Het lijkt voor mensen erg moeilijk te zijn om met raadsels te leven of ze te laten leven, hoewel je zou denken dat het leven al zo vol raadsels is dat een paar meer dingen waarop we geen antwoord hebben, geen verschil zouden maken. Maar misschien is het juist dit wat zo ondraaglijk is, dat er irrationele dingen in onze eigen psyche zijn die het bewuste verstand in zijn illusoire zekerheden verstoren door het te confronteren met de raadsel van zijn bestaan.

De liefde voor goedheid zonder de liefde voor leren leidt tot simplisme. De liefde voor kennis zonder de liefde voor leren leidt tot een totaal gebrek aan principes. De liefde voor trouw zonder de liefde voor leren leidt tot schadelijke minachting van de gevolgen. De liefde voor rechtvaardigheid zonder de liefde voor leren leidt tot strengheid. De liefde voor moed zonder de liefde voor leren leidt tot ongehoorzaamheid. De liefde voor een sterk karakter zonder de liefde voor leren leidt tot pure roekeloosheid.

Concentratie is niet denken aan één ding. Integendeel, het is het uitsluiten van alle gedachten, aangezien alle gedachten het gevoel van iemands ware wezen belemmeren. Alle inspanningen moeten gericht zijn op het verwijderen van de sluier van onwetendheid. De geest concentreren op het Zelf zal leiden tot geluk of gelukzaligheid. Het naar binnen trekken van gedachten, het beheersen ervan en het voorkomen dat ze naar buiten dwalen, wordt loslating (vairagya) genoemd. Ze in het Zelf fixeren is spirituele oefening (sadhana). Concentreren op het hart is hetzelfde als concentreren op het Zelf. Het hart is een andere naam voor het Zelf.

Kijk hoe je geest oordeelt. Oordeel komt gedeeltelijk uit je eigen angst. Je oordeelt andere mensen omdat je niet comfortabel bent in je eigen wezen. Door te oordelen, ontdek je waar je staat ten opzichte van andere mensen. De oordelende geest is zeer verdeeld. Het scheidt. Scheiding sluit je hart. Als je je hart voor iemand sluit, verleng je zowel jouw lijden als het hunne. Het verschuiven van oordeel betekent leren om je situatie en hun situatie met een open hart te waarderen in plaats van te oordelen. Dan kun je jezelf en anderen gewoon laten zijn, zonder scheiding.

Het hart geeft alles over aan het moment. De geest oordeelt en houdt zich in.

De geest is de schepper van alles. Je moet hem daarom leiden om alleen het goede te creëren.

Verspil je kostbare tijd niet. Verspil je verstand niet. Verspil je woorden niet. Verspil je gedachten niet. Elk moment in God.

Het verleden en de toekomst zijn alleen in de geest - ik ben nu.

Wanneer je je zorgen maakt, is er statisch ruis die door je geest-radio komt. Het lied van God is het lied van kalmte. Nervositeit is de statische ruis; kalmte is de stem van God die tot je spreekt via de radio van je ziel.

De mensen met een smalle geest die welk werk dan ook ondernemen, zullen nooit tevreden zijn. Ze kunnen de acties van degenen die grootmoedig en ruimdenkend zijn, niet begrijpen.

Geloof nooit dat het lichaam permanent is. Het lichaam is als een waterbel. De geest is als een gekke aap.

Meditatie is het vasthouden aan één gedachte. Die ene gedachte houdt andere gedachten weg; afleiding van de geest is een teken van zijn zwakte; door constante meditatie wint de geest aan kracht.

Een rustige geest is alles wat je nodig hebt. Alles andere zal op de juiste manier gebeuren, zodra je geest rustig is. Zoals de zon bij zonsopgang de wereld actief maakt, zo beïnvloedt zelfbewustzijn veranderingen in de geest. In het licht van kalme en stabiele zelfbewustheid, ontwaken innerlijke energieën en werken wonderen zonder enige moeite van jouw kant.

Alle creativiteit is diep lijden, tenzij je creativiteit niet uit de geest komt, maar uit meditatie. Wanneer het uit meditatie komt, is creativiteit het delen van de vreugde, het delen van de gelukzaligheid die je hebt. De geest heeft geen vreugde - het is werkelijk een wond, zeer pijnlijk.

Werk, mijn kinderen, werk met heel je hart en ziel! Dat is het. Maak je geen zorgen om de vruchten van je werk. Wat als je naar de hel gaat door voor anderen te werken? Dat is meer waard dan de hemel te winnen door je eigen redding te zoeken... Sri Ramakrishna kwam en gaf zijn leven voor de wereld. Ik zal ook mijn leven opofferen.

Wat we ook doen, onze geest moet op God gericht zijn.

Van alle gedachten die opkomen in de geest, is de gedachte 'ik' de eerste gedachte.

Wanneer je volledig geïdentificeerd bent met je denkende geest, ben je volledig gescheiden van alles om je heen in het universum.

Degen die vooruitgang hebben geboekt, stijgen op naar de geest die in het hoofd is, - ze hebben het spel van hun mentale bewegingen in het hoofd zelf. Maar al deze zijn binnen het lichaam; de mens is, als het ware, opgesloten in een doos, zijn volledige bewustzijn is binnen het organisme beperkt. Deze gevangenschap moet worden ongedaan gemaakt.

Wanneer je beweegt met de gedachte "ik wil", dwaalt de geest. Wanneer je beweegt met de gedachte "ik heb ontvangen", ben je tevreden.

Niets in de wereld kan je zo veel storen als je eigen geest, zeg ik je. In feite lijkt het alsof anderen je storen, maar het zijn niet de anderen, het is je eigen geest.

Hij wiens pure geest naar binnen draait en onderzoekt waar dit 'ik' vandaan komt, kent het Zelf en wordt één met U, de Heer, als een rivier in de zee.

Hoe de geest kwijt te raken? Is het de geest die zichzelf wil doden? De geest kan zichzelf niet doden. Dus is het jouw taak om de ware natuur van de geest te vinden. Dan zul je weten dat er geen geest is. Als het Zelf wordt gezocht, is de geest nergens. In het Zelf verblijven betekent zich geen zorgen maken over de geest.