Za pomocą pieniędzy ani władzy nie rozwiążesz wszystkich problemów. Najpierw należy rozwiązać problem w ludzkim sercu.

Zapomnij o przeszłości. Zaginione życie wszystkich ludzi jest ciemne od wielu hańb. Ludzkie postępowanie zawsze jest zawodne, dopóki człowiek nie zakotwiczy się w Boskim. Wszystko w przyszłości poprawi się, jeśli teraz podejmujesz duchowy wysiłek.

Jak można nazwać kogoś człowiekiem, jeśli, będąc urodzonym człowiekiem i dorastając w ludzkim społeczeństwie, nie dostrzega wartości ludzkich? Musisz widzieć, że nie szkodzisz żadnemu żywemu stworzeniu. Tylko ten jest zbawiony, kto nie sprawia bólu innym i unika bólu dla siebie.

Człowiek z pewnością nie jest twórczy, ale jego kreatywność nie powinna dotyczyć Boga. Jego kreatywność powinna dotyczyć tworzenia lepszego świata, lepszego społeczeństwa, lepszej literatury, lepszej poezji, lepszych obrazów, lepszych rzeźb, lepszych ludzi.

Mieliśmy w Tybecie zasadę, że każdy, kto proponuje nowe wynalazki, musiał zagwarantować, że będzie ono korzystne lub przynajmniej nieszkodliwe dla siedmiu pokoleń ludzi, zanim zostanie przyjęte.

Wystarczy przeczytać historię XX wieku, aby zobaczyć, że była to kulminacja ludzkiego szaleństwa, jeśli oceniać ją pod względem przemocy ludzkiej zadanej innym ludziom.

Wiem, że mi nie uwierzysz, ale najwyższą formą ludzkiej doskonałości jest zadawanie pytań sobie i innym.

W tym istnieniu nic nigdy nie było nie na miejscu. Rzeczy były nie na miejscu w ludzkich społeczeństwach.

Praktyka pokoju i pojednania jest jedną z najważniejszych i najbardziej artystycznych ludzkich czynów.

Medytacja to akceptacja. To akceptacja życia w nas, poza nami i wokół nas. Akceptacja życia to początek ludzkiej satysfakcji.

Istota wojownictwa, lub istota ludzkiej odwagi, to odmowa porzucenia kogokolwiek lub czegokolwiek.

W związku z tym ten, kto pragnie osiągnąć ludzką doskonałość, musi najpierw studiować Logikę, następnie różne gałęzie Matematyki w odpowiedniej kolejności, potem Fizykę, a na końcu Metafizykę.

Brak aktywności niszczy dobry stan każdego człowieka.

Fantazja i złość całkowicie niszczą ludzkie ciało. Tolerancja to największy ludzki skarb.

W przeszłości można było zniszczyć wieś, miasto, region, a nawet kraj. Teraz zagrożeniu podlega cała planeta. Fakt ten powinien zmusić każdego do podjęcia podstawowego rozważania moralnego; od teraz tylko poprzez świadomy wybór, a następnie świadomą politykę ludzkość przetrwa.

Dusze kochają. To jest to, co robią dusze. Egos nie, ale dusze tak. Stań się duszą, rozejrzyj się, a będziesz zaskoczony – wszystkie istoty wokół ciebie to dusze. Stań się jedną, zobacz jedną. Kiedy wiele osób ma to połączenie serca, wtedy dowiemy się, że jesteśmy wszyscy jednością, my, ludzie na całym świecie. Będziemy jednością. Jedna miłość. I nie zapominaj o zwierzętach, drzewach, chmurach i galaktykach - to wszystko jest jedno. To jedna energia.

Indie wieków nie umarły, ani nie wypowiedziały swojego ostatniego twórczego słowa; żyje i wciąż ma coś do zrobienia dla siebie i ludzkich narodów. A to, co teraz musi się obudzić, to nie anglicyzowany naród orientalny, uległy uczeń Zachodu, skazany na powtarzanie cyklu sukcesów i porażek Zachodu, ale wciąż starożytna, niezapomniana Shakti, odzyskująca swoje najgłębsze ja, podnosząca głowę wyżej w kierunku najwyższego źródła światła i siły, i zwracająca się ku odkryciu pełnego sensu oraz szerszej formy swojej Dharmy.

Nie lamentuj na próżno, ale podziwiaj zasadę przemijalności i ucz się z niej pustki ludzkiego życia. Nie pielęgnuj niegodnych pragnień, że to, co zmienne, stanie się niezmienne.

Technologia, która zanieczyszcza, może również oczyszczać, produkcja, która gromadzi, może również sprawiedliwie rozdzielać, pod warunkiem, że etyka szacunku dla życia i godności ludzkiej, praw dzisiejszych pokoleń i tych, które nadejdą, będzie dominować.

Kiedy pragniesz dobra wspólnego, cały świat pragnie tego z tobą. Uczyń pragnienie ludzkości swoim i pracuj na jego rzecz. Tam nie możesz ponieść porażki.

Wielcy sadhu nie mają ludzkiego ciała. Są wszechobecni. Jeśli święty zmienia formę, niekoniecznie musi przybierać ludzkie ciało. Dusza jest małą formą, a ciało ludzkie wielką formą.

Na próżno się rodzi, kto uzyskawszy ludzkie narodziny, tak trudne do osiągnięcia, nie próbuje w tym życiu poznać Boga.

Liczba tych obdarzonych życiem ludzkim jest tak mała, jak ilość ziemi, którą można umieścić na paznokciu. Życie ludzkie jest trudne do utrzymania - tak samo jak trudno jest, aby rosa pozostała na trawie. Ale lepiej jest żyć jeden dzień z honorem, niż żyć 120 lat i umrzeć w hańbie.