Wyrzeczenie jest centralnym słońcem, wokół którego krążą jak planety oddanie, wiedza i reszta.

Czystość osiągnięta przez wcieloną istotę dzięki Wiedzy o Bogu jest najwyższą czystością. Osiągnięcie Wiedzy o sobie, poprzez jogę, jest najwyższą dharmą.

Prawdziwa wiedza polega na tym, że wiesz, że nic nie wiesz. A wiedząc, że nic nie wiesz, to sprawia, że jesteś najmądrzejszy ze wszystkich.

Im więcej poznajesz siebie, tym więcej jest jasności. Wiedza o sobie nie ma końca – nie osiągasz żadnego osiągnięcia, nie dochodzisz do wniosku. To nieskończona rzeka.

Filozof zakochany jest w prawdzie, to znaczy, nie w zmieniającym się świecie wrażeń, który jest przedmiotem opinii, lecz w niezmiennej rzeczywistości, która jest przedmiotem wiedzy.

Wiedza zdobyta pod przymusem nie ma trwałego wpływu na umysł.

Pierwsze narodziny pochodzą od twoich rodziców, ale prawdziwe narodziny, prawdziwe życie, zaczyna się, gdy ktoś akceptuje prawdziwego mistrza duchowego i oddaje mu służbę. Wtedy otwiera się droga do powrotu do domu, do Boga, aby żyć wiecznie w pełnej wiedzy i pełnej radości oraz w towarzystwie Najwyższej Osobowości Boga samego, Pana Kryszny.

Ci, którzy patrzą na powierzchnię morza, muszą dostrzegać narodziny i śmierć fal, ale ci, którzy szukają głębin oceanu, dostrzegają jedną niepodzielną masę wody. Podobnie, ci, którzy uznają „życie” i „śmierć”, są miotani smutkiem, podczas gdy ci, którzy żyją w nieograniczonej superświadomości, dostrzegają i czują Jedną Niewypowiedzianą Błogość.

Nauczyciel nigdy nie może naprawdę nauczać, jeśli sam nadal się nie uczy. Lampa nigdy nie może zapalić innej lampy, chyba że nadal pali własny płomień. Nauczyciel, który doszedł do końca swojego przedmiotu, który nie ma żywego kontaktu ze swoją wiedzą, a jedynie powtarza swoją lekcję uczniom, może tylko obciążyć ich umysły, nie może ich ożywić.

Miłość do dobra bez miłości do nauki prowadzi do prostactwa. Miłość do wiedzy bez miłości do nauki prowadzi do całkowitego braku zasady. Miłość do wierności bez miłości do nauki prowadzi do szkodliwego lekceważenia konsekwencji. Miłość do prawości bez miłości do nauki prowadzi do surowości. Miłość do odwagi bez miłości do nauki prowadzi do nieposłuszeństwa. Miłość do silnego charakteru bez miłości do nauki prowadzi do zwykłej lekkomyślności.

Kiedy tęsknota jest najbardziej intensywna, separacja jest kompletna, a cel separacji, który polegał na tym, by Miłość mogła doświadczać siebie jako Kochający i Ukochany, zostaje spełniony; i następuje jedność. A kiedy jedność zostaje osiągnięta, kochający wie, że on sam od zawsze był Ukochanym, którego kochał i pragnął zjednoczenia; a wszystkie niemożliwe sytuacje, które pokonał, były przeszkodami, które on sam postawił na swojej drodze do siebie. Osiągnięcie jedności jest tak niemożliwe trudne, ponieważ niemożliwe jest stać się tym, kim już jesteś! Jedność to nic innego jak poznanie siebie jako Jedyną.

Planujemy nasze następne życie, nie mając żadnej wiedzy o tym, co robimy. Zatem nie wiemy, co się wydarzy. Może to być coś dobrego, coś przyjemnego. Albo coś bardzo nieprzyjemnego.

Mędrcy dawnych czasów, obdarzeni silnym postanowieniem, mówili o Wiedzy jako o środku do osiągnięcia Najwyższego Dobra. Tak więc, dzięki czystej Wiedzy, człowiek zostaje wyzwolony od wszelkich grzechów.

Miłość jest tonem przewodnim, Radość jest muzyką, Wiedza jest wykonawcą, Nieskończoność jest kompozytorem i publicznością.

Percepcje zmysłowe mogą być tylko pośrednią wiedzą, a nie bezpośrednią wiedzą. Tylko własna świadomość jest bezpośrednią wiedzą.

Korzystaj z radia, telewizji i filmów w sposób selektywny; tylko dla programów, które wzbogacą naszą wiedzę i kulturę. Telewizja to tele-wisza (tele-trucizna, w malajalamie). Jeśli nie będziemy ostrożni, może zniszczyć naszą kulturę, uszkodzić oczy i pochłonąć nasz czas.

Poszukiwacz Boga jest prawdziwym wielbicielem wijdyi, niezmiennej prawdy; wszystko inne to awidya, względna wiedza.

Nie tylko prawdziwsza wiedza, ale i większa moc przychodzi do człowieka w ciszy i spokoju umysłu, który zamiast pienić się na powierzchni, może zejść w swoje własne głębiny i słuchać.

Wiedza nie wzbogaca nas; oddala nas coraz bardziej od mitycznego świata, w którym kiedyś byliśmy w domu z tytułu urodzenia.

Wiedza bez oddania Bogu prowadzi do nienawiści.

Nie bądź małostkowy. Nie proś Boga o dynie i kabaczki, gdy powinieneś prosić o czystą miłość i czystą wiedzę, aby zaświeciły w każdym sercu.

Kiedy słuchamy duchowego wykładu, możemy poczuć, że już go znamy, ale gdy przychodzi do jego zastosowania, zapominamy o nim. Dlatego bardzo ważne jest praktykowanie duchowości w celu praktycznego zastosowania duchowej wiedzy.

Zawsze pamiętaj: Nie jestem ciałem, nie umysłem, jestem nieśmiertelnym Ja! W każdej sytuacji jestem Absolutną Radością Wiedzy!