Er is een eigenaardige contradictie in het proberen lid te zijn van een republiek terwijl je gelooft dat het universum een monarchie is.

We komen niet "in" deze wereld; we komen eruit, zoals bladeren van een boom. Zoals de oceaan "golft", bevolkt het universum "mensen". Elke individu is een uitdrukking van het hele koninkrijk van de natuur, een unieke actie van het totale universum.

Het hele universum is een universiteit.

Wat je doet is wat het hele universum doet op de plaats die je "hier en nu" noemt, en jij bent iets wat het hele universum doet op dezelfde manier dat een golf iets is dat de hele oceaan doet... De echte jij is geen marionet die het leven rondduwt. De echte, diep van binnen, jij is het hele universum.

Geloof is een staat van openheid of vertrouwen... Met andere woorden, een persoon die fanatiek is op religieus gebied en zich vasthoudt aan bepaalde ideeën over de aard van God en het universum, wordt een persoon die helemaal geen geloof heeft. In plaats daarvan houdt hij vast. Maar de houding van geloof is loslaten en openstaan voor de waarheid, wat die ook mag zijn.

Ik zal acceptatie oefenen. Vandaag zal ik mensen, situaties, omstandigheden en gebeurtenissen accepteren zoals ze zich voordoen. Ik zal weten dat dit moment is zoals het hoort, omdat het hele universum is zoals het hoort te zijn. Ik zal niet tegen het hele universum strijden door tegen dit moment te strijden. Mijn acceptatie is totaal en volledig. Ik accepteer de dingen zoals ze zijn op dit moment, niet zoals ik zou willen dat ze waren.

Als de mensheid een elektronisch zenuwstelsel ontwikkelt, buiten de lichamen van individuele mensen, waardoor we allemaal één geest en één globaal lichaam krijgen, is dit bijna precies wat er is gebeurd in de organisatie van de cellen die onze eigen lichamen samenstellen. We hebben het al gedaan. [...] Als dit alles eindigt met de menselijke soort die geen enkel ander spoor van zichzelf achterlaat in het universum dan een systeem van elektronische patronen, waarom zou ons dat dan zorgen maken? Want dat is precies wat we nu zijn!

Vedanta is een enorme, enorme literatuur. Het is een oude traditie, 5000 jaar terug tot de Upanishads. En toch kun je Advaita Vedanta in één zin beschrijven: Tat Tvam Asi (Dat Jij Bent) … ‘Dat’ betekent datgene wat wordt aanbeden als God, de werkelijkheid achter dit universum. ‘Jij’ betekent jij, het individu. Jij en dat zijn hetzelfde … We onderzoeken deze twee polariteiten … De analyse van wie ben ik of wat ben ik, en een analyse van wat God is. Daarna kom je tot een synthese: zien wat de werkelijkheid is voorbij God en voorbij het individu.

In het hindoeïsme is het concept van schepping, schoonheid en kracht intricately verweven in het symbolisme van de dans van Shiva en Shakti. Shiva vertegenwoordigt het mannelijke principe, vaak afgebeeld als de god van vernietiging en transformatie, terwijl Shakti het vrouwelijke principe belichaamt, dat de oerkracht en creativiteit symboliseert. Samen symboliseert hun dans de wisselwerking tussen bewustzijn (Shiva) en energie (Shakti) die het proces van schepping, behoud en vernietiging in het universum aandrijft.

Het hele Universum is gecondenseerd in het lichaam, en het hele lichaam in het Hart. Zo is het Hart de kern van het hele Universum.

Wat ik nu niet kan doen is het teken van wat ik hierna zal doen. Het gevoel van onmogelijkheid is het begin van alle mogelijkheden. Omdat dit tijdelijke universum een paradox en een onmogelijkheid was, heeft de Eeuwige het uit Zijn wezen geschapen.

Een God die niet kan lachen, had dit humoristische universum niet kunnen scheppen.

Je komt erachter dat het universum een systeem is dat zich op zichzelf sluipt, 'Boo' zegt en vervolgens zichzelf uitlacht omdat het schrikt.

Je bent niet iets wat het resultaat van de oerknal is. Je bent niet iets wat een soort marionet is aan het einde van het proces. Je bent nog steeds het proces. Jij bent de oerknal, de oorspronkelijke kracht van het universum...

Het universum heeft geen beperkingen. Jij legt beperkingen op het universum met je verwachtingen.

Elke deeltje in je lichaam werkt hand in hand met het universum.

Slechts één glimlach vergroot enorm de schoonheid van het universum.

Wees universeel in je liefde. Je zult het universum zien als het beeld van je eigen wezen.

Je kunt niet bestaan zonder het universum. Je bent geen afzonderlijk bestaan.

God is oneindig en Zijn Schaduw is ook oneindig. De Schaduw van God is de Oneindige Ruimte die de oneindige Materiële Sfeer omvat, met haar verschijnselen van miljoenen universums, binnen en buiten de grenzen van menselijke kennis. Dit is de Schepping die voortkwam uit het Punt van Eindigheid in het oneindige Bestaan dat God is.

Er is geen formule om de authentieke warmte van liefde te genereren... Iedereen heeft liefde, maar het kan alleen naar buiten komen wanneer iemand overtuigd is van de onmogelijkheid en frustratie van proberen zichzelf lief te hebben. Deze overtuiging komt niet door veroordelingen, door zichzelf te haten, door zelfliefde slechte namen te geven in het universum. Het komt alleen in het besef dat er geen zelf is om lief te hebben.

Zijn voortdurende strijd is met de Nafs (zelfbelang), de wortel van alle disharmonie en de enige vijand van de mens. Door deze vijand te overwinnen, krijgt de mens de macht over zichzelf; dit schenkt hem de macht over het hele universum, omdat de muur tussen het zelf en de Almachtige is neergestort. Zachtmoedigheid, mildheid, respect, nederigheid, bescheidenheid, zelfverloochening, gewetensvolle toewijding, tolerantie en vergeving worden door de Soefi beschouwd als de eigenschappen die harmonie binnen de eigen ziel en die van een ander teweegbrengen.