Każda odpowiedź rodzi więcej pytań.

Dopóki "ja" istnieje, miłość nie może istnieć. Wszystko, co nazywamy miłością, to tylko pragnienie, tęsknota, pasja i przywiązanie; dopóki ego istnieje, wszystkie te rzeczy związują nas.

Uczę was zarówno wysiłku, jak i bezwysiłkowości, ponieważ jeśli nie osiągniecie wysiłku bez wysiłku, jeśli nie osiągniecie aktywnej bierności, jeśli nie osiągniecie śpiewającej ciszy - one wyglądają paradoksalnie - jeśli nie osiągniecie nieruchomego tańca, nie osiągnęliście nic.

Przywiązanie jest cieniem ego. Przywiązania powstają natychmiast, gdziekolwiek widzisz "ja jestem".

Nieposłuszny dziecko jest ciągle potępiane. Posłuszne dziecko, z drugiej strony, ciągle chwalone. Ale czy słyszałeś o jakimkolwiek posłusznym dziecku, które stało się światowej sławy w jakiejkolwiek dziedzinie kreatywności? Czy słyszałeś o jakimkolwiek posłusznym dziecku, które zdobyło Nagrodę Nobla za cokolwiek - literaturę, pokój, naukę? Posłuszne dziecko staje się po prostu częścią tłumu. Wszystko, co dodaje się do istnienia, dodaje się przez nieposłusznych.

W tym świecie największa odwaga polega na odłożeniu umysłu na bok. Najodważniejszy człowiek to ten, który potrafi zobaczyć świat bez bariery umysłu, takim, jakim on jest. To jest niesamowicie inne, zupełnie piękne. Nie ma nikogo, kto byłby gorszy, i nie ma nikogo, kto byłby lepszy – nie ma żadnych różnic.

Cisza jest przestrzenią, w której człowiek się budzi.

Zwykłe jest drzwiami do niezwykłego.

Kiedy ktoś jest całkowity, życie kwitnie - a to kwitnienie to duchowość. Duchowość to nie postawa, to nie dyscyplina. To wynik życia przeżywanego w pełni, radośnie, z zachwytem; życia bez narzekań; życia przeżywanego odważnie, intensywnie. Wtedy to kwitnienie się wydarza.

Naucz się słuchać i ufać swojemu wewnętrznemu głosowi.

Sztuka obiektywna jest zupełnym przeciwieństwem. Człowiek nie ma nic do rzucenia, jest całkowicie pusty, absolutnie czysty. Z tej ciszy, z tej pustki, wyłania się miłość, współczucie, a z tej ciszy rodzi się możliwość twórczości. Ta cisza, ta miłość, to współczucie to cechy medytacji.

Jeśli będziesz głęboko kochać osobę, stopniowo seks zniknie. Intymność staje się tak pełna, że nie ma potrzeby na seks; miłość jest wystarczająca sama w sobie. Kiedy ten moment nadejdzie, wtedy pojawi się możliwość modlitwy.

Cokolwiek się zdarzyło wczoraj, to przeszłość.

Puść to, i zbliż się do istnienia w ciszy i pokoju, w medytacji.

Człowiek jest zawsze wykorzystywany przez strach.

KREATYWNOŚĆ to wtedy, gdy ciebie nie ma, ponieważ kreatywność to zapach twórcy. To obecność Boga w tobie. Kreatywność należy do twórcy, nie do ciebie. Żaden człowiek nigdy nie może być twórczy. Tak, człowiek może komponować, konstruować, ale nigdy nie będzie twórcą. Kiedy człowiek znika, kiedy człowiek staje się zupełnie nieobecny, nowy rodzaj obecności wchodzi w jego istnienie - obecność Boga. Wtedy pojawia się kreatywność. Kiedy Bóg jest w tobie, Jego światło zaczyna opadać wokół ciebie, to jest kreatywność. Klimat, który pojawia się wokół ciebie z powodu obecności Boga w tobie, to kreatywność.

Zniknięcie twojej osoby to nie twoje zniknięcie, pamiętaj; wręcz przeciwnie, to twoje pojawienie się. Kiedy twoja osoba znika, twoja osobowość odpada; twoja indywidualność, twoje "ja" się pojawia. Mieć osobowość to hipokryzja. Być indywidualnością to twoje prawo narodzin.

Nie bądź poważny w kwestii powagi. Śmiej się z tego, bądź trochę głupi. Nie potępiaj głupoty; ma ona swoje własne piękno.

Albo toniesz w przeszłości, albo toniesz w przyszłości. Dlatego nie jesteś. Dlatego sam stałeś się fałszywy. Zbyt przejmujesz się fałszem, a to przejmowanie sprawia, że stajesz się pseudo. Wycofaj się z przeszłości i przyszłości. Miłość jest zawsze cesarzem.

Pytasz mnie: „Jaki jest sekret pozostania szczęśliwym i żonatym?”

Mówię wam, że to nie cierpienie trzyma was, to wy trzymacie cierpienie.

Ego to wyspa na oceanie Piekła. Chcesz pozbyć się Piekła, ale nie chcesz pozbyć się tej wyspy. Wtedy pojawia się problem.

Powaga to choroba... Istnienie to czysta zabawa.