Wiara to stan otwartości lub zaufania... Innymi słowy, osoba fanatyczna w sprawach religijnych, trzymająca się pewnych idei o naturze Boga i wszechświata, staje się osobą, która nie ma żadnej wiary. Zamiast tego trzyma się kurczowo. Jednak postawa wiary polega na odpuszczeniu i otwarciu się na prawdę, bez względu na to, czym ona się okaże.

Zawsze będzie wojna, ale musimy zawsze pracować, aby jej przeciwdziałać.

Celem naszej praktyki jest po prostu być sobą.

Umysł, który mamy, kiedy praktykujemy zazen, to wielki umysł: nie staramy się niczego zobaczyć; zatrzymujemy myślenie koncepcyjne; zatrzymujemy aktywność emocjonalną; po prostu siedzimy. Cokolwiek się z nami dzieje, nie przejmujemy się. Po prostu siedzimy. To jak coś, co dzieje się na wielkim niebie. Jaki kolwiek ptak by przez nie nie przeleciał, niebo nie dba o to. To jest umysł przekazany od Buddy do nas.

Bez zaakceptowania faktu, że wszystko się zmienia, nie możemy znaleźć doskonałej spokoju. Ale niestety, choć to prawda, trudno nam to zaakceptować. Ponieważ nie możemy принять истину преходящего, мы страдаем.

Dla uczniów zen chwast jest skarbem.

Chociaż nie mamy żadnych pisemnych komunikatów ze świata pustki, mamy pewne wskazówki lub sugestie dotyczące tego, co dzieje się w tym świecie, i to jest, można powiedzieć, oświecenie. Kiedy widzisz kwitnące śliwy lub słyszysz dźwięk małego kamienia uderzającego w bambus, to jest list ze świata pustki.

Świat jest swoją własną magią.

Koncentracja nie pochodzi z usilnych prób skupienia się na czymś, ale z utrzymywania umysłu otwartego i kierowania go na nic.

Jesteś doskonały taki, jaki jesteś, ale zawsze jest miejsce na poprawę.

Kiedy robisz coś, powinieneś całkowicie się wypalić, jak dobry ognisko, nie zostawiając po sobie śladu.

Ścisłe mówiąc, nie ma czegoś takiego jak oświecona osoba. Istnieje tylko oświecona działalność.

Zenowa droga kaligrafii to pisanie w najbardziej bezpośredni, prosty sposób, jakbyś był początkującym, nie próbując tworzyć czegoś biegłego lub pięknego, ale po prostu pisanie z pełną uwagą, jakbyś odkrywał to, co piszesz, po raz pierwszy; wtedy twoja pełna natura będzie w twoim pisaniu.

Tygrys nie ignoruje ani nie lekceważy żadnego małego zwierzęcia. Sposób, w jaki łapie mysz i łapie i pożera krowę, jest taki sam.

Mistrz, który nie potrafi pokłonić się uczniowi, nie potrafi pokłonić się Buddzie.

Nie ma formuły na generowanie prawdziwej ciepłoty miłości... Każdy ma miłość, ale może się ona ujawnić tylko wtedy, gdy człowiek jest przekonany o niemożliwości i frustracji próby kochania samego siebie. To przekonanie nie przyjdzie przez potępienie, przez nienawidzenie samego siebie, przez nazywanie miłości własnej złymi słowami we wszechświecie. Przychodzi to tylko w świadomości, że nie ma siebie, którego można by kochać.