Umysł jest królem zmysłów; oddech jest królem umysłu; a nerwy są królami oddechu.

Pracuj przed jedzeniem, odpoczywaj po jedzeniu. Nie jedz łapczywie, wypełniając usta łykami jeden po drugim, bez miejsca na oddech.

Jeśli będziemy praktykować oddychanie powolne, długie i głębokie, życie będzie bardziej aktywne i spokojne. Ci, którzy oddychają szybko, żyją krótko.

Jak ogień oczyszcza metal, tak kontrolowanie oddechu oczyszcza umysł i zmysły.

Spokojny moment poza oddechem to Allah, czyli Dom Spokoju.

Modlitwa wdechu to cisza, miłość w nieskończoności to cisza, mądrość bez słów to cisza, współczucie bez celu to cisza, działanie bez działającego to cisza, uśmiechanie się z całą egzystencją to cisza.

Moje serce jest pełne miłości do Krishny; każda chwila, każdy oddech jest Jemu poświęcony.

Każdy twój oddech to krok w stronę śmierci.

Każdy człowiek rodzi się z zdolnością do radowania się, ale nie z umiejętnością. Ludzie myślą, że ponieważ żyją, oddychają i istnieją, to potrafią się cieszyć. To czysta głupota. Cieszenie się to wielka sztuka, to wielka dyscyplina. To tak subtelna dyscyplina, jak muzyka, poezja czy malarstwo. To największa kreatywność.

Przyjęliśmy definicję siebie, która ograniczała siebie do źródła i do ograniczeń świadomej uwagi. Ta definicja jest żałośnie niewystarczająca, ponieważ w rzeczywistości wiemy, jak rosną mózgi, oczy, uszy i palce, serca i kości, dokładnie tak, jak wiemy, jak chodzić i oddychać, mówić i myśleć - tylko nie możemy tego wyrazić słowami. Słowa są zbyt powolne i zbyt niezdarne, by opisać takie rzeczy, a świadoma uwaga jest zbyt wąska, by śledzić wszystkie ich szczegóły.

Jak liście poruszają się na wietrze, tak twój umysł porusza się z twoim oddechem.

Pokój jest obecny tutaj i teraz, w nas samych i we wszystkim, co robimy i widzimy... Każdy oddech, który bierzemy, każdy krok, który stawiamy, może być wypełniony pokojem, radością i spokojem.

Oddech jest królem umysłu.

Nic nie jest bardziej twórcze niż śmierć, ponieważ ona ma w sobie całą tajemnicę życia. Oznacza to, że przeszłość musi zostać porzucona, że nieznane nie może zostać uniknięte, że 'ja' nie może trwać, i że nic nie może zostać ostatecznie ustalone. Kiedy człowiek to wie, żyje po raz pierwszy w swoim życiu. Trzymając oddech, traci go. Oddając go, znajduje go.

Kim jestem? Odpowiedź to "Jestem Bogiem". Ciało przychodzi i odchodzi, ale Atma jest stała. Ciało ma narodziny i śmierć, ale duch nie ma żadnej z tych rzeczy. Dochodzisz do etapu, kiedy mówisz: "Jestem Bogiem", ale nawet wtedy istnieje dualność, "Bóg i Ja". To nie jest pełna Prawda. Kiedy oddychamy, oddech wydaje dźwięk "So-Hum", "On jestem Ja". Wciąż istnieje świadomość ciała, "Ja". Ale w głębokim śnie, deklaracja "On" i "Ja" znika i zostaje tylko "0" i "M", "Om"; pozostaje tylko Jedno.

Jeśli ktoś zawsze porusza oddech (praktykuje pranajamę), oddech ustaje i staje się spokojny, sthira.

Oporność na zmianę, próba trzymania się życia, jest więc jak wstrzymywanie oddechu: jeśli będziesz się upierać, zabijesz siebie.

Jeden świadomy wdech i wydech to medytacja.

Jeśli nauczysz się wykraczać poza gadanie swojego umysłu i dotrzesz do głębszych aspektów swojej świadomości, wtedy ciało, oddech i umysł nie będą ci w tym przeszkadzać.

Oddech i umysł są ze sobą powiązane. Kiedy niepokój prany znika, życie staje się boskie.

Kiedy zanurzasz się głęboko w teraźniejszości, wdzięczność pojawia się spontanicznie, nawet jeśli jest to tylko wdzięczność za oddychanie, wdzięczność za życie, które czujesz w swoim ciele. Wdzięczność jest obecna, kiedy dostrzegasz życie w teraźniejszym momencie.

Joga to studiowanie życia, studiowanie swojego ciała, oddechu, umysłu, intelektu, pamięci i ego. Studiowanie swoich wewnętrznych zdolności!

Uprawiaj czystość i miłość w każdym oddechu.