Zobaczenie Rzeczywistości jest tak proste, jak zobaczenie własnej twarzy w lustrze. Tylko lustro musi być czyste i prawdziwe. Potrzebny jest spokojny umysł, niezniekształcony pragnieniami i lękami, wolny od idei i opinii, czysty na wszystkich poziomach, aby odzwierciedlić Rzeczywistość. Bądź czysty i spokojny; czujny i oderwany, reszta stanie się sama.

Umysł, który jest teraz zamglony przez iluzje wrodzonej ciemności życia, jest jak matowe lustro, ale kiedy zostanie wypolerowane, na pewno stanie się jak czyste lustro, odbijające istotną naturę zjawisk i prawdziwy aspekt rzeczywistości. Obudź głęboką wiarę i pilnie poleruj swoje lustro dniem i nocą. Jak powinieneś to zrobić? Tylko przez recytowanie Nam-myoho-renge-kyo

Szczęście to twoja prawdziwa natura. Identyfikujesz się ze sobą ciałem i umysłem, czujesz jego ograniczenia i cierpisz. Uświadom sobie swoje prawdziwe ja, aby otworzyć skarbiec szczęścia. To prawdziwe ja jest rzeczywistością, Najwyższą Prawdą, która jest jaźnią całego świata, który teraz widzisz, jaźnią wszystkich jaźni, Jedynym prawdziwym, Najwyższym, Wiecznym ja - w przeciwieństwie do ego czy cielesnego pomysłu na siebie.

Poznać siebie jako jedyną rzeczywistość, a wszystko inne jako tymczasowe i przemijające to wolność, pokój i radość. To wszystko jest bardzo proste. Zamiast widzieć rzeczy jako wymyślone, naucz się widzieć je takimi, jakimi są. Kiedy będziesz w stanie zobaczyć wszystko takim, jakie jest, zobaczysz również siebie takim, jakim jesteś. To jak czyszczenie lustra. To samo lustro, które pokazuje ci świat takim, jaki jest, pokaże ci także twoją własną twarz. Myśl „ja jestem” to szmatka do polerowania. Używaj jej.

Jako buddysta postrzegam śmierć jako normalny proces, rzeczywistość, którą akceptuję, wiedząc, że nastąpi, dopóki będę żył w tym ziemskim istnieniu. Wiedząc, że nie mogę jej uniknąć, nie widzę sensu w martwieniu się o nią. Mam tendencję do postrzegania śmierci jako zmiany odzieży, gdy ta jest stara i zużyta, a nie jako ostateczny koniec. Niemniej jednak śmierć jest nieprzewidywalna: nie wiemy, kiedy ani jak nastąpi. Dlatego rozsądnie jest podjąć pewne środki ostrożności, zanim to nastąpi.

Ci, którzy pragną pozostać upojeni Rzeczywistością, nie potrzebują sztucznych środków odurzających. Oddawanie się fałszywym rzeczom tylko zwiększy fałszywość, ponieważ każdy kierunek jest rzeczywiście nieskończony. Ci, którzy pragną prawdziwej prawdy, idą sami z wielką intensywnością, aby posunąć się naprzód w swojej sadhanie.

Doświadczenia, które wywołują narkotyki, są tak dalekie od Rzeczywistości, jak miraż od wody. Bez względu na to, jak bardzo będziesz gonić za mirażem, nigdy nie ugasisz pragnienia, a poszukiwania Prawdy przez narkotyki muszą zakończyć się rozczarowaniem.

Istotą medytacji jest być tak cicho, że żadne myśli nie poruszają się w tobie, że słowa nie stoją pomiędzy tobą a rzeczywistością, że cała sieć słów opada, a ty zostajesz sam. Ta samotność, ta czystość, to bezchmurne niebo twojego bycia to medytacja.

Wszystkie mowy, działania i zachowania są wahaniami świadomości. Całe życie wyłania się z świadomości i jest w niej utrzymywane. Cały wszechświat jest wyrazem świadomości. Rzeczywistość wszechświata to jeden nieograniczony ocean świadomości w ruchu.

Jeśli masz wewnętrzny pokój, nikt nie może zmusić cię do bycia niewolnikiem zewnętrznej rzeczywistości.

Myślenie w kategoriach pesymizmu lub optymizmu upraszcza prawdę. Problem polega na tym, by zobaczyć rzeczywistość taką, jaka jest.

Musimy nadal się uczyć. Musimy być otwarci. I musimy być gotowi, aby uwolnić naszą wiedzę, aby dojść do wyższego zrozumienia rzeczywistości.

Każde postrzeganie może połączyć nas z rzeczywistością, właściwie i w pełni. To, co widzimy, nie musi być szczególnie ładne; możemy docenić wszystko, co istnieje. W każdej rzeczy istnieje jakiś zasada magii, jakaś żywa jakość. Coś żywego, coś realnego, dzieje się w każdej rzeczy.

Naucz się patrzeć bez wyobraźni, słuchać bez zniekształceń: to wszystko. Przestań nadawać nazwy i kształty temu, co jest zasadniczo bezimienne i bezkształtne, uświadom sobie, że każdy sposób postrzegania jest subiektywny, że to, co widzisz lub słyszysz, dotykasz lub wąchasz, czujesz lub myślisz, oczekujesz lub wyobrażasz, znajduje się w umyśle, a nie w rzeczywistości, a doświadczysz pokoju i wolności od lęku.

Jeśli szukasz rzeczywistości, musisz uwolnić się od wszelkich tła, kultur i wzorców myślenia oraz odczuć. Nawet pojęcie bycia mężczyzną lub kobietą, a nawet człowiekiem, powinno zostać porzucone. Ocean życia zawiera wszystko, nie tylko ludzi. Więc przede wszystkim porzuć wszelką identyfikację z sobą, przestań myśleć o sobie jako o kimś, tym czy tamtym. Porzuć wszelką troskę o siebie, nie martw się o swoje dobro, materialne czy duchowe, porzuć każde pragnienie, zarówno grube, jak i subtelne, przestań myśleć o osiągnięciu czegokolwiek. Jesteś kompletny tu i teraz, nie potrzebujesz absolutnie niczego.

Ujawniłem się w sposób przypominający sen dla istot sennego rodzaju i przekazałem im naukę przypominającą sen, ale w rzeczywistości nigdy nie nauczałem i nigdy nie przybyłem.

Wszystkie opisy rzeczywistości są tymczasowymi hipotezami.

Jeśli umysł chce pojąć rzeczywistość, musi wyjść poza przeszłość i przyszłość. Ale wychodząc poza przeszłość i przyszłość, przestaje być w ogóle umysłem. Stąd naleganie wszystkich wielkich mistrzów świata, że drzwi do rzeczywistości to brak-umysłu.

Nasze plany nigdy nie wychodzą tak smakowite jak rzeczywistość.

Dla krytycznego intelektu nie pozostaje nic z absolutnej rzeczywistości.

Radość sama w sobie jest podejściem do zdrowego rozsądku. Radość to otwieranie naszych oczu na rzeczywistość sytuacji, zamiast stawania po jednej lub drugiej stronie.

Wszystkie istoty istnieją w niewidocznej formie, a następnie stają się widoczne. Zmiana zachodzi tylko na powierzchni, ponieważ samodzielna chwała pozostaje niezmieniona; zmieniająca się forma nie wpływa na samodzielną Rzeczywistość. Atman, Dusza lub Jaźń, mieszka we wszystkim, co jest przemijające, ale pozostaje nieprzemijające.

Czy Budda nauczał, że wiele jest realne, a ego nierealne, podczas gdy ortodoksyjny hinduizm uważa Jedno za realne, a wiele za nierealne?" zapytano Swamiego. "Tak", odpowiedział Swami. "A to, co Ramakrishna Paramahamsa i ja dodaliśmy do tego, to, że Wiele i Jedno to ta sama Rzeczywistość, postrzegana przez ten sam umysł w różnych momentach i w różnych postawach.