Istnieje tylko jedna medytacja - surowe odmówienie przyjęcia myśli.

Jak znaleźć coś? Skupiając na tym swój umysł i serce. Musi być zainteresowanie i stała pamięć. Pamiętanie o tym, co należy pamiętać, jest sekretem sukcesu. Dochodzisz do tego przez zaangażowanie.

Rozważ życie jako nieskończone, niepodzielne, zawsze obecne, zawsze aktywne, aż uświadomisz sobie siebie jako jedność z nim. To nie jest nawet bardzo trudne, ponieważ będziesz wracać tylko do swojego naturalnego stanu.

Poddaj się swojemu własnemu "ja", z którego wszystko jest wyrazem.

Dopóki umysł jest obecny, twoje ciało i twój świat są obecne. Twój świat jest stworzony przez umysł, subiektywny, zamknięty w umyśle, fragmentaryczny, tymczasowy, osobisty, zawieszony na nici pamięci.

Miłość nie jest wybiórcza, pragnienie jest wybiórcze. W miłości nie ma obcych.

Życie zasługuje na to miano tylko wtedy, gdy odzwierciedla Rzeczywistość w działaniu. Żadna uczelnia nie nauczy cię, jak żyć, abyś, kiedy nadejdzie czas umierania, mógł powiedzieć: dobrze żyłem, nie muszę żyć ponownie. Większość z nas umiera, pragnąc, abyśmy mogli żyć ponownie. Tyle błędów popełnionych, tyle rzeczy niewykonanych. Większość ludzi wegetuje, ale nie żyje. Oni tylko gromadzą doświadczenie i wzbogacają swoją pamięć. Ale doświadczenie jest zaprzeczeniem Rzeczywistości, która nie jest ani zmysłowa, ani koncepcyjna, nie należy ani do ciała, ani do umysłu, chociaż obejmuje i przekracza oba.

Rzuciłeś na siebie świat swojej wyobraźni, oparty na wspomnieniach, pragnieniach i lękach, i uwięziłeś się w nim. Przerwij czar i bądź wolny.

To, co zostało osiągnięte, może zostać utracone. Dopiero gdy uświadomisz sobie prawdziwy spokój, spokój, którego nigdy nie straciłeś, ten spokój pozostanie z tobą, ponieważ nigdy go nie było. Zamiast szukać tego, czego nie masz, dowiedz się, co to jest, czego nigdy nie straciłeś. To, co jest przed początkiem i po końcu wszystkiego, temu nie ma narodzin ani śmierci. Ten nieruchomy stan, który nie jest wpływany przez narodziny i śmierć ciała ani umysłu, ten stan musisz dostrzec.

Kiedy ból jest akceptowany za to, czym jest, lekcją i ostrzeżeniem, i głęboko zrozumiany i przyjęty, rozdział między bólem a przyjemnością zanika, obydwa stają się po prostu doświadczeniem - bolesnym, gdy jest oporowane, radosnym, gdy jest akceptowane.

Jesteś tak przyzwyczajony do wsparcia koncepcji, że kiedy twoje koncepcje cię opuszczają, chociaż to jest twój prawdziwy stan, boisz się i próbujesz znów się do nich przyczepić.

Prawda nie jest nagrodą za dobre zachowanie ani nagrodą za zdanie jakichś testów. Nie można jej wymusić. Jest to pierwotne, nienarodzone, pradawne źródło wszystkiego, co istnieje. Jesteś uprawniony, ponieważ jesteś. Nie musisz zasługiwać na prawdę. Jest twoja... Stań nieruchomo, bądź cichy.

Jesteśmy niewolnikami tego, czego nie znamy; tym, co znamy, jesteśmy mistrzami. Jakąkolwiek wadę lub słabość w sobie odkryjemy i zrozumiemy jej przyczynę i działanie, pokonamy ją przez samo poznanie. Podstawowym celem medytacji jest stać się bardziej świadomym i zaznajomionym z naszym wewnętrznym życiem. Ostatecznym celem jest dotarcie do źródła życia.

Nie ma nic złego w dualizmie, o ile nie powoduje on konfliktu. Wielość i różnorodność bez sprzeczek to radość. W czystej świadomości jest światło. Aby było ciepło, potrzebny jest kontakt. Ponad jednością istnienia jest zjednoczenie miłości. Miłość jest celem dualizmu.

Nie możesz zmienić biegu wydarzeń, ale możesz zmienić swoje nastawienie, a to, co naprawdę się liczy, to nastawienie, a nie same wydarzenia.

Jedno, o co cię błagam: spraw, aby miłość do siebie była doskonała.

Nie cierpię; nie mogę cierpieć, ponieważ nie jestem przedmiotem. Oczywiście, że cierpienie istnieje. Ale czy zdajesz sobie sprawę, czym jest to cierpienie? Ja jestem cierpieniem. Cokolwiek się objawia, ja jestem działaniem. Cokolwiek jest postrzegane, ja jestem postrzeganiem tego. Cokolwiek jest robione, ja jestem robieniem tego; jestem tym, kto to robi, i, zrozum, jestem także tym, co zostało zrobione. W rzeczywistości jestem całkowitym działaniem.

Ból jest fizyczny, cierpienie jest mentalne. Poza umysłem nie ma cierpienia. Ból jest niezbędny do przetrwania ciała, ale nic cię nie zmusza do cierpienia. Cierpienie wynika wyłącznie z przywiązywania się lub oporu; jest oznaką naszej niechęci do ruszenia naprzód, do płynięcia z życiem.

Twoje własne ja jest twoim ostatecznym nauczycielem. Zewnętrzny nauczyciel to tylko kamień milowy. Tylko twój wewnętrzny nauczyciel poprowadzi cię do celu, bo on jest celem.

Żaden szczególny myśl nie może być naturalnym stanem umysłu, tylko cisza. Nie idea ciszy, ale sama cisza. Kiedy umysł jest w swoim naturalnym stanie, po każdym doświadczeniu spontanicznie wraca do ciszy, a raczej każde doświadczenie ma miejsce na tle ciszy.

Nie ma niczego do ćwiczenia. Aby poznać siebie, bądź sobą. Aby być sobą, przestań wyobrażać sobie, że jesteś tym czy tamtym. Po prostu bądź. Pozwól, by twoja prawdziwa natura wyszła na jaw. Nie zakłócaj swojego umysłu szukaniem.

To umysł mówi ci, że umysł istnieje. Nie daj się zwieść. Wszystkie te nieskończone dyskusje o umyśle są produktem samego umysłu, mającym na celu jego ochronę, kontynuację i rozszerzenie. To całkowita odmowa rozważania zakrętów i spazmów umysłu może zabrać cię poza niego.

Wszystko, co się dzieje, jest przyczyną tego, co się dzieje. Przyczyn jest niezliczona ilość; pomysł jednej przyczyny to iluzja.