Praktyka zazen i codzienne czynności to jedna rzecz. Nazywamy zazen codziennym życiem, a codzienne życie zazen.

Umysł początkującego jest pusty, wolny od nawyków ekspertów, gotowy do zaakceptowania, wątpliwości i otwarty na wszystkie możliwości.

Życie bez zazen jest jak nakręcanie zegara bez jego ustawiania. Działa świetnie, ale nie pokazuje godziny.

Świat jest swoją własną magią.

Kiedy stajemy się naprawdę sobą, stajemy się po prostu kołyszącymi drzwiami, które są całkowicie niezależne od wszystkiego, ale jednocześnie zależne od wszystkiego.

Ego jest instytucją społeczną bez fizycznej rzeczywistości. Ego to po prostu twój symbol samego siebie.

Więc nie chodzi o to, czy możliwe jest osiągnięcie buddyjstwa, czy czy możliwe jest uczynienie dachówki klejnotem. Ale po prostu pracować, po prostu żyć w tym świecie z tym zrozumieniem, to najważniejsza kwestia, i to jest nasza praktyka. To prawdziwe zazen.

Jeśli myślisz, że twoje ciało i umysł to dwie rzeczy, to jest błędne; jeśli myślisz, że to jedno, to także jest błędne. Nasze ciało i umysł to oba dwa i jedno.

Najlepszym sposobem na kontrolowanie krów i owiec jest danie im dużego pastwiska.

Kiedy mówisz: "Poczekaj chwilę", jesteś związany swoim karmą; kiedy mówisz "Tak, zrobię", jesteś wolny.

Aby nie zostawiać żadnych śladów, kiedy coś robisz, powinieneś to zrobić całym ciałem i umysłem; powinieneś skupić się na tym, co robisz. Powinieneś zrobić to całkowicie, jak dobry ognisko. Nie powinieneś być dymnym ogniem. Powinieneś spalić się całkowicie. Jeśli nie spalisz się całkowicie, ślad ciebie zostanie w tym, co robisz. Nie powinieneś mieć żadnych pozostałości po tym, jak coś zrobisz. Ale to nie oznacza, że musisz zapomnieć o tym.

Umysł początkującego to umysł współczucia. Kiedy nasz umysł jest pełen współczucia, jest bezgraniczny.

Kiedy oddał pokłon wszystkim tym buddom, buddowie, którym oddał pokłon, byli poza jego własnym zrozumieniem. Robił to znowu i znowu.

Kiedy wdychamy, powietrze wchodzi do wewnętrznego świata. Kiedy wydychamy, powietrze wychodzi do świata zewnętrznego. Wewnętrzny świat jest nieograniczony, a zewnętrzny świat również jest nieograniczony. Mówimy "świat wewnętrzny" lub "świat zewnętrzny", ale tak naprawdę jest tylko jeden cały świat.

Jeśli będziesz dumny ze swojego osiągnięcia lub zniechęcony z powodu idealistycznego wysiłku, twoja praktyka zamknie cię w grubej ścianie.

Ponieważ nie możemy zaakceptować prawdy o przemijalności, cierpimy.

Życie jest jak wchodzenie na łódź, która ma wypłynąć na morze i zatonąć.