Dopóki zadajesz pytania, przełamujesz się, ale w momencie, gdy zaczynasz akceptować, jesteś psychicznie martwy. Więc przez całe życie nie akceptuj niczego, lecz pytaj, badaj. Wtedy odkryjesz, że twój umysł to coś naprawdę niezwykłego, nie ma końca, a dla takiego umysłu nie ma śmierci.

Przyzwyczaj się wierzyć, że śmierć nie jest dla nas niczym, ponieważ dobro i zło zakładają świadomość, a śmierć jest pozbawieniem całej świadomości; dlatego prawidłowe zrozumienie, że śmierć nie jest dla nas niczym, sprawia, że śmiertelność życia jest przyjemna, nie poprzez dodanie nieograniczonego czasu do życia, ale poprzez pozbycie się pragnienia nieśmiertelności. Życie nie ma żadnego strachu; dla tych, którzy dokładnie rozumieją, że nie ma dla nich żadnych lęków w zaprzestaniu życia.

Nawet śmierci nie musi obawiać się ten, kto żył mądrze.

Ale w każdym razie chodzi o to, że Bóg jest tym, czym nikt nie chce się przyznać, a każdy naprawdę jest. Jeśli przebudzisz się z tej iluzji i zrozumiesz, że czarne implikuje białe, ja implikuje innych, życie implikuje śmierć - albo powiem, śmierć implikuje życie - możesz pojąć siebie.

Nie rozmyślaj o śmierci; jest to tylko incydent w życiu; rozmyślaj o Bogu, który jest mistrzem całego życia.

Zaprawdę, poznając Jego, przerywa się więzy śmierci.

Nie nienawidź życia i śmierci ani nie kochaj życia i śmierci. Zachowaj każdą myśl wolną od złudzeń, a w życiu będziesz świadkiem początku nirwany, w śmierci doświadczysz pewności braku odrodzenia.

Życie i śmierć są ważne. Nie cierp na próżno.

Nawet istnienie tego elementu cielesnego, choć w rzeczywistości jest ono niskie, ponieważ jest źródłem śmierci i wszystkich zła, jest również dobre dla trwałości Wszechświata i kontynuacji porządku rzeczy, aby jedna rzecz odeszła, a inna przyszła.

Nic nie jest bardziej twórcze niż śmierć, ponieważ ona ma w sobie całą tajemnicę życia. Oznacza to, że przeszłość musi zostać porzucona, że nieznane nie może zostać uniknięte, że 'ja' nie może trwać, i że nic nie może zostać ostatecznie ustalone. Kiedy człowiek to wie, żyje po raz pierwszy w swoim życiu. Trzymając oddech, traci go. Oddając go, znajduje go.

Medytacja to nic innego jak próba odrzucenia wszystkich obcych elementów, byś mogła zobaczyć siebie taką, jaka byłaś przed narodzinami, odbitą w czystości. To wielka cisza i wielka radość, by tam być, a gdy tylko zaczniesz tam trwać, nie ma śmierci ani czasu. Wszystki lęk, chciwość, gniew znikają: jesteś po prostu tam, bez żadnych idei, bez pragnień.

Aby osiągnąć sukces w naszym życiu, potrzebujemy siły większej niż my sami i towarzystwa szczerych dusz. Musimy także postanowić szukać schronienia w świętych imionach Boga i trzeźwo pamiętać, że dzisiaj jesteśmy o rok bliżej śmierci. Jednocześnie musimy medytować nad naszym celem w życiu, a to zapewni nam życie wieczne, poza tymczasowym istnieniem tego świata.

Znajdujemy ogromną większość ludzi w każdym kraju wierzących, że nadejdzie czas, kiedy ten świat stanie się doskonały, kiedy nie będzie chorób, ani śmierci, ani nieszczęść, ani zła. To bardzo dobry pomysł, bardzo dobry motyw do inspirowania i podnoszenia ignorantów. Ale jeśli chwilę się nad tym zastanowimy, przekonamy się, że na pierwszy rzut oka to niemożliwe. Jak może być inaczej, skoro dobro i zło są dwiema stronami tej samej monety? Jak można mieć dobro bez zła w tym samym czasie?

Kim jestem? Odpowiedź to "Jestem Bogiem". Ciało przychodzi i odchodzi, ale Atma jest stała. Ciało ma narodziny i śmierć, ale duch nie ma żadnej z tych rzeczy. Dochodzisz do etapu, kiedy mówisz: "Jestem Bogiem", ale nawet wtedy istnieje dualność, "Bóg i Ja". To nie jest pełna Prawda. Kiedy oddychamy, oddech wydaje dźwięk "So-Hum", "On jestem Ja". Wciąż istnieje świadomość ciała, "Ja". Ale w głębokim śnie, deklaracja "On" i "Ja" znika i zostaje tylko "0" i "M", "Om"; pozostaje tylko Jedno.

Zawsze utrzymuj umysł w radości. Każdy umrze raz. Tchórze cierpią katusze śmierci wciąż i wciąż, wyłącznie z powodu strachu w swoich własnych umysłach.

Poznaj Go, Purushę, który sam jest do poznania... tak aby śmierć nie mogła cię dotknąć.

Nie jestem narodzony; jak mogę doświadczać narodzin lub śmierci?

Tak jak dzień nie może istnieć bez nocy, tak jak życie nie może istnieć bez śmierci, kreatywność nie może istnieć bez ciszy. I odwrotnie, cisza nie może istnieć bez kreatywności.

Głupotą jest bać się śmierci. Pomyśl. Już żadnych naprawionych opon w pojeździe ciała, żadnego więcej łatania życia.

Zbawienie to stan wyzwolenia od znoszenia bólu i podlegania narodzinom i śmierci oraz życie wolności i szczęścia w ogromie Boga.

Dobroć, która trwa do śmierci, jest lepsza niż zło, które żyje długo.

Poznałem dobro i zło, grzech i cnotę, prawdę i fałsz; osądzałem i byłem osądzany; przeszedłem przez narodziny i śmierć, radość i smutek, niebo i piekło; A na końcu zdałem sobie sprawę, że JESTEM we wszystkim, a wszystko jest we mnie.

Śmierć nas nie dotyczy, ponieważ dopóki istniejemy, śmierć tu nie jest. A kiedy przyjdzie, już nie istnieje.