De Upanishads bevatten misschien de oudste levende leringen over spiritualiteit. Spiritualiteit in zijn meest originele en frisse vorm... De basisleer van de Upanishads is dat er een ultieme realiteit is—deze wereld die we ervaren en hoe we onszelf ervaren, zijn allemaal manifestaties van die realiteit. Wij zijn die realiteit. Als we onszelf maar werkelijk zouden kennen, zouden we ons realiseren dat wij die absolute realiteit zijn. Die absolute realiteit in de Upanishads wordt 'Brahman' genoemd. Brahman betekent letterlijk 'het uitgestrekte'. Dit is het dichtstbijzijnde woord voor God in Vedanta.

Steeds vaker ontwikkelen we allerlei systemen om de realiteit te verifiëren door deze te echoën.

In werkelijkheid bestaan tijd en ruimte in jou. Jij bestaat niet in hen.

Zolang je naar iets zoekt, zul je slechts de schaduw van de werkelijkheid krijgen en niet de werkelijkheid zelf.

Je zwakte komt van de overtuiging dat je in de wereld geboren bent. In werkelijkheid wordt de wereld steeds opnieuw in jou en door jou gerecreëerd. Zie alles als uit het licht voortkomend, dat de bron is van jouw eigen bestaan.

[De Boeddha] besefte dat lichaam en geest één realiteit vormden die niet gescheiden kon worden. De vrede en het comfort van het lichaam waren direct verbonden met de vrede en het comfort van de geest. Lichamelijke misbruik was geestelijk misbruik.

De uiteindelijke realiteit die je wilt realiseren ligt buiten de causaliteit. Je kunt iets doen en het niet krijgen.

Vergroot en verbreed je verlangens totdat niets anders dan de realiteit ze kan vervullen. Het is niet het verlangen dat verkeerd is, maar de engte en kleinte ervan. Verlangen is toewijding. Wees toegewijd aan het echte, het oneindige, het eeuwige hart van het bestaan. Zet verlangen om in liefde. Alles wat je wilt is gelukkig zijn. Al je verlangens, wat ze ook zijn, zijn uitdrukkingen van je verlangen naar geluk.

Een van de belangrijke fouten van de mens, die onthouden moet worden, is zijn illusie met betrekking tot zijn Ik. De mens zoals wij hem kennen, de 'mens-machine', de man die niet kan 'doen', en met wie en door wie alles 'gebeurt', kan geen permanent en enkel Ik hebben. Zijn Ik verandert net zo snel als zijn gedachten, gevoelens en stemmingen, en hij maakt een diepe fout door zichzelf altijd als dezelfde persoon te beschouwen; in werkelijkheid is hij altijd een andere persoon, niet degene die hij een moment geleden was.

Ik vraag je, wat is de smaak in je mond, alles wat je kunt doen is zeggen: het is niet zoet, niet bitter, niet zuur, niet astringent; het is wat overblijft wanneer al deze smaken niet meer zijn. Evenzo, wanneer alle onderscheidingen en reacties verdwenen zijn, wat overblijft is de realiteit, eenvoudig en solide.

Je wilt jezelf kennen. Hiervoor houd je constant de enige aanwijzing die je hebt in de focus van bewustzijn: je zekerheid van het zijn. Wees erbij, speel ermee, denk erover na, verdiep je erin, totdat de schaal van onwetendheid breekt en je in het rijk van de realiteit komt.

Hoop is geen simpel wensdenken. Het is de voorloper van een nieuwe dageraad die langzaam, gestaag en onfeilbaar naar voren komt en uiteindelijk uitgroeit tot de werkelijkheid.

God kan nooit dichtbij zijn. God kan nooit dichtbij zijn omdat dat zou betekenen dat er een plaats is waar God niet is. God is oneindig. Wij kunnen niet buiten het oneindige bestaan. Daarom is God onze Werkelijkheid.

Wat we realiteit noemen, is in feite niets meer dan een cultureel goedgekeurde en linguïstisch versterkte hallucinatie.

We leven niet echt op de top van een vaste aarde, maar op de bodem van een oceaan van lucht.

Weiger je om in termen van dit of dat te denken. Alle pijn vereist onderzoek. De geest is niets anders dan het zelf. Veronderstellingen verduisteren de werkelijkheid zonder het te vernietigen. Alle scheiding, elk soort vervreemding en alienatie is vals. Jouw bestaan als persoon is te wijten aan de illusie van ruimte en tijd. De geest creëert tijd en ruimte en neemt zijn eigen creaties als realiteit.

Gewild worden betekent comfortabel zijn met je eigen ambiguïteit. De meest ambigue realiteit is dat we tegelijkertijd vlees en geest zijn. In ieder van ons is er licht en schaduw, goed en kwaad, liefde en haat. Om waar te zijn, moet je je volledige wezen omarmen. Een persoon die zowel positieve als negatieve eigenschappen, sterke en zwakke punten vertoont, is niet gebrekkig, maar compleet.

Jij neemt jezelf als beperkt, maar dat ben je niet. Ontdek dit. Blijf stil en aandachtig. Wees er serieus over. Wees je gewoon bewust van je bestaan hier en nu. De realiteit zal je vinden.

Buiten positief en negatief, wat is de werkelijkheid?

Zoals goud dat in een oven wordt gereinigd zijn onzuiverheden verliest en zijn ware aard bereikt, zo ontdoet de geest zich van de onzuiverheden van de eigenschappen van illusie, gehechtheid en zuiverheid door meditatie en bereikt de Realiteit.

De realiteit heeft geen binnenkant, buitenkant of middenstuk.

De wereld is niet gemaakt van anti-mu mesonen, quarks, fotonen en elektromagnetische velden. De realiteit is gemaakt van woorden.

Luxe is de realiteit ervaren