Porzuć wszystkie pomysły o sobie i po prostu bądź.

Dopóki nie będziemy mogli spojrzeć na strach i zaakceptować go jako cień osobistego istnienia, jako osoby będziemy skazani na strach.

Kiedy pragniesz dobra wspólnego, cały świat pragnie tego z tobą. Uczyń pragnienie ludzkości swoim i pracuj na jego rzecz. Tam nie możesz ponieść porażki.

Mądrość to wiedza, że jestem niczym, Miłość to wiedza, że jestem wszystkim, a pomiędzy tymi dwoma moim życiem się porusza.

Nic nie może uczynić cię szczęśliwszym, niż jesteś. Całe poszukiwanie szczęścia to nieszczęście, które prowadzi do jeszcze większego nieszczęścia. Jedynym szczęściem wartym tego imienia jest naturalne szczęście świadomego bytu.

Zostaw swój umysł w spokoju, to wszystko. Nie podążaj za nim. W końcu nie ma czegoś takiego jak umysł, poza myślami, które przychodzą i odchodzą, podporządkowane własnym prawom, a nie twoim. Dominują nad tobą tylko dlatego, że się nimi interesujesz.

Współpracuj ze swoim przeznaczeniem, nie idź przeciwko niemu, nie sprzeciwiaj się mu. Pozwól mu się spełnić.

Aby zrozumieć cierpienie, musisz wyjść poza ból i przyjemność. Twoje własne pragnienia i lęki uniemożliwiają ci zrozumienie, a tym samym pomoc innym. W rzeczywistości nie ma innych, a pomagając sobie, pomagasz wszystkim innym. Jeśli traktujesz cierpienie ludzkości poważnie, musisz doskonalić jedyny sposób pomocy, który masz – siebie.

Odrzuć wszystkie myśli, oprócz jednej: myśli „Jestem”. Umysł będzie buntował się na początku, ale z cierpliwością i wytrwałością ustąpi i zamilknie. Kiedy będziesz cichy, rzeczy zaczną dziać się spontanicznie i całkowicie naturalnie, bez żadnej ingerencji z twojej strony.

Umysł istnieje w dwóch stanach: jako woda i jako miód. Woda wibruje przy najmniejszym zakłóceniu, podczas gdy miód, mimo zakłóceń, szybko wraca do nieruchomości.

Umysł tworzy przepaść, a serce ją przekracza.

Z samoświadomością stajesz się bardziej inteligentny. W świadomości uczysz się, w samoświadomości uczysz się o sobie. Oczywiście, możesz nauczyć się tylko tego, czym nie jesteś. Aby poznać, kim jesteś, musisz wyjść poza umysł. Świadomość to punkt, w którym umysł wychodzi poza siebie, w rzeczywistość. W świadomości nie szukasz tego, co cię zadowala, ale tego, co jest prawdziwe.

Nie zaniedbuj tego ciała. To jest dom Boga; dbaj o nie, tylko w tym ciele może być zrealizowany Bóg.

Nie próbuj rozumieć! Wystarczy, jeśli nie zrozumiesz źle.

Wszystkie separacje, wszelkiego rodzaju obcość i alienacja są fałszywe. Wszystko jest jednym.

Nigdy nie opuściwszy domu, szukasz drogi do domu.

Zamiast szukać tego, czego nie masz, dowiedz się, co to jest, czego nigdy nie straciłeś.

W lustrze twojego umysłu pojawiają się i znikają wszelkiego rodzaju obrazy. Wiedząc, że są one całkowicie twoimi własnymi twórczościami, obserwuj je cicho, jak przychodzą i odchodzą. Bądź czujny, ale nie zaniepokojony. Ta postawa cichej obserwacji jest podstawą jogi. Widzisz obraz, ale nie jesteś tym obrazem.

Ty jedynie śnisz, że wędrujesz. Za kilka lat twoje pobyt w Indiach wyda ci się snem. Wówczas będziesz śnił inny sen. Uświadom sobie, że to nie ty przechodzisz od snu do snu, ale sny płyną przed tobą, a ty jesteś niezachwianym świadkiem. Żadne wydarzenie nie wpływa na twoje prawdziwe istnienie - to jest absolutna prawda.

Nasza zwykła postawa to "Jestem tym". Oddzielaj konsekwentnie i wytrwale "Jestem" od "tym" lub "tamtym", i spróbuj poczuć, co to znaczy być, po prostu być, bez bycia "tym" lub "tamtym".

Korzeń strachu to uczucie bycia kimś, kim się nie jest.

Nie musisz tego zdobywać, ponieważ już to jesteś. Ono cię znajdzie, jeśli dasz mu szansę. Pozwól odejść swojemu przywiązaniu do nierealnego, a rzeczywistość szybko i gładko wejdzie w swoje miejsce. Przestań wyobrażać sobie, że jesteś lub robisz to czy tamto, a zrozumienie, że jesteś źródłem i sercem wszystkiego, nadejdzie. Z tym przyjdzie wielka miłość, która nie jest wyborem, ani predylekcją, ani przywiązaniem, lecz mocą, która sprawia, że wszystko staje się godne miłości i kochane.

Bycie istotą żywą nie jest ostatecznym stanem; istnieje coś [Rzeczywistość] poza tym, o wiele bardziej cudownego, co nie jest ani bytem, ani niebytem, ani życiem, ani nieżyciem. To stan Czystej Świadomości, wykraczający poza ograniczenia przestrzeni i czasu.