Zelfs koningen en keizers, met bergen eigendommen en oceanen van rijkdom, zijn niet eens gelijk aan een mier die God niet vergeet.

Jarenlang reisde ik, tegen hoge kosten, door vele landen, zag ik de hoge bergen, de oceanen. Het enige wat ik niet zag, waren de fonkelende dauwdruppels in het gras net buiten mijn deur.

Je bent zo gewend om van jezelf te denken als lichamen die bewustzijn hebben, dat je je bewustzijn als lichamen hebbend niet kunt voorstellen. Zodra je beseft dat lichamelijk bestaan slechts een staat van de geest is, een beweging in bewustzijn, dat de oceaan van bewustzijn oneindig en eeuwig is, en dat, wanneer je in contact bent met bewustzijn, je alleen de getuige bent, zul je in staat zijn je volledig terug te trekken buiten bewustzijn.

De oceaan van de Geest is de kleine bubbel van mijn ziel geworden. Of het nu drijft in de geboorte, of verdwijnt in de dood, in de oceaan van kosmisch bewustzijn kan de bubbel van mijn leven niet sterven. Ik ben onvernietigbaar bewustzijn, beschermd in de schoot van de onsterfelijkheid van de Geest.

Toen ik in de ziel en het land van de ziel ging, en ik me verbond met mijn ziel en mijn ego, en mijn leven werd gekleurd door mijn ziel – mensen kunnen zich identificeren met hun ego, dat is wie ze dachten te zijn. De ziel, die is wie ze werkelijk zijn, als ze die overgang naar de ziel maken, dan leven ze in een oceaan van liefde.

Denk aan elke negativiteit die op je afkomt als een regendruppel die in de oceaan van je geluk valt.

Met de realisatie van God komt alle macht. Als de kleine golf zou weten dat achter haar de grote oceaan is, zou ze kunnen zeggen: "Ik ben de oceaan." Je zou moeten realiseren dat net achter je bewustzijn de Oceaan van God is.

Als je naar de oceaan komt met een beker, kun je alleen een beker vol meenemen; als je het benadert met een emmer, kun je een emmer vol meenemen.

Emoties zijn als golven. Kijk hoe ze in de verte verdwijnen op de uitgestrekte, kalme oceaan.

Veel geld hebben zonder innerlijke rust te hebben, is als sterven van dorst terwijl je in de oceaan baadt.

Zoals elke druppel van de oceaan de smaak van de oceaan draagt, zo draagt elk moment de smaak van de eeuwigheid.

Mensen zijn als golven van de oceaan, sommige bedekken je met getijden van verfrissing, terwijl andere je verdrinken in overstromingen van onrust.

Wanneer ik mijn ogen open naar de buitenwereld, voel ik mij als een druppel in de zee. Maar wanneer ik mijn ogen sluit en naar binnen kijk, zie ik het hele universum als een bel die oprijst in de oceaan van mijn hart.

Tijd bestaat zodat je deze smaken zo diep mogelijk kunt ervaren. Op het pad van toewijding, als je zelfs maar een glimp van liefde kunt ervaren, is het mogelijk om iets meer liefde te ervaren. Wanneer je dat een beetje meer ervaart, is de volgende graad van intensiteit mogelijk. Zo brengt liefde liefde voort totdat je het punt van verzadiging bereikt, wanneer je volledig opgaat in de goddelijke liefde. Dit is wat de mystici bedoelen wanneer ze zeggen dat ze zich onderdompelen in de oceaan van liefde om zichzelf te verdrinken.

Maharajji zei tegen me: 'Geef je woede op en ik zal je helpen.' Ik ontdekte dat liefde me terugbracht in de oceaan van liefde en mijn rechtvaardige woede deed dat niet. En ik ben liever vrij dan gelijk hebben.

Vriendelijke gedachten verhogen de stroom van vitale energie in je lichaam en geest. Doe nu vriendelijke daden. Stel niet uit. Vriendelijkheid is als een genezende balsem. Het verlicht het lijden... Kleine druppels water vormen de machtige oceaan. Evenzo maken kleine daden van vriendelijkheid een oceaan van goodwill.

Stilte is een oceaan. Gesprek is een rivier. Wanneer de oceaan jou zoekt, loop dan niet de rivier in. Luister naar de oceaan.

We zijn naar de maan geweest, we hebben de diepten van de oceaan en het hart van het atoom in kaart gebracht, maar we hebben angst om naar binnen te kijken naar onszelf, omdat we voelen dat daar alle tegenstrijdigheden samenkomen.

Probeer de geest niet te corrigeren. Het proberen te corrigeren van de geest is als het proberen te corrigeren van de golven in de oceaan. Kun je de golven in de oceaan stoppen? Als je een oceaan zonder golven wilt zien, hoef je alleen maar dieper te duiken. Wanneer je diep duikt, zul je de stilte van de oceaan ervaren. En als alles bevroren is, is dat verlichting.

De gelukkige gebruikt het instrument van diepe meditatie en onderzoekt diep in zijn hart. Dan bereiken de golven van liefde de diepte van de oceaan, en de oceaan van liefde stroomt en vult het hart en opwindt elk deeltje van het zijn. Elke golf van het leven stroomt dan in de volheid van liefde, in de volheid van goddelijke glorie, in de volheid van genade, in gelukzaligheid en vrede.

Deze wereld is vol van zulke ellende. Je bevindt je midden in een oceaan, zonder te weten wanneer de volgende storm zal komen; er is geen zekerheid. Inderdaad, het leven in deze wereld is zo. Daarom, mijn kind, probeer alles te verdragen wat op je pad komt. Want in deze wereld wint degene die volhoudt. Dus vrees niet. Speel je rol in deze wereld, in gedachten aan de Heer

Ik denk dat wanneer tragische dingen gebeuren, ze aan de oppervlakte zijn. Het is als de oceaan. Aan de oppervlakte een golf, en soms is de golf zeer ernstig en sterk. Maar het komt en gaat, komt en gaat, en daaronder blijft de oceaan altijd kalm. Tibetanen hebben een gezegde: "Als slecht nieuws naar je toe komt, luister hier" (wijst naar het rechteroor) "en laat het hier uitkomen" (wijst naar het linkeroor).

Geabsorbeerd in deze wereld, heb je het je last gemaakt. Verhef je boven deze wereld. Er is een andere visie. Je hebt je hele leven aandacht besteed aan je ervaringen, maar nooit aan je Zelf. Ben je op zoek naar je Ziel? Kom dan uit je gevangenis. Verlaat de stroom en voeg je bij de rivier die naar de oceaan stroomt. Het zal je niet de verkeerde weg wijzen. Laat de schoonheid die je zoekt zijn wat je doet.