Wanneer de geest zich aanpast om gewoon hier te blijven, wordt die geest niet langer geest genoemd. Het is gewoon het Zelf. Het is altijd het Zelf.

Wanneer je lichaam, geest en ziel gezond en harmonieus zijn, breng je gezondheid en harmonie naar de wereld - niet door je terug te trekken uit de wereld, maar door een gezond, levend orgaan van het lichaam van de mensheid te zijn.

Het is de geconditioneerde geest die zegt: 'Ik ben verloren.' Laat de geest verloren zijn. Verlies je geest. Verlies je geest in je hart.

Die stille pauze tussen je gedachten is je venster naar de kosmische geest.

De geest is alles. Wat je denkt, dat word je.

Het bestaan van ziekte in het lichaam kan zonder twijfel een schaduw worden genoemd van de ware ziekte die de mens in zijn geest draagt.

De geest is iemands grootste vijand wanneer deze ongecontroleerd is, maar de meeste mensen stellen volledig vertrouwen in hun vijand.

De werkelijkheid wordt gecreëerd door de geest, we kunnen onze werkelijkheid veranderen door onze geest te veranderen.

In feite ontdekt een persoon altijd wanneer hij begint met mediteren dat allerlei problemen naar boven komen. Verborgen aspecten van je persoonlijkheid komen naar voren, om de simpele reden dat je jezelf voor het eerst toestaat om je gemoedstoestand te zien zoals die is.

De geest naar binnen gekeerd is het Zelf; naar buiten gekeerd, wordt het het ego en de hele wereld. Katoen, gemaakt in verschillende kleren, noemen we bij verschillende namen. Goud, gemaakt in verschillende sieraden, noemen we bij verschillende namen. Maar alle kleren zijn katoen en alle sieraden zijn goud. Het ene is echt, de vele zijn slechts namen en vormen.

Bhagavan zei dat we dezelfde tactieken op de geest moeten toepassen. Hoe doe je dit? Sluit de ingangen en uitgangen van de geest af door niet te reageren op opkomende gedachten of zintuiglijke indrukken. Laat geen nieuwe ideeën, oordelen, voorkeuren, afkeuren, enz. de geest binnendringen en laat opkomende gedachten niet gedijen en aan je aandacht ontsnappen.

Dit moet ons geloof zijn wanneer we een correct kennis van onszelf hebben en de ware aard van alles begrijpen; we moeten tevreden zijn en ons niet bezig houden met het zoeken naar een bepaalde uiteindelijke oorzaak voor dingen die er geen hebben, of die geen andere uiteindelijke oorzaak hebben dan hun eigen bestaan, wat afhangt van de Wil van God, of, als je wilt, van de Goddelijke Wijsheid.

Er is geen ideaal in observatie. Wanneer je een ideaal hebt, stop je met observeren, je benadert dan het heden naar het idee, en daarom is er dualiteit, conflict en alles wat daarbij komt. De geest moet in een staat zijn waarin hij kan zien, observeren. De ervaring van de observatie is werkelijk een verbazingwekkende staat. Daarin is er geen dualiteit. De geest is simpelweg - bewust.

Het medeleven dat we normaal voelen is bevooroordeeld en gemengd met gehechtheid. Echte compassie stroomt naar alle levende wezens, in het bijzonder naar je vijanden. Als ik probeer medeleven voor mijn vijand te ontwikkelen, zal het hem misschien niet direct ten goede komen, hij zal er misschien niet eens van op de hoogte zijn. Maar het zal mij onmiddellijk ten goede komen door mijn geest te kalmeren. Aan de andere kant, als ik blijf denken aan hoe verschrikkelijk alles is, verlies ik onmiddellijk mijn innerlijke rust.

Wat er ook gebeurt, wat je ook ervaart, voelt, denkt, doet - het is altijd nu. Het is alles wat er is. En als je het nu continu mist - het verzet, het niet leuk vindt, probeert ervan weg te komen, het reduceert tot een middel om een doel te bereiken, dan mis je de essentie van je leven en zit je vast in een droomwereld van beelden, concepten, labels, interpretaties, oordelen - de geconditioneerde inhoud van je geest die je voor jezelf aanneemt.

Als je je geest gebruikt om de werkelijkheid te bestuderen, zul je noch je geest noch de werkelijkheid begrijpen. Als je de werkelijkheid bestudeert zonder je geest te gebruiken, zul je beide begrijpen... De geest en de wereld zijn tegenpolen, en visie ontstaat waar ze elkaar ontmoeten. Wanneer je geest van binnen niet beweegt, ontstaat de wereld van buiten niet. Wanneer de wereld en de geest beide transparant zijn, is dit ware visie. En zo'n begrip is echt begrip.

Terwijl we ons zorgen maken over wat anderen van ons denken, willen também we alles over hen weten; en hieruit ontstaan de grove en subtiele vormen van snobisme en aanbidding van autoriteit. Zo worden we steeds meer extern gericht en innerlijk leeg. Hoe meer we extern gericht zijn, hoe meer sensaties en afleidingen er moeten zijn, en dit geeft aanleiding tot een geest die nooit rustig is, die niet in staat is tot diepgaande zoektocht en ontdekking.

Denken dat ik dit wakkere lichaam en geest ben, deze persoon, is een vergissing die voortkomt uit onwetendheid van Turiya, mijn echte Zelf... Je denkt aan jezelf als deze persoon—dit lijkt de onbetwijfelbare waarheid voor ons te zijn. Wat Vedanta beweert, is dat als je deze methode van wakker zijn, dromen en diepe slaap onderzoekt, je het echte jij zult tegenkomen—niet deze persoon, maar de getuige van deze persoon, het Turiya waarin deze persoon opkomt, straalt en weer valt.

Wees snel met het doen van goed. Als je traag bent, zal de geest, die zich verheugt in streken, je inhalen. Wijk af van streken. Wijk steeds weer af. Voordat verdriet je overkomt. Zet je hart op het doen van goed. Doe het keer op keer, en je zult vervuld worden van vreugde. Een dwaas is gelukkig totdat zijn streken zich tegen hem keren. En een goed mens kan lijden totdat zijn goedheid bloeit. Maak geen licht van je tekortkomingen, door te zeggen: "Wat heb ik daarmee te maken?" Een kan wordt druppel voor druppel gevuld.

Wanneer we mediteren, wat we eigenlijk doen, is in een lege, kalme, stille en rustige geest komen. We gaan diep naar binnen en benaderen onze ware existentie, die onze ziel is. Wanneer we in de ziel leven, voelen we dat we eigenlijk spontaan mediteren. Op het oppervlak van de zee zijn er talloze golven, maar de zee wordt daaronder niet beïnvloed. In de diepste diepten, op de bodem van de zee, heerst volledige rust. Dus wanneer je begint te mediteren, probeer dan eerst je eigen innerlijke bestaan te voelen. Dat is het bodem van de zee: kalm en stil. Voel dat je hele wezen doordrenkt is van vrede en rust.

Wanneer de geest vrij is van angst, schuld, woede en meer gecentreerd is, heeft hij de kracht om elke kwaal te genezen.

Door oppervlakkige intelligentie wordt de geest oppervlakkig, en men eet de vlieg samen met de zoetigheden.

Onderwijs is niet het vullen van de geest met veel feiten. Het perfectioneren van het instrument en het volledig beheersen van mijn eigen geest [is het ideaal van onderwijs].