W tym istnieniu nic nigdy nie było nie na miejscu. Rzeczy były nie na miejscu w ludzkich społeczeństwach.

Wdzięczność to nie tylko słowo; to nie tylko pojęcie. To żywy oddech twojego prawdziwego istnienia na ziemi.

Pozwól istnieniu zadbać o twoje istnienie, przestań martwić się o siebie i pozwól, by wszechświat się tobą zajął; to najlepsza matka.

Wiedz, że upokorzenie cię nie osłabia, lecz wzmacnia. Im bardziej jesteś egoistą, tym bardziej odczuwasz upokorzenie. Kiedy jesteś dziecinny i masz większe poczucie pokrewieństwa, nie czujesz się upokorzony. Kiedy jesteś zanurzony w miłości do Istnienia, do Boskości, nic cię nie upokorzy.

Dlatego nie ma powodu, aby ograniczać możliwości ewolucyjne, traktując naszą obecną organizację lub stan istnienia jako ostateczny. Zwierzę jest laboratorium, w którym Natura opracowała człowieka; człowiek może być laboratorium, w którym ona chce opracować nadczłowieka, ujawniając duszę jako istotę boską, rozwijając boską naturę.

Dopóki nie będziemy mogli spojrzeć na strach i zaakceptować go jako cień osobistego istnienia, jako osoby będziemy skazani na strach.

Cały sekret istnienia to brak strachu.

Wszystko pochodzi z tej samej źródła. Możesz być w absolutnym spokoju tylko wtedy, gdy doświadczasz siebie jako część istnienia, a nie jako oddzielną jednostkę.

Ten, kto zaprzecza istnieniu Boga, ma powód, by pragnąć, żeby Bóg nie istniał.

Chodzi o dostrzeganie, że TO - bezpośrednie, codzienne i teraźniejsze doświadczenie - jest TO, całością i ostatecznym celem istnienia wszechświata. Wierzę, że gdyby ten stan świadomości stał się bardziej uniwersalny, pretensjonalne bzdury, które uchodzą za poważne sprawy świata, rozpadłyby się na śmiech.

Niektóre istoty będą szły z tobą przez całą długość tego ciała, aż do samego końca. Inni przyjdą z jasnymi obietnicami, jasnymi światłami, ale szybko znikną. Inni przyjdą, nie wyglądają, jakby mieli daleko zajść, ale są biegaczami maratonu; są z tobą przez cały czas. Nie możesz tego określić... W jakiś sposób, w nurcie twojej unikalnej rzeki, zobaczysz, że wszystko jest tak, jak powinno być.

Pamiętaj od tego momentu: zawsze wybieraj to, co jest dobre dla ciebie i dobre dla innych. Wybieraj kreatywność. Stań się błogosławieństwem dla istnienia, ponieważ to jest jedyny sposób, w jaki możemy przekonać Boga, aby stał się błogosławieństwem dla nas. To jedyna prawdziwa modlitwa: stać się błogosławieństwem dla wszystkich - dla ludzi, zwierząt, drzew, dla życia we wszystkich jego formach. Jeśli człowiek pozostaje świadomie czujny, powoli, powoli, sztuka jest nauczana; powoli, powoli staje się po prostu naturalna.

Fenomenalne istnienie ego zostaje przekroczone, gdy zanurzasz się w źródło, z którego powstaje myśl „ja”.

Bóg jest samą twórczą energią istnienia - twórczością, a nie twórcą. On nie jest poetą, ale poezją, nie jest tancerzem, ale tańcem, nie jest kwiatem, ale zapachem.

Świadomość to moc, która jest ukryta w teraźniejszym momencie. … Ostatecznym celem ludzkiego istnienia, a więc twoim celem, jest przynieść tę moc do tego świata.

Najwyższe wykształcenie to takie, które nie tylko daje nam informacje, ale sprawia, że nasze życie jest w harmonii z całym istnieniem.

Wolność to nie reakcja; wolność to nie wybór. Wolność znajduje się w bezwyborowej świadomości naszej codziennej egzystencji i aktywności.

Świadomość, że postrzegamy lub myślimy, to świadomość naszego własnego istnienia.

Kreatywność ma dwie możliwości. Jedna to taka, która powstaje z twojej ciszy, miłości, zrozumienia, twojej jasności widzenia, twojej intymnej przyjaźni z istnieniem - wtedy kreatywność jest zdrowa. Ale jeśli nie powstaje z medytacji, ciszy, pokoju, zrozumienia i miłości, wtedy jest niebezpieczeństwo. Może powstawać z twojego zagubionego umysłu. Może powstawać z twojego szaleństwa.

Stan medytacyjny to najwyższy stan istnienia. Dopóki istnieje pragnienie, prawdziwe szczęście nie może nadejść. Tylko kontemplacyjne, świadkowe badanie przedmiotów przynosi nam prawdziwą radość i szczęście. Zwierzę znajduje szczęście w zmysłach, człowiek w swoim intelekcie, a bóg w duchowej kontemplacji. Tylko dusza, która osiągnęła ten stan kontemplacji, widzi świat jako naprawdę piękny. Dla tego, kto niczego nie pragnie i nie miesza się z rzeczami, różnorodne zmiany natury są jednym pięknym i wzniosłym widokiem.

Wydarzenia przynoszą ci małą radość, podczas gdy istnienie przynosi ci błogość.

Szczęście wynikające z realizacji Boga jest samodzielne, wiecznie świeże i niezawodne, nieograniczone i niewyrażalne. I to właśnie dla tego szczęścia świat powstał.

Człowiek staje w obliczu dwóch oczywistych faktów: Istnienia świata, w którym żyje; oraz istnienia życia psychicznego w sobie.