duidelijk. Maar dwazen geloven niet en vallen recht in een hel van eindeloze duisternis zonder het te weten. Wat hen ervan weerhoudt te geloven is het gewicht van hun karma. Ze zijn als blinde mensen die niet geloven dat er zoiets als licht bestaat. Zelfs als je het hen uitlegt, zullen ze nog steeds niet geloven, omdat ze blind zijn. Hoe kunnen ze licht onderscheiden?

De illusie zal verdwijnen naarmate het licht steeds stralender wordt, lading na lading van onwetendheid zal verdwijnen, en dan zal er een tijd komen waarin alles verdwenen is en alleen de zon schijnt.