Całe istnienie jest manifestacją Boga.

Joga to nie tylko system ćwiczeń. Joga to nauka o zacieraniu granic indywidualności, aby poznać uniwersalność własnego istnienia.

Nieinicjowani to ci, którzy wierzą tylko w to, co mogą uchwycić w swoich rękach, i którzy zaprzeczają istnieniu wszystkiego, co niewidzialne.

Z biegiem czasu człowiek nie czuje nawet istnienia Boga. Po osiągnięciu oświecenia widzi, że bogowie i bóstwa to wszystko Maya.

Dopóki identyfikujemy siebie tylko jako produkt tego materialnego istnienia, nie może być prawdziwego pokoju.

Istnienie choroby w ciele można bez wątpienia nazwać cieniem prawdziwej choroby, którą człowiek trzyma w swoim umyśle.

Chaos to to, z czym straciliśmy kontakt. Dlatego nadaje się mu złe imię. Jest ono obawiane przez dominujący archetyp naszego świata, którym jest Ego, które zaciska się, ponieważ jego istnienie jest definiowane w kategoriach kontroli.

To musi być nasze przekonanie, kiedy mamy prawidłową wiedzę o sobie i rozumiemy prawdziwą naturę wszystkiego; musimy być zadowoleni i nie niepokoić naszego umysłu szukaniem jakiegoś ostatecznego celu dla rzeczy, które go nie mają, lub mają tylko jeden cel – swoje istnienie, które zależy od Woli Bożej, lub, jeśli wolisz, od Boskiej Mądrości.

Istnieje rosnące przekonanie, że życie to wyścig szczurów w pułapce: organizmy żywe, w tym ludzie, to tylko rury, które wkładają rzeczy na jednym końcu i wypuszczają je na drugim, co sprawia, że robią to wciąż, a w dłuższym okresie je wyczerpuje. Aby utrzymać farsę, rury znajdują sposoby na tworzenie nowych rur, które także wkładają rzeczy na jednym końcu i wypuszczają je na drugim.

Nauka Yoga-Vasishthy podkreśla, że ​​gdy zachodzi percepcja obiektu przez widza lub obserwatora, należy przyjąć istnienie świadomości pomiędzy podmiotem a obiektem. Gdyby nie było tej świadomości łączącej, nie byłoby percepcji istnienia. Nie może być świadomości relacji pomiędzy dwoma rzeczami, chyba że istnieje świadomość łącząca te dwa terminy, stojąc zarazem ponad nimi. Studium sytuacji percepcyjnej ujawnia fakt, że podmiot i obiekt są fazami uniwersalnej świadomości.

Kiedy medytujemy, to co faktycznie robimy, to wchodzimy w pusty, spokojny, cichy stan umysłu. Zatapiamy się głęboko wewnątrz i zbliżamy do naszej prawdziwej egzystencji, którą jest nasza dusza. Kiedy żyjemy w duszy, czujemy, że medytujemy spontanicznie. Na powierzchni morza są liczne fale, ale morze nie jest wzburzone poniżej. W najgłębszych głębokościach, na dnie morza, panuje całkowity spokój. Więc kiedy zaczynasz medytować, spróbuj poczuć swoje wewnętrzne istnienie najpierw. To znaczy, dno morza: spokojne i ciche. Czuj, że całe twoje istnienie jest pełne pokoju i spokoju.

Intelekt większości ludzi jest podporządkowany niezliczonym pragnieniom. Z duchowego punktu widzenia takie życie jest najniższym typem ludzkiej egzystencji. Najwyższy typ ludzkiej egzystencji jest wolny od wszelkich pragnień i charakteryzuje się wystarczalnością lub zadowoleniem.

Otrzymujemy informacje ze wszystkich płaszczyzn naszej świadomości przez cały czas, ale nie uznajemy ich istnienia; traktujemy te informacje jako statyczne, jako szum.

Powodem istnienia natury jest edukacja duszy; nie ma innego sensu.

Miłość to nie emocja. To twoje istnienie.

Ten, kto zrealizował jedność z Bogiem, posiada całą wiedzę zawartą w Nim. Znając Pana jako Początek i Koniec wszystkich istot i światów, prawdziwy Brahmin posiada wiedzę o życiu po śmierci i o działaniu natury na tej płaszczyźnie istnienia.

W momencie, gdy wchodzisz w świat słów, zaczynasz oddalać się od tego, co jest. Im więcej wchodzisz w język, tym dalej jesteś od istnienia.

To, co oznacza słowo Bóg, to naprawdę tajemnica. To tajemnica, z którą stykamy się jako ludzie – tajemnica istnienia, cierpienia i śmierci.

Świat jest zmęczony ideologią i otwiera się na prawdę. Nadszedł czas, kiedy blask tej prawdy na nowo zaczyna rozświetlać ciemności ludzkiej egzystencji.

Rozkosz jest sekretem. Naucz się czystej rozkoszy, a nauczysz się Boga. Co wtedy było początkiem całej sprawy? Istnienie, które mnożyło się dla samej rozkoszy bycia i zanurzyło się w niezliczonych trylionach form, aby mogło znaleźć siebie niezliczenie.

Moim zadaniem jest przyniesienie jasności. Gdy wyraźnie zobaczysz, że cały wszechświat jest jednym, wszystko w twoim życiu i twoim stosunku do istnienia się zmieni.

Obserwuj całą tę piękność odbijającą się od ciebie i śpiewaj pieśń miłości swojemu istnieniu.

Bóg jest Jeden. Nie może być dwóch ani więcej. Bo gdyby było dwóch bogów, kto ich stworzył? Musiał być ktoś, kto przyszedł przed nimi. Dlatego Bóg jest tylko Jeden – Jedno Ostateczne Absolutne Istnienie. Wszystko inne to Jego manifestacja.