Innerlijke stilte bevordert helderheid van geest; het laat ons de innerlijke wereld waarderen; het traint ons om naar binnen te gaan naar de bron van vrede en inspiratie wanneer we geconfronteerd worden met problemen en uitdagingen.

Stilte is een oceaan. Gesprek is een rivier. Wanneer de oceaan jou zoekt, loop dan niet de rivier in. Luister naar de oceaan.

Wanneer je je eigen stilte kunt verdragen, ben je vrij.

Interiorizza la mente errante e fissala nel Signore. Allora la meditazione sarà profonda e intensa. Non aprire gli occhi. Non muoverti dal posto. Sciogliati in Lui. Immergiti negli angoli profondi del tuo cuore. Immergiti nell'Atman brillante. Bevi il nettare dell'Immortalità. Ora goditi il silenzio. Figlio del nettare! Rallegrati! Pace! Silenzio! Gloria!

Alleen een man van innerlijke stilte wordt een creator. En we hebben steeds meer creatieve mensen in de wereld nodig. Hun eigen creativiteit, hun eigen stilte, hun eigen liefde, hun eigen vrede zullen de enige manier zijn om deze mooie planeet te beschermen.

Luisteren naar de stilte, waar je ook bent, is een gemakkelijke en directe manier om aanwezig te zijn. Zelfs als er geluid is, is er altijd wat stilte eronder en tussen de geluiden. Het luisteren naar de stilte creëert onmiddellijk stilte in jou.

Er is een enorme stilte in elk van ons die ons naar zichzelf roept, en het herstellen van onze eigen stilte kan ons de taal van de hemel leren.

Als je je beoefening doet, is het onmogelijk dat je geen vooruitgang boekt, hoewel je vaak de subtiele vooruitgang op diepere niveaus niet ziet. De guru's geven het beste van hun kennis, het hart van hun leer, in stilte door. En wanneer je in stilte binnenin bent, communiceren ze met je op dat niveau. Doe je praktijken als je vooruitgang wilt boeken.

Je verlichting is pas perfect wanneer stilte een viering is geworden. Daarom dring ik erop aan dat je na de meditatie moet vieren. Na stilte moet je ervan genieten, je moet dankbaarheid tonen. Diepe dankbaarheid moet worden getoond aan het geheel, gewoon voor de mogelijkheid om te zijn, om te mediteren, om stil te zijn, om te lachen.

Creativiteit heeft twee mogelijkheden. Eén is dat het voortkomt uit je stilte, liefde, begrip, je helderheid van visie, je intieme vriendschap met het bestaan – dan is creativiteit gezond. Maar als het niet voortkomt uit meditatie, uit stilte en vrede, begrip en liefde, dan is er een gevaar. Het kan voortkomen uit je verwarde geest. Het kan voortkomen uit je waanzin.

Stilte is waarheid. Stilte is gelukzaligheid. Stilte is vrede. En daarom is stilte het Zelf.

Geen specifiek gedachte kan de natuurlijke staat van de geest zijn, alleen stilte. Niet het idee van stilte, maar stilte zelf. Wanneer de geest in zijn natuurlijke staat is, keert hij na elke ervaring spontaan terug naar stilte, of beter gezegd, elke ervaring gebeurt tegen de achtergrond van stilte.

Je gooit doornen, in mijn stilte worden ze bloemen.

Het is beter om alleen te zitten dan in het gezelschap van de slechte, maar nog beter is om met de goeden te zitten dan alleen. Het is beter om met een kenniszoeker te spreken dan om te zwijgen, maar zwijgen is beter dan loze woorden.

Mensen stellen me vaak vragen die ik niet goed met woorden kan beantwoorden, en het maakt me verdrietig te denken dat ze niet de stem van mijn stilte kunnen horen.

Stilte is de versiering van de wijzen, en voor de dwazen de enige mogelijke waardigheid.

We hebben stilte nodig om alleen te zijn met God, met Hem te spreken, naar Hem te luisteren, Zijn woorden diep in ons hart te overdenken. We moeten alleen zijn met God in stilte om vernieuwd en getransformeerd te worden. Stilte geeft ons een nieuwe kijk op het leven. In stilte worden we vervuld van de energie van God zelf, die ons doet alles met vreugde doen.

Dezelfde onuitsprekelijke Waarheid wordt op twee manieren ervaren: als Zelf-verlichte Stilte, of als het Eeuwige Spel van de Ene.

Wat staat hoger dan woorden? Actie. Wat staat hoger dan actie? Stilte.

Stilte is ook een gesprek.

O Jezus! Op deze dag heb je al mijn verlangens vervuld. Voortaan, dicht bij de Eucharistie, zal ik mezelf in stilte kunnen opofferen, de Hemel in vrede afwachten. Mij openhoudend voor de stralen van de Heilige Hostie, In deze oven van liefde zal ik verbruikt worden, En als een serafijn, Heer, zal ik U liefhebben.

Voordat je spreekt, vraag jezelf af, is het vriendelijk, is het noodzakelijk, is het waar, verbetert het de stilte?

In rust en stilte lost de huid van het 'ik' op en worden het innerlijke en het uiterlijke één.