Niets denken is zen. Zodra je dit weet, is alles wat je doet zen: lopen, staan, zitten of liggen. Weten dat de geest leeg is, is de boeddha zien... De geest gebruiken om werkelijkheid te vinden is een illusie. De geest niet gebruiken om werkelijkheid te zoeken is bewustzijn. Zich bevrijden van woorden is bevrijding.

"De wereld" is een groot begrip, maar de mens moet zijn loyaliteit uitbreiden door zichzelf te beschouwen als een wereldburger... Een persoon die werkelijk voelt: "De wereld is mijn thuisland; het is mijn Amerika, mijn India, mijn Filippijnen, mijn Engeland, mijn Afrika", zal nooit gebrek hebben aan mogelijkheden voor een nuttig en gelukkig leven. Zijn natuurlijke lokale trots zal onbeperkte uitbreiding kennen; hij zal in contact staan met creatieve universele stromen.

Geen enkele beschaving kan groeien tenzij fanatisme, bloedvergieten en brutaliteit stoppen. Geen enkele beschaving kan beginnen haar hoofd op te heffen totdat we elkaar met liefdevolle blik aanschouwen; en de eerste stap naar die broodnodige liefde is om met liefde en vriendelijkheid naar de religieuze overtuigingen van anderen te kijken. Nee, meer nog, om te begrijpen dat we niet alleen liefdevol moeten zijn, maar ook actief nuttig voor elkaar, hoe verschillend onze religieuze ideeën en overtuigingen ook mogen zijn.

Terwijl je deze praktijk blijft volgen, week na week, jaar na jaar, zal je ervaring dieper en dieper worden, en je ervaring zal alles omvatten wat je in je dagelijks leven doet. Het belangrijkste is om alle ideeën van winst, alle dualistische ideeën te vergeten. Met andere woorden, oefen gewoon zazen in een bepaalde houding. Denk aan niets. Blijf gewoon op je kussen zitten zonder iets te verwachten. Dan zul je uiteindelijk je ware natuur hervinden. Dat wil zeggen, je ware natuur hervindt zichzelf.

In Zazen, in de meditatiepraktijk, proberen we niet van de wereld weg te lopen. We staan haar direct tegemoet. Door haar direct tegemoet te treden, kunnen we ons er volledig in onderdompelen.

Probeer de geest niet te corrigeren. Het proberen te corrigeren van de geest is als het proberen te corrigeren van de golven in de oceaan. Kun je de golven in de oceaan stoppen? Als je een oceaan zonder golven wilt zien, hoef je alleen maar dieper te duiken. Wanneer je diep duikt, zul je de stilte van de oceaan ervaren. En als alles bevroren is, is dat verlichting.

Als je de echte praktijk begrijpt, dan kan boogschieten of andere activiteiten zen zijn. Als je niet begrijpt hoe je boogschieten in de ware zin moet oefenen, dan zal wat je ook hard oefent, alleen techniek zijn. Het zal je niet volledig helpen. Misschien raak je het doel zonder het te proberen, maar zonder boog en pijl kun je niets doen. Als je het punt van de praktijk begrijpt, zal boogschieten je zelfs zonder boog en pijl helpen. Hoe je die kracht of vaardigheid verkrijgt, is alleen door de juiste praktijk.

In het leven, net als in de kunst, verspilt Zen nooit energie door stil te staan en uit te leggen; het wijst alleen aan.

Zen is een bevrijding van tijd. Want als we onze ogen openen en duidelijk zien, wordt het duidelijk dat er geen andere tijd is dan dit moment, en dat het verleden en de toekomst abstracties zijn zonder enige concrete realiteit.

Maar de transformatie van bewustzijn die ondernomen wordt in het taoïsme en zen is meer als de correctie van een valse perceptie of de genezing van een ziekte. Het is geen proces van het verwerven van steeds meer feiten of grotere vaardigheden, maar eerder een afleren van verkeerde gewoonten en meningen. Zoals Lao-tzu zei: "De geleerde wint elke dag, maar de taoïst verliest elke dag."

Er zijn maar weinig dingen in de geest die zoveel energie verbruiken als zorgen. Het is een van de moeilijkste dingen om je nergens zorgen over te maken. Zorgen ontstaan wanneer dingen misgaan, maar in relatie tot gebeurtenissen uit het verleden is het nutteloos om gewoon te wensen dat ze anders waren. Het bevroren verleden is wat het is, en geen hoeveelheid zorgen zal het anders maken dan het is geweest. Maar de beperkte ego-geest identificeert zich met zijn verleden, raakt ermee verstrikt en houdt de pijn van gefrustreerde verlangens levend.

Het grootste deel van het geweld dat mensen elkaar aandoen is niet het werk van criminelen of geestelijk gestoorde mensen, maar van normale, gerespecteerde burgers in dienst van het collectieve ego. Men zou zelfs kunnen zeggen dat op deze planeet "normaal" gelijkstaat aan gek. Wat ligt ten grondslag aan deze waanzin? Volledige identificatie met gedachten en emoties, dat wil zeggen, ego.

Dit is wat Zen bedoelt met detachement — niet zonder emotie of gevoel zijn, maar degene zijn in wie gevoel niet plakkerig of geblokkeerd is, en door wie de ervaringen van de wereld passeren als de reflecties van vogels die over het water vliegen.

Als je denkt dat je iets zult krijgen van de zazen-praktijk, ben je al betrokken bij een onzuivere praktijk.

Zen is allesomvattend. Het ontkent nooit, het zegt nooit nee tegen iets; het accepteert alles en transformeert het in een hogere realiteit.

Het leven van Zen begint dus met een ontgoocheling over het nastreven van doelen die eigenlijk niet bestaan: het goede zonder het kwade, de bevrediging van een zelf dat niet meer is dan een idee, en de morgen die nooit komt.

Geen enkel land kan zich echt ontwikkelen tenzij zijn burgers zijn opgeleid. Elke progressieve natie wordt geleid door mensen die het voorrecht hebben gehad te studeren.

Mensen zeggen dat het beoefenen van Zen moeilijk is, maar er is een misverstand over waarom. Het is niet moeilijk omdat het moeilijk is om in de lotushouding te zitten of verlichting te bereiken. Het is moeilijk omdat het moeilijk is om onze geest puur te houden en onze praktijk puur te houden in zijn fundamentele betekenis.

Voor Zen-studenten is een onkruid een schat. Met deze houding, wat je ook doet, wordt het leven een kunst.

Ik heb met verschillende Zen-meesters geleefd, ze waren allemaal katten.

Niets denken is Zen. Zodra je dit weet, is alles wat je doet, of het nu lopen, zitten of liggen is, Zen.

Geen enkele burger heeft het recht om een amateur te zijn op het gebied van lichamelijke training... wat een schande is het voor een man om oud te worden zonder ooit de schoonheid en kracht te zien waarvan zijn lichaam in staat is.

De zazen-praktijk is de directe uitdrukking van onze ware aard. Strikt gesproken is er voor een mens geen andere praktijk dan deze praktijk; er is geen andere manier van leven dan deze manier van leven.