Szczęście wynikające z realizacji Boga jest samodzielne, wiecznie świeże i niezawodne, nieograniczone i niewyrażalne. I to właśnie dla tego szczęścia świat powstał.

Człowiek staje w obliczu dwóch oczywistych faktów: Istnienia świata, w którym żyje; oraz istnienia życia psychicznego w sobie.

Każda drobnostka ma cel, ale jednocześnie nie ma celu, ponieważ cała ta rzecz jest grą. To jest istnienie, które jest całością, wykraczającą poza cel. Możesz powiedzieć, że praktycznie nie ma celu. Jeśli musisz przywiązać się do celu, to celem natury jest doprowadzenie cię do Źródła, przypomnienie ci o Źródle, połączenie cię z twoim Źródłem.

Istnienie samo w sobie, byt samo w sobie, istność samo w sobie manifestuje się teraz jako planety i gwiazdy, kwarki i protony, wieloryby i ludzie — wszystkie te rzeczy to sieć nazw i form, które wyłaniają się z tej pierwotnej istności, bytu … Maya po prostu nakłada sieć nazw i form na ciebie, w tym to konkretne ciało i umysł. Mówimy: „Jestem tym ciałem i umysłem”… Ale jeśli chodzi o substancję, rzeczywistość, to wciąż ta pierwotna istność.

Stawanie się wojownikiem i zmierzenie się z sobą samym jest kwestią uczciwości, a nie potępiania siebie. Patrząc na siebie, możesz odkryć, że byłeś złym chłopcem lub dziewczynką i możesz czuć się z tego powodu okropnie. Twoje istnienie może wydawać się nędzne, całkowicie czarne, jak czarna dziura w Kalkucie. Albo możesz zobaczyć coś dobrego w sobie. Chodzi po prostu o stawienie czoła faktom. Uczciwość odgrywa bardzo ważną rolę. Wystarczy zobaczyć prostą, nieskomplikowaną prawdę o sobie.

Tylko świadomość jest rzeczywistością, a to, co uważamy za nieświadome—materia, czas, przestrzeń, ciała, ten świat—są to tylko zjawiska w świadomości, nie oddzielone od niej. Podobnie jak sen, gdy zasypiasz i śnisz—wszystkie rzeczy, które widzisz we śnie, nie mają istnienia poza twoim umysłem. W ten sam sposób cały ten wszechświat, który doświadczamy, nie ma istnienia poza świadomością... Nie ma rozsądnej, logicznej odpowiedzi w obrębie snu na sen.

To, co powstaje zależnie, jest wolne od wrodzonego istnienia.

Istnienie Isvary zależy od naszej koncepcji Isvary. Najpierw musimy dowiedzieć się, czyją koncepcję On reprezentuje. Koncepcja będzie zależna tylko od tego, kto ją stworzy. Dowiedz się, kim jesteś, a inne problemy rozwiążą się same.

Jak wyjść z naszego małego umysłu? Kiedy badamy sedno naszej egzystencji. Czym jest życie? Kim jestem? Ten duch samodzielnego badania może obudzić coś w środku ciebie.

Lęk pojawia się tylko wtedy, gdy utożsamiamy się z małymi rzeczami. A one wszystkie mijają.

On nigdy się nie rodzi, nigdy nie umiera, nie ma początku ani końca, jest wieczny i nieskończony. Przez wszystkie czasy, przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, pozostaje ten sam. Początek i rozpad Wszechświata wszystko to jest w Nim. Nic nie istnieje bez Jego istnienia. On jest wszystkim.

Czas to tylko idea. Istnieje tylko Rzeczywistość. Cokolwiek o nim myślisz, takie jest. Jeśli nazwiesz to czasem, to jest czas. Jeśli nazwiesz to istnieniem, to jest istnienie i tak dalej. Po nazwaniu tego czasem, dzielisz to na dni i noce, miesiące, lata, godziny, minuty itd. Czas jest niematerialny na Ścieżce Wiedzy.

Wstąpienie do Boskiego Życia to ludzka podróż, Praca prac, Akceptowalna Ofiara. To jedyne prawdziwe zajęcie człowieka na świecie i uzasadnienie jego istnienia, bez którego byłby tylko owadem pełzającym wśród efemerycznych owadów na kawałku błota i wody, który udało się utworzyć wśród przerażających ogromów fizycznego wszechświata.

Zauważ, ile wysiłku wkłada się w próbę przekonania innych i siebie, że Bóg istnieje. W przeciwieństwie do tego, nie znajdziesz nigdzie żadnego wysiłku w celu udowodnienia, że ja istnieję. Nikt tak naprawdę nie wątpi w swoje własne istnienie. Jeśli wątpisz, to kto jest tym, który wątpi? Tamten istnieje… Zaletą podejścia skoncentrowanego na ty jest to, że nie ma wątpliwości, że istnieję. Ale problem jest taki: istnieję, ale moje istnienie to nędzne istnienie.

Kreatywność to największa rebelia w istnieniu.

Istnieje tylko jedna Dusza w Wszechświecie. Nie ma „ciebie” ani „mnie”; wszelka różnorodność zlewa się w absolutną jedność, jedno nieskończone istnienie – Bóg.

Nakładasz ograniczenia na swoją prawdziwą naturę nieskończonego istnienia. Potem zaczynasz być niezadowolony z tego, że jesteś tylko ograniczonym stworzeniem. Zaczynasz wtedy praktyki duchowe, aby przekroczyć te nieistniejące granice. Ale jeśli twoja praktyka sama w sobie sugeruje istnienie tych granic, to jak możesz je przekroczyć?

Źródłem cierpienia jest fałszywe przekonanie o trwałości i istnieniu odrębnych jaźni.

Sprawiedliwość nie ma niezależnego istnienia; wynika z wzajemnych umów i ustanawia się wszędzie tam, gdzie istnieje wzajemne zobowiązanie do ochrony przed szkodzeniem lub ponoszeniem wzajemnej szkody.

Pytanie „Jaki jest cel tego?” nie może być zadane o niczym, co nie jest produktem działania sprawcy; dlatego nie możemy zapytać, jaki jest cel istnienia Boga.

Miasto składa się z różnych rodzajów ludzi; podobni ludzie nie mogą stworzyć miasta.

Człowiek jest małym zarazkiem, który żyje na nieistotnej kulce skalnej, krążącej wokół małej gwiazdy na obrzeżach zwykłej galaktyki. ... Jestem absolutnie zdumiony, odkrywając siebie na tej kulce skalnej, obracającej się wokół kulistego ognia. To bardzo dziwna sytuacja. A im więcej patrzę na rzeczy, tym bardziej nie mogę pozbyć się wrażenia, że istnienie jest dość dziwne.

Zasadą jogi jest przekształcenie jednej lub wszystkich sił naszej ludzkiej egzystencji w środek osiągnięcia boskiego Bytu.