Jezus Chrystus wiedział, że jest Bogiem. Więc obudź się i w końcu dowiedz się, kim naprawdę jesteś. Oczywiście w naszej kulturze powiedzą, że jesteś szalony i bluźnierczy, i albo wsadzą cię do więzienia, albo do domu wariatów (co tak naprawdę jest tym samym). Jednak jeśli obudzisz się w Indiach i powiesz swoim przyjaciołom i rodzinie: „Boże, właśnie odkryłem, że jestem Bogiem”, zaśmieją się i powiedzą: „Och, gratulacje, w końcu się dowiedziałeś.”

Agresywna i całkowicie nielogiczna idea jednej religii dla całego rodzaju ludzkiego, religii uniwersalnej w wyniku swojej wąskości, jednego zbioru dogmatów, jednego kultu, jednego systemu ceremonii, jednego prawa kościelnego, jednego zbioru zakazów i nakazów, które wszystkie umysły muszą zaakceptować pod groźbą prześladowań przez ludzi i duchowego odrzucenia lub wiecznego potępienia przez Boga, to groteskowe stworzenie ludzkiego nierozumu, które było rodzicem tak wielu nietolerancji, okrucieństwa, ciemnoty i agresywnego fanatyzmu, nigdy nie było w stanie mocno zapaść w indyjską mentalność.

Zachód jeszcze nie odkrył niczego tak higienicznego jak indyjska szczoteczka do zębów.

Gdziekolwiek w jakimkolwiek społeczeństwie jest zbyt wiele praw, to pewny znak, że to społeczeństwo wkrótce umrze. Jeśli zbadacie cechy Indii, przekonacie się, że żadna nacja nie posiada tylu praw, co Hindusi, a śmierć narodowa jest tego wynikiem.

Ty jedynie śnisz, że wędrujesz. Za kilka lat twoje pobyt w Indiach wyda ci się snem. Wówczas będziesz śnił inny sen. Uświadom sobie, że to nie ty przechodzisz od snu do snu, ale sny płyną przed tobą, a ty jesteś niezachwianym świadkiem. Żadne wydarzenie nie wpływa na twoje prawdziwe istnienie - to jest absolutna prawda.

Każdy z nas modli się, dzień i noc, za poniżone miliony w Indiach, które są trzymane w niewoli przez ubóstwo, kapłaństwo i tyranię - módl się za nie dzień i noc. Nie jestem lekarzem, nie filozofem, nawet nie świętym. Ale jestem biedny, kocham biednych.... Niech ci ludzie będą twoim Bogiem - myśl o nich, pracuj dla nich, módl się za nimi nieustannie - Pan pokaże ci drogę.

W każdym człowieku i każdym zwierzęciu, niezależnie od tego, jak słabym czy złym, wielkim czy małym, mieszka ta sama wszechobecna, wszechwiedząca dusza. Różnica nie leży w duszy, ale w jej przejawie. Między mną a najmniejszym zwierzęciem różnica polega tylko na przejawie, ale jako zasada jest on taki sam jak ja, jest moim bratem, ma tę samą duszę, co ja. To największa zasada, którą głosi Indie.

Wejdź ze mną w cierpienie nie tylko ludzi Indii, ale całego świata. Ahimsa to bardziej aktywna i prawdziwa walka ze złem niż zemsta, której sama natura polega na zwiększaniu zła. To nie jest broń słabych. To broń najsilniejszych i najodważniejszych.

W Indiach jest historia umierającego młodzieńca, który, słysząc szloch bólu wokół siebie, zawołał: "Nie obrażajcie mnie waszymi krzykami współczucia. Kiedy wzlatuję do krainy wiecznego światła i miłości, to ja powinienem was żałować. Dla mnie choroba, łamanie kości, smutek, nieznośne bóle serca już nie istnieją. Marzę o radości, płynę w radości, oddycham radością na zawsze."

Duchowość jest rzeczywiście kluczem do indyjskiego umysłu; poczucie nieskończoności jest wrodzone dla niego.

Duchowość jest kluczem do indyjskiego umysłu. To ta dominująca tendencja Indii nadaje charakter wszystkim wyrazom jej kultury. W rzeczywistości wyrosły one z jej wrodzonej duchowej tendencji, której religia jest naturalnym kwitnieniem. Indyjski umysł zawsze zdawał sobie sprawę, że Najwyższy jest Nieskończonością i postrzegał, że dla duszy w Naturze Nieskończoność musi zawsze przedstawiać się w nieskończonej różnorodności aspektów.

Byłby to smutny dzień dla Indii, gdyby musiały dziedziczyć angielską miarę i angielskie gusta, które są całkowicie nieodpowiednie dla indyjskiego środowiska.

Dusza Indii żyje w jej wioskach.

W Indiach joga płynie w krwi ludzi.

Wszystkie religie abrahamiczne są religijami teistycznymi, skoncentrowanymi na Bogu. Ponieważ jest to jedyny rodzaj religii, do którego przywykł Zachód, znajdują coś takiego jak buddyzm bardzo zagmatwane. Jak można mieć religię bez Boga? Podczas gdy w Indiach nie stanowi to problemu. Buddyzm istnieje tam od 2500 lat, dżinizm jeszcze wcześniej... W buddyzmie nie mówi się o Bogu. Jest otwarcie agnostyczny. W dżinizmie również nie mówi się o Bogu.

Aby stworzyć wielką przyszłość Indii, cały sekret tkwi w organizacji, gromadzeniu siły i koordynacji woli.

Liryka pomaga wywołać prawdziwą osobowość. Bez liryki trudno dotknąć sedna. Muzyka liryczna to muzyka Indii.

Jeśli Indie mają przetrwać, muszą zostać odmłodzone. Muszą zostać wlane w nie rwące i falujące strumienie energii; jej dusza musi stać się, jak to było w dawnych czasach, jak przypływy, ogromna, potężna, spokojna lub burzliwa na życzenie, ocean działania lub siły.

Religia jest szczególnością rozwoju indyjskiego umysłu.

Główna przygoda to roszczenie swojej autentycznej, prawdziwej istoty, która nie jest ci nadana przez kulturę. Kultura nie wyjaśni ci, jak być prawdziwym człowiekiem. Powie ci, jak być bankierem, politykiem, wodzem plemienia, masażystą, aktorką, cokolwiek, ale nie da ci prawdziwej istoty.

Starożytni jogini odkryli, że tajemnica kosmicznej świadomości jest ściśle związana z opanowaniem oddechu. To jest unikalny i nieśmiertelny wkład Indii w światowy skarbiec wiedzy. Siła życiowa, która zwykle jest pochłaniana przez utrzymanie pompowania serca, musi zostać uwolniona dla wyższych aktywności metodą uspokojenia i uciszenia nieustannych żądań oddechu.

Przede wszystkim Indie to ziemia religii.

Skontaktowałem się z każdym znanym hinduskim anarchistą w Londynie. Ich odwaga mnie zafascynowała, ale poczułem, że ich zapał był źle ukierunkowany. Poczułem, że przemoc nie jest lekarstwem na bolączki Indii, a jej cywilizacja wymaga użycia innej, wyższej broni do samoobrony. - Hind Swaraj