Door onze zintuigen van perceptie naar binnen te richten, kunnen we de controle, stilte en rust van de geest ervaren.

Ik kan doordacht gedachte-loos blijven, het is geen lege geest.

Associatie met de wijzen, het verlaten van latente indrukken, zelfonderzoek en ademcontrole — dit zijn de middelen om de geest te overwinnen.

Geluk is eenvoudigweg een gemoedstoestand waarin onze gedachten het grootste deel van de tijd aangenaam zijn.

De adem is een brug tussen lichaam en geest.

Het is de natuur van de geest om bepaalde dingen te accepteren en andere te verwerpen; dit is slavernij, niets anders.

Voor mij begint en eindigt het met deze psychedelische stoffen. De synergie van psilocibine in het dieet van de hominiden bracht ons uit de dierlijke geest en in de wereld van gearticuleerde spraak en verbeelding.

Wanneer je niet bewust met je lichaam omgaat, heeft je geest geen bewuste relatie met jou.

Je zult in deze wereld nooit iets doen zonder moed. Het is de grootste kwaliteit van de geest na eer.

Terwijl de ene man iets zelf kan ontdekken, zal de andere het nooit begrijpen, zelfs niet als hij het geleerd wordt door middel van alle mogelijke uitdrukkingen en metaforen, gedurende een lange periode; zijn geest kan het op geen enkele manier vatten, zijn capaciteit is onvoldoende.

Deze hele wereld is de wereld van de geest, het product van de geest.

Als we onze ogen openen, als we onze geest openen, als we ons hart openen, zullen we ontdekken dat deze wereld een magische plek is. Het is magisch niet omdat het ons misleidt of onverwachts in iets anders verandert, maar omdat het zo levendig en briljant kan zijn.

Het Zelf is niet bevrijd. Het was nooit gebonden. Wat bevrijd wordt, zijn de demonen en de goden van je geest. Zet ze vrij. Je hebt genoeg van het spel. Wees bereid het spel niet te spelen. Dit vereist enorme vastberadenheid.

Kennis die onder dwang wordt opgedaan, heeft geen grip op de geest.

Ik wil gewoon leven als een eenvoudige boeddhistische monnik, maar de afgelopen dertig jaar heb ik veel vrienden over de hele wereld gemaakt en wil ik nauw contact houden met deze mensen. Ik wil bijdragen aan harmonie en innerlijke rust, voor minder conflicten. Waar de mogelijkheid is, ben ik klaar. Dit is mijn levensdoel.

Wanneer je het lichaam niet stil kunt houden, kun je de geest niet stilhouden. Als je de stilte van het lichaam niet kent, kun je de stilte van de geest niet begrijpen. Actie en stilte moeten samen gaan. Als er actie is, moet er ook stilte zijn. Als er stilte is, kan er bewuste actie zijn en niet alleen beweging.

Het Zijn is nu voor jou toegankelijk als je diepste zelf, je ware natuur. Maar probeer het niet met je geest te begrijpen. Probeer het niet te begrijpen. Je kunt het alleen kennen wanneer de geest stil is. Wanneer je aanwezig bent, wanneer je aandacht volledig en intens in het Nu is, kan Het Zijn gevoeld worden, maar het kan nooit mentaal begrepen worden.

Een leraar kan nooit echt onderwijzen tenzij hij zelf nog steeds leert. Een lamp kan nooit een andere lamp aansteken tenzij het zijn eigen vlam blijft branden. De leraar die het einde van zijn onderwerp heeft bereikt, die geen levendig contact meer heeft met zijn kennis, maar gewoon zijn les herhaalt aan zijn studenten, kan hun geest alleen maar belasten, hij kan hen niet verlevendigen.

Alle verlangens zijn de geest die zoekt naar verlossing of vervulling in externe dingen en in de toekomst als vervanging voor de vreugde van Zijn. Zolang ik mijn geest ben, ben ik die verlangens, die behoeften, wensen, gehechtheden en afkeer, en buiten hen is er geen "ik" behalve als een loutere mogelijkheid, een onvoltooide potentie, een zaad dat nog niet is ontkiemd.

Onderwijs heeft zeker geen betekenis, tenzij het je helpt de enorme ervaring van het leven te begrijpen met al zijn subtiliteiten, met zijn buitengewone schoonheid, zijn verdriet en vreugde. Je kunt diploma's halen, je kunt een reeks letters achter je naam hebben en een goede baan krijgen, maar wat dan? Wat is het punt van alles als in het proces je geest dof, moe, dom wordt?

De interessante vraag is, hoe zet je jezelf in een positie zodat je ‘wat is’ kunt toelaten? De vijand blijkt de creatie van de geest te zijn. Want wanneer je gewoon in het moment bent en doet wat je doet, is er geen angst. De angst komt wanneer je een stap terug doet om erover na te denken. De angst zit niet in de acties. De angst zit in de gedachte over de acties.

Men wordt ons verteld: Nee, je bent onbelangrijk, je bent perifere - haal een diploma, krijg een baan, haal dit, haal dat, en dan ben je een speler. Je wilt dat spel zelfs niet spelen. Je wilt je geest terugvorderen en het uit de handen van de culturele ingenieurs halen die je willen veranderen in een halfgare idioot die al dit afval consumeert dat wordt geproduceerd uit de botten van een stervende wereld.

Meditatie is niet het streven naar plezier en het zoeken naar geluk. Meditatie is, integendeel, een gemoedstoestand waarin er geen concept of formule is, en dus totale vrijheid. Alleen voor zo'n geest komt deze gelukzaligheid ongevraagd en ongeïnteresseerd. Wanneer het daar is, zal het, hoewel je in de wereld leeft met al zijn lawaai, plezier en brutaliteit, die geest niet raken.