Jeśli zostaniemy obdarzeni wielką nagrodą, taką jak sława czy fortuna, to owoc nasionka zasianego przez nas w przeszłości.

Złudzenie oznacza śmiertelność. A świadomość oznacza Buddostwo.

Kiedy nie rozumiesz, polegasz na rzeczywistości. Kiedy rozumiesz, rzeczywistość zależy od ciebie.

Droga jest zasadniczo doskonała. Nie wymaga doskonalenia. Droga nie ma formy ani dźwięku. Jest subtelna i trudna do dostrzegania. Jest jak picie wody: wiesz, jak gorąca lub zimna jest, ale nie możesz powiedzieć innym.

Dopóki podlegasz narodzinom i śmierci, nigdy nie osiągniesz oświecenia.

Nie myślenie o niczym to Zen. Gdy już to wiesz, chodzenie, siedzenie czy leżenie – wszystko, co robisz, to Zen.

Jeśli używasz swojego umysłu, by badać rzeczywistość, nie zrozumiesz ani swojego umysłu, ani rzeczywistości. Jeśli będziesz badać rzeczywistość, nie używając swojego umysłu, zrozumiesz oba. Umysł i świat są przeciwieństwami, a wizja powstaje tam, gdzie się spotykają. Kiedy twój umysł nie porusza się wewnątrz, świat nie powstaje na zewnątrz. Kiedy świat i umysł są przezroczyste, to prawdziwa wizja. A takie zrozumienie to prawdziwe zrozumienie.

Kiedy śmiertelnicy żyją, martwią się o śmierć. Kiedy są najedzeni, martwią się o głód. Ich jest Wielka Niepewność. Ale mędrcy nie rozważają przeszłości. I nie martwią się o przyszłość. Nie przywiązują się do teraźniejszości. I z chwili na chwilę podążają Drogą.

Wszystko święte, nic święte.

Nie możesz poznać swojego prawdziwego umysłu, dopóki oszukujesz siebie.

Budda to twoje prawdziwe ciało, twój pierwotny umysł.

Jako śmiertelnicy jesteśmy rządzeni przez warunki, a nie przez siebie.

Ludzie, którzy nie widzą swojej natury i wyobrażają sobie, że mogą przez cały czas praktykować bezmyślność, są kłamcami i głupcami.

Niewiedzący umysł, ze swoimi nieskończonymi cierpieniami, namiętnościami i złami, ma swoje korzenie w trzech truciznach: chciwości, gniewie i iluzji.

Nie tworzenie iluzji to oświecenie.

Umysł jest korzeniem, z którego wszystko wyrasta. Jeśli zrozumiesz umysł, wszystko inne zostanie uwzględnione.

Kiedy przestaniesz się przywiązywać i pozwolisz rzeczom być, będziesz wolny, nawet od narodzin i śmierci. Zmienisz wszystko.

Rzeczywistość nie ma wnętrza, zewnętrza ani części środkowej.

Kiedy jesteśmy złudzeni, jest świat do ucieczki. Kiedy jesteśmy świadomi, nie ma nic do ucieczki.

To jedno życie nie ma formy i z natury jest puste. Jeśli przywiążesz się do jakiejkolwiek formy, powinieneś ją odrzucić. Jeśli widzisz ego, duszę, narodziny lub śmierć, odrzuć je wszystkie.

Szukać to cierpieć. Nie szukać niczego to błogość.

Niezależnie od tego, co robimy, karma nie ma nad nami władzy.

Nie nienawidź życia i śmierci ani nie kochaj życia i śmierci. Zachowaj każdą myśl wolną od złudzeń, a w życiu będziesz świadkiem początku nirwany, w śmierci doświadczysz pewności braku odrodzenia.