Van kleine, kleine golven van vreugde komt men in de oceaan van geluk, die gelukzaligheid wordt genoemd.

De naam van Krishna is het schip dat me over de oceaan van het leven draagt.

Als je jezelf voorbereidt om de hogere kennis te leren kennen, dan zul je die verdienen. Verdienen betekent je capaciteit vergroten. Je wilt de hele oceaan in een emmer stoppen. De oceaan is er. Je kunt het hebben, maar je hebt de capaciteit niet. Wanneer je het verdient, zul je de capaciteit hebben. De Heer, de realiteit, de waarheid, is altijd in jou. Je moet je er simpelweg bewust van worden. Je kunt oprechte inspanningen leveren om met jezelf te werken.

Bevrijd jezelf van de machtige aantrekkingskracht – de waanzinnige wijn van liefde, de charme van seks. Breek de harp! Vooruit, met de kreet van de oceaan! . . .

Laad het schip en vertrek. Niemand weet met zekerheid of het schip zal zinken of de haven zal bereiken. Voorzichtige mensen zeggen: "Ik doe niets totdat ik zeker ben." Handelaren weten het beter. Als je niets doet, verlies je. Wees geen van die handelaren die niet het risico van de oceaan nemen.

Het feit is dat je lichaam en je persoonlijkheid niet God zijn. God is jij. Maar je kunt niet zeggen dat je God bent, net zoals de oceaan alle golven is, maar je kunt niet zeggen dat één golf de oceaan is. En zo manifesteer je God op een manier die je niet begrijpt. De mens zelf is het beeld van God, maar hij ziet dat beeld niet in zichzelf. Je moet mediteren, en daar zal je antwoord komen, niet door in de spiegel te kijken.

Jij en ik zijn net zo continu met het fysieke universum als een golf continu is met de oceaan.

Meditatie is een middel om alle glorieën van de oceaan van de geest te ontdekken.

Leer dit van water: de beek spettert luid, maar de diepte van de oceaan is kalm.

Het magnetische kompas wijst altijd naar het noorden, en daarom verliest het zeilschip zijn richting niet. Zolang het hart van de mens naar God gericht is, kan hij niet verloren raken in de oceaan van wereldse zaken.

In oppervlakkige mensen veroorzaken de vissen van kleine gedachten veel commotie. In oceaanachtige geesten maken de walvissen van inspiratie nauwelijks een rimpeling.

Verlichting is wanneer een golf zich realiseert dat het de oceaan is.

Bepaalde landen dumpen nucleair afval rechtstreeks in de oceaan, waardoor het visvlees nog giftiger wordt.

Net zoals de oceaan golft, zo is ieder van ons een golf van het hele kosmos, het volledige werk, alles wat er is.

De genade van de Guru is als een oceaan. Als iemand met een beker komt, krijgt hij alleen een beker vol. Het heeft geen zin om te klagen over de gierigheid van de oceaan. Hoe groter het vat, hoe meer men kan dragen. Het ligt volledig aan hem.

Jijzelf bent de eeuwige energie die verschijnt als dit Universum. Je bent niet deze wereld binnengekomen; je bent eruit gekomen. Als een golf uit de oceaan.

Een berg bestaat uit kleine deeltjes aarde. De oceaan bestaat uit kleine druppels water. Evenzo is het leven slechts een eindeloze reeks van kleine details, handelingen, toespraken en gedachten. En de gevolgen, of ze nu goed of slecht zijn, van zelfs de kleinste daarvan zijn verreikend.

Net zoals een golf de beweging van de hele oceaan is, ben jij de energie van het universum. Onderwaardeer je kracht niet.

Een man van God is als de oceaan – onbewogen door de rivieren die erin stromen. De volledigheid van vrede die hij innerlijk ervaart is zo groot dat de problemen van de wereld waarmee hij moet omgaan en het lijden dat hij moet ondergaan in vergelijking onbelangrijk worden. Maar als je geen God hebt, is dat lijden het alles van je leven.

Ik ben je minnaar, kom aan mijn zijde, ik zal de poort naar je liefde openen. Kom bij me settelen, laten we buren van de sterren zijn. Je hebt zo lang verborgen, eindeloos drijvend in de zee van mijn liefde. Toch ben je altijd verbonden geweest met mij. Verborgen, onthuld, in het onbekende, in het niet-geopenbaarde. Ik ben het leven zelf. Jij bent een gevangene van een klein vijver, ik ben de oceaan en zijn woelige vloed. Kom versmelt met mij, verlaat deze wereld van onwetendheid. Wees bij mij, ik zal de poort naar je liefde openen.

Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van bergen, de enorme golven van de zee, de lange loop van rivieren, de uitgestrekte oceaan, de cirkelbeweging van de sterren; en ze gaan langs zichzelf heen zonder zich te verwonderen.

Degenen die naar het oppervlak van de zee kijken, moeten de geboorte en de dood van de golven zien, maar degenen die de diepten van de oceaan zoeken, zien een ondeelbare massa water. Evenzo worden degenen die "leven" en "dood" erkennen, heen en weer geslingerd door verdriet, terwijl degenen die in de onbeperkte superbewustzijn leven, de Eén Onuitsprekelijke Gelukzaligheid zien en voelen.

Neem het geval van de oneindige oceaan. Er is geen grens aan zijn water. Stel dat een pot erin wordt ondergedompeld: er is water zowel in als buiten de pot. De jnani ziet dat er zowel binnen als buiten niets anders is dan Paramatman. Wat is deze pot dan? Het is 'ik-bewustzijn'. Door de pot lijkt het water in twee delen te zijn verdeeld; door de pot lijkt het alsof je een binnen- en een buitenkant waarneemt. Dat gevoel blijft bestaan zolang deze pot van 'ik' bestaat. Als het 'ik' verdwijnt, blijft alleen datgene wat is. Dat kan niet in woorden worden beschreven.