Relacja jest lustrem, w którym widzisz siebie, nie takim, jakim chcesz być, ale takim, jakim jesteś.

Wróg to nie inny, wróg to ty.

Rządy chcą wydajnych techników, a nie ludzi, ponieważ ludzie stają się niebezpieczni dla rządów — a także dla zorganizowanych religii. Dlatego rządy i organizacje religijne starają się kontrolować edukację.

Dopóki zadajesz pytania, przełamujesz się, ale w momencie, gdy zaczynasz akceptować, jesteś psychicznie martwy. Więc przez całe życie nie akceptuj niczego, lecz pytaj, badaj. Wtedy odkryjesz, że twój umysł to coś naprawdę niezwykłego, nie ma końca, a dla takiego umysłu nie ma śmierci.

Jeśli odkryjesz, co kochasz robić, i poświęcisz temu całe swoje życie, wtedy nie ma sprzeczności, a w tym stanie twoje bycie to twoje działanie.

Aby poznać siebie, nie musisz iść do żadnej książki, żadnego księdza, żadnego psychologa. Cały skarb jest w tobie.

Społeczeństwo, w którym żyjemy, jest wynikiem naszego stanu psychicznego.

Tylko w relacjach możesz poznać siebie, nie w abstrakcji, a na pewno nie w izolacji.

Nie wiem, czy kiedykolwiek zauważyłeś, że im bardziej starasz się zrozumieć, tym mniej rozumiesz problem. Ale w momencie, gdy przestajesz walczyć i pozwalasz problemowi opowiedzieć ci całą swoją historię, dając mu pełne znaczenie — wtedy następuje zrozumienie, co oznacza, że, oczywiście, by zrozumieć, umysł musi być cichy.

Obserwuj, a w tej obserwacji nie ma ani "obserwatora", ani "obserwowanego" - jest tylko sama obserwacja.

Identyfikacja zapobiega i wypacza przepływ myśli-uczuć.

Jedyną rzeczą, która naprawdę ma znaczenie, jest to, aby istniało działanie dobroci, miłości i inteligencji w życiu. Czy dobroć jest indywidualna, czy zbiorowa, czy miłość jest osobista, czy bezosobowa, czy inteligencja jest twoja, moja czy czyjaś? Jeśli jest twoja lub moja, to nie jest inteligencja, ani miłość, ani dobroć. Jeśli dobroć jest sprawą jednostki lub zbiorowości, według osobistego wyboru lub decyzji, to przestaje być dobrocią.

Oto moja tajemnica: nie zależy mi na tym, co się stanie.

Musisz zrozumieć całe życie, a nie tylko jego małą część. Dlatego musisz czytać, dlatego musisz patrzeć na niebo, dlatego musisz śpiewać i tańczyć, pisać wiersze, cierpieć i rozumieć, bo wszystko to jest życiem.

Bez całkowitej wolności każda percepcja, każde obiektywne spojrzenie jest zniekształcone. Tylko człowiek, który jest całkowicie wolny, może spojrzeć i zrozumieć natychmiast. Wolność oznacza naprawdę, prawda? Całkowite opróżnienie umysłu. Całkowite opróżnienie całej zawartości umysłu – to prawdziwa wolność.

Jeśli zaczniesz rozumieć, czym jesteś, nie próbując tego zmienić, to to, czym jesteś, przechodzi transformację.

Wiedza, pomysł, przekonanie stoją na drodze mądrości.

Czy kiedykolwiek zauważyłeś drzewo stojące nagie na tle nieba, jak piękne ono jest? Wszystkie jego gałęzie są wyraźnie zarysowane, a w jego nagosti jest poemat, jest pieśń. Każdy liść odszedł i czeka na wiosnę. Gdy przychodzi wiosna, znowu wypełnia drzewo muzyką wielu liści, które w odpowiednim czasie spadają i zostają porwane. I to jest sposób życia.

Pięknie jest być samemu. Bycie samemu nie oznacza bycia samotnym. Oznacza to, że umysł nie jest pod wpływem i skażony przez społeczeństwo.

Kubek jest użyteczny tylko wtedy, gdy jest pusty; a umysł, który jest pełen przekonań, dogmatów, twierdzeń, cytatów, jest naprawdę umysłem niekreatywnym.

Samotność to oczywiście nie izolacja, i to nie unikalność. Być wyjątkowym to po prostu być w jakiś sposób nadzwyczajnym, podczas gdy bycie całkowicie samotnym wymaga niezwykłej wrażliwości, inteligencji, zrozumienia.

Bardzo łatwo jest dostosować się do tego, co mówi ci społeczeństwo, rodzice czy nauczyciele. To bezpieczny i łatwy sposób istnienia; ale to nie jest życie... Żyć to odkrywać samemu, co jest prawdą.

Relacja między ludźmi może istnieć tylko wtedy, gdy zaakceptujemy to, co jest, a nie to, co powinno być.