Otwórz bramy mądrości, rozerwij zasłonę ignorancji, wejdź do siedziby Boskiego Błogosławieństwa. Odpocznij w pokoju na zawsze.

Wschód mówi, że cierpienie jest do uniknięcia i nie jest konieczne. Życie to błogość! Wiesz dlaczego? Ponieważ mądrość, joga i medytacja są sposobami unikania cierpienia, które jeszcze nie nadeszło.

Żywe ciało nie jest tylko integracją kończyn i ciała, ale jest mieszkaniem duszy, która potencjalnie ma doskonałe postrzeganie (Anant-Darshana), doskonałą wiedzę (Anant-Jnana), doskonałą moc (Anant-Virya) i doskonałą błogość (Anant-Sukha).

Po realizacji, czy jnani weźmie kolejne ciało, zależy od niego, ponieważ nie ma on już karmy. Po pierwsze, poszukiwacze muszą zdecydować, czy chcą realizacji. Następnie muszą zapytać siebie, dlaczego chcą zostać zrealizowani. Realizacja oznacza bycie wolnym. Wolnym od czego? Wolnym od wszelkiego cierpienia: duhkha nivritti. Jeśli ktoś jest wolny od wszelkiego cierpienia, co się dzieje? Wieczna błogość. Jeśli celem jest osiągnięcie wiecznej błogości przez uwolnienie się od cierpienia, czy zrealizowana osoba wraca czy nie, jeśli jest w stanie błogości, ma to znaczenie, czy zostanie czy odejdzie?

Niezależnie od tego, czy tworzysz, czy obserwujesz obiektywny kawałek kreatywności, medytacja powinna być kluczem. Bez niej umysł może tylko rozprzestrzeniać na płótnie swoje koszmary. Większość obrazów wielkich malarzy, takich jak Paul Gaugin czy Picasso, to prawie jak wymiociny. Nie mogli powstrzymać swojej agonii i cierpienia - było ich tak dużo, że wyrzucili to na płótno, aby uzyskać ulgę. Prawdziwa obiektywna sztuka to nie ulga; to nie choroba, od której chcesz się uwolnić. To błogość, którą chcesz się podzielić. A dzieląc się nią, rośnie; masz jej więcej, im więcej się dzielisz.

Medytacja jest bolesna na początku, ale przynosi nieśmiertelną błogość i najwyższą radość na końcu.

Całe szczęście pochodzi ze świadomości. Im bardziej jesteśmy świadomi, tym głębsza jest radość. Akceptacja bólu, nieopór, odwaga i wytrwałość - te otwierają głębokie i wieczne źródła prawdziwego szczęścia, prawdziwego błogosławieństwa.

Regularnie praktykuj medytację. Medytacja prowadzi do wiecznej błogości. Dlatego medytuj, medytuj.

On pojawi się nagle i radośnie przed wszystkimi, którzy Go kochają.

Kiedy porzucisz swoje zbędne rzeczy, w końcu możesz zanurzyć się i lecieć w rozległej przestrzeni. Jest tak błękitna, tak jasna, tak przyjemna, tak lekka i świeża. Możesz rozpostrzeć skrzydła i oddychać powietrzem. Możesz robić, co chcesz. Doświadczyłeś radości i szczęścia, a w końcu w tobie pojawia się błogość wolności.

Tayumanuvar, tamilski święty, którego Bhagavan często cytował, napisał w jednym ze swoich wierszy: „Mój Guru powiedział mi tylko, że jestem świadomością. Usłyszawszy to, trzymałem się świadomości. Powiedział mi tylko jedno zdanie, ale nie potrafię opisać błogości, jaką osiągnąłem, trzymając się tego jednego prostego zdania. Dzięki temu jednemu zdaniu osiągnąłem pokój i szczęście, które nigdy nie mogą być wyrażone słowami.”

W Samadhi, tym bardzo głębokim stanie medytacji, otrzymujesz energię i długotrwałe błogość. Ona unosi cię coraz wyżej, aż twoja obecność promieniuje miłością.

Błogość to coś, co zawsze tam jest i nie jest czymś, co przychodzi i odchodzi. To, co przychodzi i odchodzi, jest stworzeniem umysłu.

Poprzez Medytację Transcendentalną, ludzki mózg może doświadczyć poziomu inteligencji, który jest oceanem wszelkiej wiedzy, energii, inteligencji i błogości.

Przyszedłeś od Boga, jesteś iskierką Jego Chwały; jesteś falą tego Oceanu Błogości; pokój osiągniesz tylko wtedy, gdy ponownie się w Nim zjednoczysz.

Pomyśl o każdej negatywności, która do ciebie przychodzi, jako o kropli deszczu spadającej do oceanu twojego błogosławieństwa. Możesz nie zawsze mieć ocean błogości, ale myśl w ten sposób, a to pomoże mu przyjść. Wątpliwości nie są błogie i nie tworzą szczęścia.

W poprzednich przypadkach, gdy Bóg wcielał się na ziemi, błogość rozpoznania Go w wcieleniu była zapewniona dopiero po tym, jak fizyczne ciało opuściło świat, mimo licznych dowodów Jego Łaski. Jednak pomyśl przez chwilę o tej manifestacji Sathya Sai; w tej erze szerzącego się materializmu, agresywnego niedowiarstwa i braku szacunku, co sprawia, że zdobywa ona czci milionów z całego świata? Będziesz przekonany, że podstawowym powodem tego jest fakt, że to jest Supra-światowa Boskość w ludzkiej postaci.

Śpij w błogości Boga.

Tak więc należy poznać siebie jako istotę Istnienia-Świadomości-Błogości [Sat-Chit-Ananda].

Chwalebny Wisznu jest jedynym schronieniem dla śmiertelników. On jest Nieskończonym Światłem, Miłością i Mądrością. Mieszka w sercach wszystkich istot. Jego Łaska jest niepokonana. On jest we wszystkich. On jest Najwyższą Prawdą. On jest Nieskończoną Błogością. On jest Obrońcą. On jest Zachowawcą. On jest Zbawicielem.

Życie nie jest walką, nie jest napięciem. Życie nie musi być cierpieniem. Życie to błogość

Przez otwór ciszy cały gejzer błogości nieustannie wzbija się w górę i spływa na duszę.

Jestem iskierką z Nieskończoności. Nie jestem ciałem i kośćmi. Jestem światłem. Pomagając innym odnieść sukces, znajdę własny dobrobyt. W dobrobycie innych znajdę swoje własne dobre samopoczucie. Jestem nieskończonością. Nie mam przestrzeni, nie znam zmęczenia; jestem ponad myślą ciała i wypowiedzią; ponad wszelką materią i umysłem. Jestem nieskończoną błogością.