Wiedza jest uzależnieniem, jak picie; wiedza nie przynosi zrozumienia. Wiedzy można nauczyć, ale nie mądrość; musi istnieć wolność od wiedzy, aby mądrość mogła przyjść.

Widzenie, obserwowanie, słuchanie, to największe działania.

Jedną z funkcji myślenia jest bycie cały czas zajętym czymś. Większość z nas chce, aby nasz umysł był ciągle czymś zajęty, by nie pozwolić nam dostrzec siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy. Boimy się być pustymi. Boimy się spojrzeć na nasze lęki.

Kiedy traci się głęboką, intymną relację z naturą, wówczas świątynie, meczety i kościoły stają się ważne.

W posłuszeństwie zawsze jest strach, a strach zaciemnia umysł.

Edukacja nie ma końca. Nie chodzi o to, że przeczytasz książkę, zdasz egzamin i zakończysz edukację. Całe życie, od momentu narodzin do momentu śmierci, to proces uczenia się.

Znacznie łatwiej jest potępić dziecko, niż je zrozumieć.

Intuicja to szept duszy.

Tylko wolny umysł wie, czym jest miłość.

Zadowolenie nigdy nie jest wynikiem spełnienia, osiągnięć czy posiadania rzeczy; nie rodzi się z działania ani z bezczynności. Pochodzi z pełni tego, co jest, a nie z jego zmiany.

Twoja wiara w Boga to tylko ucieczka od twojego monotonnego, głupiego i okrutnego życia.

Jeśli twoje oczy są oślepione zmartwieniami, nie zobaczysz piękna zachodu słońca.

To miłość sama prowadzi do właściwego działania. To, co wprowadza porządek na świecie, to kochać i pozwolić miłości czynić, co zechce.

Dopóki fałsz nie zostanie dostrzegnięty jako fałsz, prawda nie istnieje.

Medytacja to nie wycofanie się z życia. Medytacja to proces zrozumienia siebie.

Żyj z tym. Żyjesz z przyjemnością, prawda? Dlaczego nie żyjesz z cierpieniem w pełni? Czy możesz żyć z nim w sensie, by nie uciekać od niego? Co się dzieje? Obserwuj. Umysł jest bardzo jasny, ostry. Staje wobec faktu. To samo cierpienie, przekształcone w pasję, jest ogromne. Z tego powstaje umysł, który nigdy nie może zostać zraniony. Koniec. To jest sekret.

Większość ludzi lubi żyć w iluzjach.

Świat nie jest czymś oddzielnym od ciebie i mnie; świat, społeczeństwo, to relacja, którą ustanawiamy lub staramy się ustanowić między sobą. To ty i ja jesteśmy problemem, a nie świat, ponieważ świat jest projekcją nas samych, a aby zrozumieć świat, musimy zrozumieć siebie. Ten świat nie jest oddzielny od nas; to my jesteśmy światem, a nasze problemy są problemami świata.

Jeśli tracisz kontakt z naturą, tracisz kontakt z ludzkością.

Miłość nie jest umysłowa, nie znajduje się w sieci myśli, nie można jej szukać, pielęgnować, cenić; jest tam, kiedy umysł milczy, a serce jest puste od rzeczy umysłu.

Prawda jest blisko, nie musisz jej szukać; a człowiek, który szuka prawdy, nigdy jej nie znajdzie. Prawda jest w tym, co jest – i to jest jej piękno. Ale w momencie, gdy ją poczujesz, w momencie, gdy zaczniesz jej szukać, zaczynasz walczyć; a człowiek, który walczy, nie może zrozumieć. Dlatego musimy być cisi, obserwujący, biernie świadomi.

Kiedy umysł wykracza poza myśl o "ja", doświadczającym, obserwującym, myślącym, wtedy pojawia się możliwość szczęścia, które jest niezniszczalne.

Trzymaj się Prawdy, a nie osobowości, i bierz sobie do serca Prawdę, a nie autorytet innego.