Jeśli nie wzrośniesz ponad rzeczy tego świata, one wzrosną ponad ciebie.

Kiedy ludzie przyszli do Chrystusa, oskarżając kogoś o złe postępowanie, Mistrz nie mógł myśleć o niczym innym, jak tylko o przebaczeniu. Nie widział w złoczyńcy tego, co widzieli inni. Odróżnienie dobra od zła nie jest zadaniem zwykłego umysłu, a co ciekawsze, im bardziej ktoś jest nieświadomy, tym chętniej to robi.

W małych sprawach lub w wielkich sprawach najpierw skonsultuj się z samym sobą i sprawdź, czy w twoim wnętrzu nie ma konfliktu związanego z tym, co chcesz zrobić. A gdy nie znajdziesz tam konfliktu, bądź pewien, że ścieżka została już dla ciebie wytyczona. Wystarczy otworzyć oczy i zrobić krok naprzód, a kolejnym krokiem pokieruje Bóg.

Jak możesz być tym, co posiadasz? Nie możesz być jednocześnie koniem i jeźdźcem. Tutaj tkwi sekret śmiertelności i nieśmiertelności.

Noszisz wszystkie składniki, by zamienić swoje istnienie w radość. Wymieszaj je, wymieszaj je!

Rzeczy wyglądają inaczej z każdej innej płaszczyzny, z której na nie patrzysz, a kiedy osoba stojąca na płaskiej ziemi pyta osobę stojącą na szczycie góry: „Czy ty również w coś wierzysz?”, ta osoba nie może wiele powiedzieć. Pytający musi wejść na szczyt góry i zobaczyć. Dopóki to się nie stanie, nie może być między nimi związku rozmowy.

Każde słowo należy wypowiadać z rozwagą i nie mówić tego, czego się nie życzy, by się wydarzyło. Ci, którzy nie rozumieją wartości sugestii, idą za swoim losem z batem w ręku, a ci, którzy rozumieją jej wartość, kontrolują swoje słowa i używają ich właściwie, są błogosławieństwem dla siebie i źródłem szczęścia dla innych.

Największą wadą dnia jest brak ciszy.

W oczach jasnowidza każde liście drzewa to strona Świętej Księgi i zawiera boskie objawienie.

Bądź zadowolony z tego, co posiadasz w życiu; bądź wdzięczny za to, co do ciebie nie należy, ponieważ to znaczy mniej trosk; ale staraj się zdobywać to, czego potrzebujesz, i wykorzystaj każdą chwilę swojego życia jak najlepiej.

Bóg łamie serce raz za razem, aż w końcu zostaje ono otwarte.

Dusze wszystkich pochodzą z tego samego źródła, ale dusza, która została odsłonięta, świeci. Miłość i światło pochodzą nieustannie z takich dusz. Nie potrzebujemy dowodów na to, ponieważ to jest życie, a wszystko inne jest martwe w porównaniu.

Świat ewoluuje od niedoskonałości ku doskonałości. Potrzebuje całej miłości i współczucia; wielka czułość i czujność są wymagane od każdego z nas.

Stój w życiu twardo jak skała w morzu, niezakłócony i nieruchomy wobec jego wciąż rosnących fal.

Dźwięk jest siłą tworzenia, prawdziwą całością. Muzyka staje się wtedy głosem wielkiej kosmicznej jedności, a zatem optymalnym sposobem dotarcia do tego ostatecznego stanu uzdrowienia.

To, czego ktoś naprawdę pragnie, jest przyciągane przez niego, a on sam jest przyciągany przez to, czego pragnie.

Boski dźwięk jest przyczyną wszelkiej manifestacji. Ten, kto zna tajemnicę dźwięku, zna tajemnicę całego wszechświata.

W terminologii sufickiej zgniatanie ego nazywa się Nafs Kushi. A jak je zgniatamy? Zgniatamy je, czasami stawiając siebie przed sobą. Kiedy "ja" mówi: "O nie, nie powinienem być traktowany w ten sposób", wtedy mówimy: "Co z tego?". Kiedy "ja" mówi: "On powinien to zrobić, ona powinna to powiedzieć", mówimy: "Co z tego, w tę stronę czy w tamtą stronę? Każdy człowiek jest tym, czym jest; nie możesz go zmienić, ale możesz zmienić siebie". To jest zgniatanie. ... Tylko w ten sposób możemy zgniatać nasze ego.

Kiedy otwieram oczy na świat zewnętrzny, czuję się jak kropla w morzu. Ale kiedy zamykam oczy i patrzę w głąb, widzę cały wszechświat jako bąbelek wzniesiony w oceanie mojego serca.

Dusza wszystkich to jedna dusza, a prawda to jedna prawda, niezależnie od tego, w jakiej religii jest ukryta.

Sufizm nie jest religią ani filozofią, nie jest deizmem ani ateizmem, ani moralnością, ani specjalnym rodzajem mistycyzmu, ponieważ jest wolny od zwykłego religijnego sekciarstwa. Gdyby kiedykolwiek można było nazwać go religią, to tylko religią miłości, harmonii i piękna.

Świadomie lub nieświadomie, każda istota jest zdolna do uzdrawiania siebie lub innych.

Ten, kto szczerze szuka swojego prawdziwego celu w życiu, sam jest przez ten cel poszukiwany. Kiedy koncentruje się na tym poszukiwania, światło zaczyna rozwiewać jego zamieszanie, nazywaj to objawieniem, nazywaj to inspiracją, jak chcesz. To brak zaufania wprowadza w błąd. Szczerość prowadzi prosto do celu.