De menselijke waarden worden met de mens geboren. Ze komen niet van buitenaf. De mens is zich in zijn onwetendheid niet bewust van deze waarden. Wanneer de mens zijn onwetendheid aflegt, zal hij zijn goddelijke natuur ervaren.

Vreugde heeft geen object nodig; het is onze eigen natuur.

Ontketen je verlangen; beperk het niet tot het beperkte. In de grenzeloosheid van verlangen ligt je ultieme natuur.

Waar komt dit "ik" vandaan? Zoek het binnenin; dan verdwijnt het. Dit is het streven naar wijsheid. Wanneer de geest onophoudelijk zijn eigen natuur onderzoekt, blijkt dat er geen geest is. Dit is het directe pad voor allen. De geest is slechts gedachten. Van alle gedachten is de gedachte "ik" de wortel.

Wanneer deze liefde, de hemelse gave van de natuur, in het hart verschijnt, verwijdert het alle oorzaken van opwinding uit het systeem en koelt het af naar een volkomen normale toestand; door de vitale krachten te versterken, verdrijft het alle vreemde stoffen – de ziektekiemen – op natuurlijke wijze (zoals door transpiratie). Zo maakt het de mens volledig gezond van lichaam en geest en stelt het hem in staat de leiding van de natuur goed te begrijpen.

Degene die vrij kan erkennen dat het leven vol moeilijkheden is, kan vrij zijn, omdat hij de aard van het leven erkent - dat het niet veel anders kan zijn.

Wanneer de geest vol is van wereldse verlangens, is het hun aard om de geest te verwarren. Trek de geest terug van uiterlijke dingen en richt hem naar binnen.

Weinig stervelingen weten dat het koninkrijk van God ook het rijk van wereldse vervullingen omvat. … Het goddelijke domein strekt zich uit tot het aardse; maar het laatste, illusoir van aard, bevat niet de essentie van de Werkelijkheid.

Wanneer je anderen oordeelt, kijk naar jezelf - jij hebt ook gebreken en de goddelijke natuur heeft je geaccepteerd met al je gebreken. Zij oordeelt niet over jou. Wie ben jij om te oordelen?

Men kan niet met impunitie de verschillende categorieën van wezens - dieren, planten, de natuurlijke elementen - naar eigen wens gebruiken, volgens economische behoeften. Men moet rekening houden met de natuur van elk wezen en de onderlinge verbondenheid in een geordend systeem, het kosmos.

Wat wij krachten, geheimen van de natuur en macht noemen, zit allemaal van binnen. In de externe wereld zijn alleen een reeks veranderingen.

Jij kent je ware aard [als goddelijk]. Je bent de koning en speelt de rol van een bedelaar... Het is allemaal een spel. Ken het en speel. Dat is alles. Oefen het daarna. Het hele universum is een enorm spel.

Bewustzijn is de basis van al het leven en het veld van alle mogelijkheden. De natuur ervan is zich uit te breiden en zijn volledige potentieel te ontvouwen. De impuls om te evolueren is dus inherent aan de aard van het leven.

De psychische diepten zijn natuur, en natuur is creatief leven.

Door in harmonie met de natuur te leven, krijgt men een gezond lichaam en geest.

Om een Boeddha te vinden, hoef je alleen maar je natuur te zien.

In de angst voor de dood trok ik de bergen in - keer op keer mediteerde ik over de onzekerheid van het uur van de dood, het veroveren van de vesting van de onsterfelijke, eindeloze aard van de geest. Nu is alle angst voor de dood voorbij.

In de wereld leven zonder inzicht in de verborgen wetten van de natuur is als het niet kennen van de taal van het land waarin men geboren is.

Waar je ook bent, wat je ook bent, als je bereid bent te strijden, kun je jezelf ontwikkelen voorbij de beperkingen van de natuur.

Jullie houding moet hetzelfde zijn als die van Christus Jezus: Die, hoewel Hij in wezen God was, het niet als iets beschouwde om zich vast te houden aan gelijkheid met God, maar zich zelf verontreinigde, de gedaante van een dienaar aannam, en gelijk werd aan de mensen. En gevonden in uiterlijk als een man, verootmoedigde Hij zichzelf en werd gehoorzaam tot de dood, zelfs de dood aan het kruis!

Om de Boeddha te vinden, moet je je natuur zien. Wie zijn natuur ziet, is een Boeddha. Als je je natuur niet ziet, zijn het aanroepen van Boeddha's, het reciteren van sutra's, het brengen van offers en het naleven van voorschriften allemaal nutteloos. Het aanroepen van Boeddha's resulteert in goede karma, het reciteren van sutra's in een goed geheugen, het naleven van voorschriften in een goede wedergeboorte, en het brengen van offers in toekomstige zegeningen - maar geen Boeddha.

Wat we in onze dagelijkse taal muziek noemen, is slechts een miniatuur die ons verstand heeft begrepen van die muziek of harmonie van het hele universum die achter alles werkt en de bron en oorsprong van de natuur is. Het is om deze reden dat de wijzen van alle tijden muziek als een heilige kunst beschouwden. Want in muziek kan de ziener het beeld van het hele universum zien; en de wijzen kunnen het geheim en de natuur van het functioneren van het hele universum in het rijk van muziek interpreteren.

Tenzij je je natuur ziet, moet je niet rondgaan en de goedheid van anderen bekritiseren. Er is geen voordeel in jezelf bedriegen. Goed en slecht zijn duidelijk te onderscheiden. Oorzaak en effect zijn duidelijk. Maar dwazen geloven niet en vallen recht in een hel van eindeloze duisternis zonder het te weten. Wat hen ervan weerhoudt te geloven is het gewicht van hun karma. Ze zijn als blinde mensen die niet geloven dat er zoiets als licht bestaat. Zelfs als je het hen uitlegt, zullen ze nog steeds niet geloven, omdat ze blind zijn. Hoe kunnen ze licht onderscheiden?